Najskuteczniejsi obcokrajowcy w polskiej elicie: Duńczycy na czele!

Krzysztof Wesoły 17 Października 2015, 12:00

Jason Crump (Australia) - 2,660 pkt./bieg, 2006 r.

Wnuk legendarnego menedżera, Neila Streeta i syn jednego z najbardziej popularnych australijskich żużlowców przełomu lat 70. i 80., Phila Crumpa, był po prostu skazany na wielką karierę.

"Crumpie'ego" do Polski, jeszcze jako nastolatka, ściągnęli w 1994 roku działacze Stali Gorzów. Australijczyk liderem klubu znad Warty został jednak kilka lat później, po epizodach w Zielonej Górze i Wrocławiu, gdy miał już na koncie tytuł mistrza świata juniorów i ugruntował swoją pozycję w czołówce. Następnie jeden sezon spędził w Polonii Piła, aż w 2003 roku trafił do Apatora Toruń, gdzie z Tonym Rickardssonem miał tworzyć najsilniejszą parę Ekstraligi. Pobyt w grodzie Kopernika był dla niego udany, lecz nie wybitny i w 2006 roku zdecydował się na powrót do Wrocławia, gdzie montowano bardzo ambitny skład.

Ostatecznie transfer ten okazał się być strzałem w dziesiątkę zarówno dla zawodnika, jak i dla klubu. Zdobywając aż 250 punktów Crump zaliczył swój najlepszy sezon w polskiej elicie. W ówczesnej drużynie Atlasa ścigali się też rewelacyjny wtedy Hans Andersen i rozkręcający się Jarosław Hampel. Wrocławianie pod wodzą Crumpa na kilka kolejek przed końcem rozgrywek zapewnili sobie złote medale Drużynowych Mistrzostw Polski, co m.in. skłoniło władze polskiego żużla do powrotu do klasycznego systemu play-off, z jakim mamy do czynienia dziś.

Australijczyk w stolicy z Dolnego Śląska z dobrym skutkiem ścigał się przez kolejne cztery sezony, ale sukcesu z 2006 roku nie powtórzył. Karierę zakończył w 2012 roku w klubie z Rzeszowa, gdzie jeździł już drugi sezon. Zanotował wtedy swój najsłabszy okres w polskiej elicie.

Następnym zawodnikiem w zestawieniu jest kolejny żużlowiec z Antypodów. Najwidoczniej służy mu drużynowa rywalizacja, bo indywidualnie z całej trójki Kangurów jest najmniej utytułowany.