Włókniarz im zaufał, oni się odwdzięczyli. Do nich częstochowianie mieli nosa

Mateusz Makuch 28 Lutego 2017, 17:30

Tomasz Gapiński - 2008 rok

Karierę rozpoczął w Polonii Piła, później przez cztery lata był zawodnikiem Atlasa Wrocław. W 2008 roku przeniósł się do Włókniarza Częstochowa, który budował zespół mający bić się o najwyższe cele. Gapiński miał być uzupełnieniem zespołu, tzw. silną drugą linią a tymczasem bywało, że to on nakręcał wynik Lwów.

Zwłaszcza w drugim sezonie we Włókniarzu, bo ten pierwszy, w 2008 roku, był dla niego pechowy. Gapiński w jednym z meczów szwedzkiej Elitserien nabawił się kontuzji stopy, kość nie zrastała się tak jak oczekiwano i w efekcie wystąpił w tylko 11 meczach biało-zielonych (średnia 1,857). Za to w 2009 roku Gapiński potrafił wypełnić lukę po samym Nickim Pedersenie. Dla przykładu, Włókniarz bez kontuzjowanego Duńczyka wygrał w Lesznie 48:42 a bohaterami byli Greg Hancock, Tai Woffinden i właśnie Tomasz Gapiński, zdobywca 12 punktów (2,3,1,3,3). Po meczu ówczesny prezes Unii, Józef Dworakowski nie dowierzał, że jego miejscowe gwiazdy w osobach Leigh Adamsa, Krzysztofa Kasprzaka i Jarosława Hampela byli objeżdżani przez wychowanka Polonii Piła.

Dwa dobre sezony we Włókniarzu zaowocowały ofertą od Stali Gorzów. Pilanin zdecydował się na transfer i trudno mu się dziwić, bowiem w Częstochowie zaczęły się kłopoty z zasobnością klubowego portfela. W tej sytuacji Włókniarz był zmuszony postawić na zawodników ze zdecydowanie niższej półki.