Burzliwa historia meczów w Zielonej Górze. ROW zawsze przegrywał w Poznaniu

Tomasz Janiszewski 18 Czerwca 2016, 16:15

Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra - Get Well Toruń

Łącznie 101 meczów, w tym 50 w Winnym Grodzie to dowód na to, że konfrontacje toruńsko-zielonogórskie zajmują szczególnie miejsce w historii DMP. Pierwszy raz w Zielonej Górze miał miejsce 1959 roku w III Lidze, gdy triumfowali miejscowi (39:33). Przez kilkanaście kolejnych lat żużlowcy z obu miast ścigali się w tej klasie, a także w II Lidze. Pierwszą wyjazdową wygraną toruńska Stal odniosła w 1968 roku (42:36). Kolejnych dziesięć odniosła już w najwyższej lidze, w której startuje nieprzerwanie od 1976 roku. Drugą jednak dopiero w mistrzowskim dla siebie roku 1990, gdy padł wynik 59:31 dla Apatora.

Choć dla zielonogórzan bezwzględnie najważniejszymi meczami w każdej ligowej kampanii są derby przeciwko Stali Gorzów, to jednak bardzo ważne są także potyczki z toruńskimi Aniołami. Odkąd Falubaz na stałe powrócił do krajowej czołówki, co roku toczy z zawodnikami z grodu Kopernika zacięte boje. Od 2007 roku oba zespoły mierzyły się ze sobą cztery razy w rundzie play-off: dwa razy w finale, raz o brązowy medal i raz w półfinale. Mecze Falubazu i Unibaksu elektryzowały jednak żużlową Polskę nie tylko poprzez aspekt sportowy. Do niechlubnej historii przeszły przede wszystkim wydarzenia z września 2013 roku, których skutki dotykają oba kluby do dziś.

Wówczas obie drużyny po czterech latach ponownie spotkały się w wielkim finale Ekstraligi i ponownie rywalizacja naznaczona była negatywnymi emocjami. W 2009 roku czterokrotnie przekładano mecz w Zielonej Górze, zaś cztery lata później Unibax odmówił startu w meczu rewanżowym, tłumacząc się tym, że zespół jest porozbijany kontuzjami (dzień przed meczem ciężkiego urazu doznał Tomasz Gollob). Kierownictwo torunian liczyło na przełożenie spotkania, na co nie przystali gospodarze. Mecz w ogóle się nie odbył, Falubazowi przyznano walkower i tym samym złote medale. Konfrontacja władz obu klubów trwała jednak długimi miesiącami nie tylko w mediach, ale także na drodze sądowej. O jej finale szerzej pisaliśmy w ostatnim czasie.

Warto wspomnieć, że rok wcześniej także towarzyszyły walce obu zespołów wielkie emocje. W sezonie 2012 kwestia brązowych krążków rozstrzygnęła się na... ostatnich metrach. Prezentujący heroiczną postawę kapitan Unibaksu Ryan Sullivan (jadący z kontuzjowanym nadgarstkiem) szaleńczym atakiem tuż przed metą wyprzedził Andreasa Jonssona i zapewnił swojemu zespołowi miejsce na końcowym podium.

  Bilans: