Ranking: Szybkie sprzęgła - najlepsi startowcy!

Grzegorz Drozd 06 Marca 2016, 13:30

3. miejsce: Greg Hancock 

Ostatni Mohikanin amerykańskiego żużla. Trzykrotnego mistrza świata ze stanu Kalifornia można śmiało określić jako dziecko żużla. Wychowywany w domu, gdzie żużel był tematem numer jeden z racji tego, że ojciec Grega był głównym motorem napędowym amerykańskiego miniżużla w latach siedemdziesiątych, promotorem innych żużlowych eventów, a także doradcą i przyjacielem wielu czołowych amerykańskich zawodników, jak John Cook, Bobby Schwartz, czy Dennis Sigalos. Jednak największym idolem Herbiego był od zawsze Bruce Penhall. Trzeba przyznać, że Hancock bardzo wiele przygarnął do swojego warsztatu zawodowca z cech dawnych rodzimych mistrzów, ale jednak nie styl jazdy. To właśnie zawodnicy zza wielkiej wody wnieśli do żużla polot, techniczne wygibasy, balans na motocyklu, dynamiczne szarże, swobodę i luz. Tacy byli bracia Moranowie, Sigalos, Penhall, Ermolenko, Lance King, a także największy kumpel Hanocka i członek złotego Teamu Exide z lat dziewięćdziesiątych, mistrz świata 1996, Billy Hamill.

Styl Hancocka był mniej gorący, bardziej opanowany i nieco zachowawczy. Oprócz wyrachowania na torze, uniwersalnej techniki, ogromnej rutyny i sprytu największym walorem Hancocka od lat są starty. - Najbardziej ekscytującym momentem w trakcie wyścigu żużlowego są dla mnie starty, a dokładnie moment, w którym sędzia zwalnia maszynę startową, puszczam sprzęgło, odkręcam maksymalnie manetkę gazu i muszę opanować całą siłę, którą silnik przenosi na tylne koło. W ułamku sekundy potworna siła szarpie mnie do przodu, a ja muszę zachować stoicki spokój, koncentrację na dźwigni sprzęgła, a zarazem kłujący głód zwycięstwa - mówi podekscytowany Hancock. - Amerykanin pod taśmą jest niesamowity, a jego forma deprymuje rywali. - To frustrujące, że przegrywam w zawodach z zewnętrznych pól, a Hancock jakby bez znaczenia puszcza sprzęgło i odjeżdża nam z każdego z miejsc. Oprócz refleksu i umiejętności opanowania motocykla, Greg ma niesamowcie sklejone maszyny do nawierzchni toru, co zapewne jest efektem jego ogromnej wiedzy o silnikach, przełożeniach i nawierzchniach - uważa Dawid Stachyra. Plotka głosi, że sekretem szybkich motocykli w teamie Hancocka jest wrocławianin Rafał Haj, który ustawia przełożenia w maszynach Grega, o które zawodnik nawet nie pyta.

- Istotnie nie gadamy w parkingu przed zawodami o przełożeniach. Temat jest krótki. Greg wchodzi do boksu i rzuca do mnie jedno hasło: uczyń mnie szybkim. No więc ja to czynię - śmieje się tajemniczo wrocławski majster. Metryka jest bezlitosna i w tym roku Hancock skończy 46 lat. Nadal prezentuje znakomitą formę, co wprawia w osłupienie całe środowisko żużlowe. Obserwując Hancocka można dojść do wniosku, że sekretem jego formy jest ogromna miłość do speedwaya, któremu poświecił całe swoje życie. Żużel nadal go cieszy, fascynuje i bawi. Były mistrz świata nie marnuje czasu i zaszczepia żużlowego bakcyla dwóm swoim synom, którzy już w młodym wieku dosiadają mini żużlówek i wygląda na to, że pójdą w ślady sławnego ojca.