Lotto Ekstraklasa: selekcjonerzy i mistrzowie na bocznicy

Maciej Kmita 27 Października 2016, 18:52

Wojciech Stawowy 
poza ekstraklasą od: maja 2014

Krakowianin zaistniał w ekstraklasie, gdy w sezonie 2003/2004 wprowadził Cracovię do tej klasy rozgrywkowej po 20 latach nieobecności. Pasy, które jeszcze w 2002 roku występowały w trzeciej lidze, były jedną z rewelacji kampanii 2004/2005, którą ukończyły na 5. miejscu, awans do Pucharu UEFA tracąc dopiero w ostatniej serii spotkań. W kolejnym sezonie Cracovia spisywała się równie dobrze, ale w lutym 2006 roku Stawowy podał się do dymisji, a kierował nim konflikt z władzami krakowskiego klubu. "Wąs" odszedł z Pasów miesiąc po złożeniu podpisu pod 10-letnim kontraktem. Od lipca 2004 do grudnia 2005 roku Cracovia wykręciła czwarty wynik w ekstraklasie, ustępując tylko Wiśle Kraków, Legii Warszawa i Groclinowi Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski.

Cztery miesiące po opuszczeniu Pasów Stawowy objął Arkę Gdynia, z którą w sezonie 2006/2007 zajął 11. miejsce w ekstraklasie, ale klub został zdegradowany do II ligi za stare grzechy korupcyjne. Stawowy został w Gdyni, ale został zwolniony przed końcem sezonu 2007/2008.

Potem prowadził na zapleczu ekstraklasy Górnika Łęczna i GKS Katowice, a latem 2012 roku przejął Cracovię, która w sezonie 2011/2012 spadła z ekstraklasy i po raz drugi w historii wprowadził Pasy na salony. Z Kałuży 1 pożegnał się w maju 2014 roku. Potem bez powodzenia prowadził Miedź Legnica i Widzew Łódź. Tego drugiego klubu nie udało mu się uratować przed spadkiem z I ligi.

Prowadzi akademię piłkarską w podkrakowskim Sieprawiu, a niedawno został dyrektorem sportowym Escoli Varsovia, ale na pewno chętnie wróciłby do pracy z seniorami.