Żużel. Zagraniczne legendy Wybrzeża. W Gdańsku jeździli mistrzowie, nie tylko oni zasłużyli na nieśmiertelność

Michał Gałęzewski 01 Marca 2020, 15:18

Tomas H. Jonasson (2010-14)

Po dwóch wielkich mistrzach, schodzimy na trochę niższy kaliber. Tomas H. Jonasson do Wybrzeża przychodził wraz ze swoim trenerem, Stanisławem Chomskim, który trenował go w Stali. W Gorzowie startował na pozycji juniora i spełniał tam oczekiwania, choć nie na tyle by utrzymać się w ekstraligowej drużynie.

W Gdańsku mu zaufano. Jonasson to zawodnik, do którego trzeba odpowiednio podejść i wówczas potrafi się za to odwdzięczyć na torze. Nieustępliwy Szwed z miejsca okazał się jednym z idoli trybun. Dwa razy Wybrzeże z nim w składzie awansowało do Ekstraligi, a on ze średnimi 2,227 i 2,339 był czołową postacią zespołu.

Nie jego wina, że klub nie potrafił odpowiednio skonsumować awansu i wzmocnić się na tyle, by po roku zespół utrzymywał się w najlepszej lidze świata. Również w Ekstralidze Jonasson trzymał odpowiedni poziom w barwach Wybrzeża. W czerwono-biało-niebieskich barwach ścigał się przez pięć lat. Wymowne jest to, że poza Gdańskiem (nie licząc rozgrywek drugoligowych) nigdy nie osiągnął takich średnich biegowych. To był zawodnik skrojony pod Wybrzeże.