Polki przed batalią o igrzyska. Czy armaty w ataku wystarczą?

Marcin Górczyński 02 Stycznia 2016, 16:30

Przyjmujące: Anna Werblińska, Anna Grejman, Aleksandra Jagieło, Natalia Kurnikowska

Przyjecie to niestety najsłabiej obsadzona pozycja w kadrze. Trener Nawrocki nie miał zbyt wielkiego pola manewru, stawia więc na sprawdzone rozwiązania. Anna Werblińska to nadal motor napędowy Chemika Police, choć na tle silniejszych rywalek czasem nie wygląda to już tak kolorowo. Miejsce w szóstce raczej pewne, ale w porównaniu do poprzednich lat Werblińska nieco spuściła z tonu. Nie zmienia to faktu, że jest najlepszą polską przyjmującą.

Kto zatem obok siatkarki Chemika Police? Do kadry pod czterech latach wróciła Aleksandra Jagieło. 35-latka należy do grona defensywnych przyjmujących, której podstawowym zadaniem jest zapewnienie odbioru zagrywki na przyzwoitym poziomie. Najlepiej świadczą o tym statystyki Jagieło w tym sezonie. Rozgrywające zbyt często nie korzystają z jej usług w ofensywie. Kadrowiczka zdobywa przeciętnie 7 punktów na spotkanie i wykonuje około 15 ataków w pojedynku. Policzanka ma wprowadzić do drużyny spokój, choć wydaje się, że wieku nie oszuka i będzie pełniła rolę zawodniczki zadaniowej.

Więcej szans powinna otrzymać Natalia Kurnikowska. Przyjmująca Polskiego Cukru Muszynianki Muszyna już w zeszłym sezonie zgłaszała akces do kadry. W tym wątpliwości już nie było i 23-letnia siatkarka aspiruje do miejsca w szóstce. Wciąż brakuje jej za to ogrania na arenie międzynarodowej. Nadszedł czas, by zerwać z łatką wielkiego talentu i stać się zawodniczką decydującą o wynikach kadry.

Sporą niewiadomą pozostaje Anna Grejman. Wychowanka UKS Osiemnastki Szczecin przestała zeszły sezon w kwadracie dla rezerwowych Impela Wrocław, ale w tym sezonie w barwach Muszynianki zaczyna spełniać pokładane w niej nadzieje. Grejman potrafi zaliczyć kapitalny występ, by w następnym boju należeć do najsłabszych na parkiecie. Którą twarz ujrzymy w Ankarze?