Robert Lewandowski goni legendy w ekspresowym tempie

Maciej Kmita 09 Października 2016, 09:45

1. Włodzimierz Lubański 

Według wielu najlepszy polski piłkarz w historii. To, czy jest lepszy od Kazimierza Deyny, Zbigniewa Bońka czy lepszy od niego będzie Robert Lewandowski jest kwestią nie do rozstrzygnięcia. Faktem jednak jest, że Lubański to najmłodszy w historii reprezentant Polski - z orłem na piersi zagrał już w wieku 16 lat i 188 dni i już w premierowym występie w kadrze zdobył swojego pierwszego gola, co czyni go od razu najmłodszym zdobywcą bramki w historii reprezentacji Polski.

Lubański jest też strzeleckim rekordzistą wszech czasów polskiej kadry - w 75 występach zdobył aż 48 bramek! Do niego też należy rekord goli strzelonych w jednym spotkaniu: w 1970 roku ustrzelił pięciopak w meczu el. MŚ 1970 z Luksemburgiem - jest jednym z dwóch Polaków obok Ernesta Pohla, któremu udała się ta sztuka. Pięć lat wcześniej, mając ledwie 18 lat, czterokrotnie pokonał bramkarza reprezentacji Finlandii w meczu el. MŚ 1966. Jest też najskuteczniejszym w historii reprezentantem Polski, jeśli chodzi o bramki zdobyte w pojedynkach o punkty (25).

Dzierży wspaniałe rekordy, ale kto wie, czy jego kariera nie byłaby jeszcze bogatsza, gdyby nie paskudny uraz kolana, którego doznał w czerwcu 1973 roku w meczu el. MŚ 1974 z Anglią w Chorzowie (2:0). Zdobył wtedy drugą z bramek dla Polski, ale murawę opuścił przed końcowym gwizdkiem po faulu Roya McFarlanda.

Być może, gdyby Kazimierz Górski w czasie mundialu w RFN miał do dyspozycji właśnie Lubańskiego, Polacy przywieźliby z Niemiec nie srebrny, a złoty medal? Tego już się nie dowiemy, bo gwiazdor Górnika Zabrze Weltmeisterschaft oglądał tylko w telewizji w czasie rehabilitacji.

O powrót do zdrowia walczył dwa lata - na boisku nie było go w sumie przez 655 dni! - ale nigdy już nie odzyskał dawnej formy. W reprezentacji Polski zagrał potem jeszcze tylko 13 razy, zdobywając cztery bramki.

Jest złotym medalistą IO 1972, ale na MŚ 1974 i IO 1976 nie pojechał z powodu kontuzji. Zagrał na mundialu 1978, w którym Polska spisała się poniżej oczekiwań. Wystąpił w pięciu meczach, ale ani razu nie wpisał się na listę strzelców. W 1980 roku zakończył reprezentacyjną karierę, przez co nie wziął udziału w MŚ 1982, na których Biało-Czerwoni powtórzyli sukces sprzed ośmiu lat.