W tym artykule dowiesz się o:
Tylko cztery razy w historii cyklu Grand Prix zdarzało się, że zawodnik, który zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Świata zwyciężył w jednej rundzie w danym roku. Tak było w inauguracyjnej edycji elitarnego cyklu, w którym zwyciężył Hans Nielsen. Duńczyk w 1995 roku zdominował zmagania o medale mistrzostw świata. W sześciu rundach aż pięciokrotnie startował w finale, a czterokrotnie stawał na podium. Jedynie zwycięstwo w mistrzowskim sezonie Nielsen osiągnął w Vojens.
"Profesor z Oxfordu" w sześciu rundach zdobył 103 punkty. W pierwszych latach rozgrywania cyklu Grand Prix obowiązywała inna punktacja niż obecnie. Zwycięzca poszczególnej rundy otrzymywał 25 punktów. Drugi zawodnik kończył zmagania z 20 "oczkami". Z kolei trzeci zawodnik finału zgarniał 18 punktów. Każdy kolejne miejsce miało przypisaną liczbę punktów. Nielsen o 15 punktów wyprzedził Tony'ego Rickardssona.
Osiem lat później mistrzem globu został Nicki Pedersen. "Power" wówczas dopiero wkraczał do światowej czołówki, a wywalczony przez niego złoty krążek IMŚ był jedną z największych niespodzianek sezonu 2003. Tytuł nie był jednak zdobyty przypadkiem, bowiem w dziewięciu rundach Pedersen aż sześciokrotnie stał na podium. Zwycięstwo odniósł tylko raz - w Grand Prix Wielkiej Brytanii, które rozegrano na Millennium Stadium w Cardiff.
Pedersen w dziewięciu rundach wywalczył 152 punkty i o osiem "oczek" wyprzedził Jason Crump. Mistrzowski tytuł Duńczyk zapewnił sobie dopiero w ostatnim turnieju, który rozegrany był w norweskim Hamar. Australijczyk zwyciężył wówczas w dwóch rundach i czterokrotnie stał na podium.
Wyczyn ten Pedersen powtórzył w 2008 roku, kiedy to po raz trzeci i do tej pory ostatni został Indywidualnym Mistrzem Świata. Sezon ten był absolutną dominacją reprezentanta Danii. W jedenastu rundach jakie wówczas rozegrano Duńczyk aż dziesięciokrotnie stał na podium. Zwyciężył jednak "tylko" raz, a miało to miejsce w Grand Prix Czech w Pradze.
Również w stolicy naszych południowych sąsiadów swoje jedyne zwycięstwo w mistrzowskim sezonie odniósł Tai Woffinden. 23-latek w dwunastu rozegranych rundach pięciokrotnie stał na podium. Warto dodać, że Brytyjczyk, dla którego był to dopiero drugi sezon w elitarnym cyklu, rundę Grand Prix wygrał tylko raz. W klasyfikacji generalnej "Woffy" zdobył 151 "oczek" i o 9 punktów wyprzedził Jarosława Hampela. - Nikt nie miał pojęcia przed sezonem, że dokona czegoś takiego. Oczywiście był świetnym zawodnikiem od kilku lat, ale do światowej czołówki ciągle mu brakowało, więc to ogromna niespodzianka, że wygrał w tym roku - powiedział o tegorocznym czempionie Hans Nielsen.
Rekordzistą pod względem zwycięstw w mistrzowskim sezonie jest Tony Rickardsson. Legendarny Szwed w 2005 roku zwyciężył w sześciu z dziewięciu rund. Warto dodać, że 8-krotnie stał na podium. Po cztery zwycięstwa odnosili Greg Hancock, Tomasz Gollob, Nicki Pedersen i Jason Crump. Bezprecedensowy jest za to wyczyn Mark Loram , który w 2000 roku został mistrzem świata nie wygrywając ani jednej rundy.
Jesteś kibicem "czarnego sportu"? Mamy dla Ciebie fanpage na Facebooku. Zapraszamy!
Mistrzowie świata i ich zwycięstwa w mistrzowskich latach:
| Rok | Mistrz | Zwycięstwa | Miejsca na podium | Rundy |
|---|---|---|---|---|
| 1995 | Hans Nielsen | 1 | 4 | 6 |
| 1996 | Billy Hamill | 2 | 4 | 6 |
| 1997 | Greg Hancock | 2 | 5 | 6 |
| 1998 | Tony Rickardsson | 3 | 4 | 6 |
| 1999 | Tony Rickardsson | 2 | 4 | 6 |
| 2000 | Mark Loram | 0 | 3 | 6 |
| 2001 | Tony Rickardsson | 2 | 4 | 6 |
| 2002 | Tony Rickardsson | 3 | 5 | 10 |
| 2003 | Nicki Pedersen | 1 | 6 | 9 |
| 2004 | Jason Crump | 2 | 5 | 9 |
| 2005 | Tony Rickardsson | 6 | 8 | 9 |
| 2006 | Jason Crump | 4 | 6 | 10 |
| 2007 | Nicki Pedersen | 4 | 7 | 11 |
| 2008 | Nicki Pedersen | 1 | 10 | 11 |
| 2009 | Jason Crump | 3 | 6 | 11 |
| 2010 | Tomasz Gollob | 4 | 7 | 11 |
| 2011 | Greg Hancock | 4 | 6 | 11 |
| 2012 | Chris Holder | 2 | 5 | 12 |
| 2013 | Tai Woffinden | 1 | 5 | 12 |
na Instagramie 
na Facebooku 
