Klasyfikacja generalna IMŚ Speedway Grand Prix:
1.Jason Crump - Australia 159
2.Tomasz Gollob - Polska 144
3.Emil Sayfutdinov - Rosja 139
4.Greg Hancock - USA 121
5.Andreas Jonsson - Szwecja 116
6.Nicki Pedersen - Dania 110
7.Rune Holta - Polska 99
8.Kenneth Bjerre - Dania 98
9.Fredrik Lindgren - Szwecja 94
10.Hans Andersen - Dania 91
11.Leigh Adams - Australia 81
12.Sebastian Ułamek - Polska 75
13.Grzegorz Walasek - Polska 66
14.Chris Harris - Wielka Brytania 62
15.Scott Nicholls - Wielka Brytania 45
Z dzikimi kartami bądź jako kwalifikowani rezerwowi startowali:
Antonio Lindbaeck - Szwecja (2 turnieje 27 punktów)
Niels Iversen - Dania (3, 20)
Jarosław Hampel - Polska (1, 9)
Matej Zagar - Słowenia (1, 7)
Adrian Miedziński - Polska (1, 6)
Grigorij Laguta - Rosja (1, 6)
Edward Kennett - Wielka Brytania (1, 4)
Guglielmo Franchetti - Włochy (1, 2)
Matej Kus - Czechy (1, 1)
Stadiony:
Jedenaście rund Grand Prix gościło jedenaście różnych stadionów znajdujących się na terenie ośmiu państw.
Po dwie rundy gościli Polacy (Leszno, Bydgoszcz), Szwedzi (Goeteborg, Malilla) i Duńczycy (Kopenhaga, Vojens).
Poza tym rundy Grand Prix odbywały się w: Czechach (Praga), Wielkiej Brytanii (Cardiff), Łotwie (Daugavpils), Słowenii (Krsko), Włoszech (Terenzano).
Trzy tory to tak zwane tory czasowe: Goeteborg, Kopenhaga, Cardiff. Pozostałe osiem torów to tory stałe.
Najdłuższym obiektem, na którym ścigali się zawodnicy walczący o tytuł, był tor w Goeteborgu (413 metrów). Najkrótszymi były tory czasowe w Kopenhadze i Cardiff, których długość według oficjalnych danych wynosiła 275 metrów.
Średnia długość jednego toru to 342 metry.
Frekwencja:
Jeśli chodzi o pojemność trybun, to 62 500 widzów pomieścić mógłby stadion w Cardiff. Jest on największym stadionem, na którym rozgrywane były eliminacje Grand Prix. Najbardziej kameralnym był obiekt w Terenzano, mogący pomieścić 8000 kibiców.
Właśnie w Cardiff zasiadło najwięcej fanów obserwujących pojedynczy turniej o Wielką Nagrodę (42000). Klapą zakończyły się zawody w Pradze i Terenzano, które obserwowało zaledwie 5000 fanów czarnego sportu.
Średnia pojemność jednego stadionu wyniosła 23500, zaś jedne zawody oglądało średnio 18000 widzów. Każdy stadion zatem statystycznie wypełniony był w 77 procentach.
A gdyby...
Gdyby zawody odbywały się jedynie na torach stałych, klasyfikacja mistrzostw świata wyglądałaby następująco:
1.Tomasz Gollob 115
2.Emil Sayfutdinov 98
3.Jason Crump 97
4.Andreas Jonsson 92
5.Greg Hancock 88
6.Nicki Pedersen 79
7.Rune Holta 76
8.Kenneth Bjerre 75
9.Leigh Adams 69
10.Fredrik Lindgren 66
11.Hans Andersen 65
12.Sebastian Ułamek 53
13.Grzegorz Walasek 52
14.Chris Harris 43
15.Scott Nicholls 33
Spójrzmy zatem kto był najlepszy na torach czasowych:
1.Jason Crump 62
2.Emil Sayfutdinov 41
3.Greg Hancock 33
4.Nicki Pedersen 31
5.Tomasz Gollob 29
6.Fredrik Lindgren 28
7.Hans Andersen 26
8.Andreas Jonsson 24
9.Rune Holta 23
10.Kenneth Bjerre 23
11.Sebastian Ułamek 22
12.Chris Harris 19
13.Grzegorz Walasek 14
14.Leigh Adams 12
15.Scott Nicholls 12
Średnia wieku:
Najstarszym uczestnikiem cyklu Grand Prix 2009 był Amerykanin Greg Hancock urodzony w 1970 roku, a więc w sezonie 2009 liczył sobie 39 lat. Najmłodszym zawodnikiem była rosyjska rewelacja sezonu, Emil Sajfutdinov liczący sobie zaledwie 20 wiosen.
Suma wieku piętnastu stałych uczestników Grand Prix to 469 lat.
Średnio jeden zawodnik liczył sobie zatem nieco ponad 31 lat.
Średnia wieku medalistów tegorocznej edycji indywidualnych mistrzostw świata to niecałe 31 wiosen.
Zawodnicy, którzy zajęli pierwsze osiem lokat w cyklu mieli w metryce średnio 32 lata.
