"Bezbronni" żużlowi mistrzowie świata. Kto tak jak Artiom Łaguta nie bronił tytułu? Powody bywały różne
Skreślenie Artioma Łaguty z obsady Grand Prix sprawia, że pierwszy raz od 1992 roku panujący mistrz nie przystąpi do faktycznej obrony tytułu wywalczonego sezon wcześniej. Sprawdziliśmy, kto z różnych przyczyn był w takim położeniu przed Rosjaninem.
Bluey Wilkinson (Australia) w 1939 roku - koniec kariery / wybuch wojny
Uczestnik i zarazem brązowy medalista pierwszego finału w historii w roku 1936, kiedy złoto zdobywał jego rodak Lionel van Praag, choć to on wygrał sam finał (do klasyfikacji liczono jednak punkty z kwalifikacji). Dwa lata później Wilkinson sięgnął po tytuł, potwierdzając, że jest największą australijską gwiazdą okresu przedwojennego. Jego sukces był tym cenniejszy, że w zawodach jechał mocno obolały (miał złamany obojczyk). Choć w 1939 sam finał nie doszedł do skutku z uwagi na II wojnę światową, to on sam zdecydował się już zakończyć karierę, poświęcając się pracy na rzecz zyskującego coraz większość popularność speedwaya. Rok później, licząc sobie tylko 29 lat, zginął tragicznie w wypadku drogowym w Sydney.
CZYTAJ WIĘCEJ: Zmarzlik dołączył do słynnych poprzedników w Kryterium Asów
Aktualne składy drużyn: PGE Ekstraliga -> | Metalkas 2. Ekstraliga -> | Krajowa Liga Żużlowa ->
