Plejada medalistów mistrzostw świata. Rekordzistka ma ich aż osiem

Historia trwająca już blisko sto lat

Pierwsze mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym odbyły się w 1925 roku w Jańskich Łaźniach. Rywalizowano tam w zaledwie czterech konkurencjach - biegach na 18 i 50 km, kombinacji norweskiej i skokach narciarskich. 10 z 12 medali zdobyli Czechosłowacy. Trzykrotnie (1929, 1939, 1962) zmagania organizowało Zakopane.

Aż do 1984 roku włącznie mistrzowie olimpijscy jednocześnie zostawali także mistrzami świata. Tym samym Wojciech Fortuna zwyciężając w Sapporo w 1972 zdobył złoto olimpijskie i MŚ. Biorąc tę zasadę pod uwagę, Biało-Czerwoni wywalczyli 28 medali, w tym 11 złotych. Daje to 11. miejsce w klasyfikacji medalowej wszech czasów.

Czytaj także: Medal? Tak, ale na normalnej skoczni. Sobota ma być polska

11. miejsce: Franciszek Groń-Gąsienica, Stanisław Gąsienica-Daniel, Jan Staszel, Stefan Hula, Sylwia Jaśkowiec, Klemens Murańka, Jan Ziobro (0-0-1) Siedmiu sportowców z Polski wywalczyło po jednym brązowym medalu. Jako pierwszy na najniższym stopniu podium stanął Franciszek Gąsienica-Groń, który podczas igrzysk w Cortina D'Ampezzo (1956) był trzeci w kombinacji norweskiej. 14 lat później brąz w skokach narciarskich zdobył Stanisław Gąsienica-Daniel.

W 1974 roku Jan Staszel był trzeci w biegach narciarskich, a Stefan Hula sr w kombinacji norweskiej. Grono brązowych medalistów uzupełniają uczestnicy mistrzostw w 2015 roku - Sylwia Jaśkowiec (sprint drużynowy), a także Klemens Murańka i Jan Ziobro (konkurs drużynowy skoczków).

ZOBACZ WIDEO: Skoki narciarskie. Poważny problem organizatorów MŚ. Atak wiosny w Oberstdorfie

Czytaj także: Nudy nie będzie na pewno. Kubacki zdradził, co zabrał ze sobą na MŚ

9. miejsce: Stanisław Marusarz, Antoni Łaciak (0-1-0) Przechodzimy do zawodników, którzy podczas swoich startów w mistrzostwach świata zdobyli po jednym srebrnym medalu. W 1938 roku w Lahti Stanisław Marusarz w dramatycznych okolicznościach zajął drugie miejsce - został tam skrzywdzony przez sędziów, a konkurs wygrał ostatecznie Asbjoern Ruud, który chciał nawet oddać Polakowi złoto.

W 1962 roku wicemistrzem świata w Zakopanem został Antoni Łaciak. Na normalnej skoczni osiągnął kolejno 68.5, 64.5 oraz 71.5 metra. Do Toralfa Engana zabrakło mu zaledwie 1,1 pkt.

8. miejsce: Wojciech Fortuna (1-0-0) Wojciech Fortuna medal mistrzostw świata zdobył tylko raz - kiedy podczas igrzysk w Sapporo zwyciężył na dużej skoczni. Otrzymał za to jednocześnie złoto MŚ. Aż do ery Adama Małysza był to największy sukces polskich skoków narciarskich. Warto podkreślić, że niedługo później został także mistrzem Polski w Zakopanem.

6. miejsce: Józef Łuszczek, Maciej Kot (1-0-1) Kapitalne dla Józefa Łuszczka były mistrzostwa w Lahti w 1978 roku. Polski biegacz był wówczas trzeci na 30 km, a trzy dni później zwyciężył w biegu na 15 km stylem klasycznym. Zwyciężył następnie w Plebiscycie Przeglądu Sportowego.

Złoto i brąz mistrzostw świata ma na swoim koncie także Maciej Kot. Oba krążki wywalczył w rywalizacji drużynowej - na dużych skoczniach w Val di Fiemme i Lahti.

5. miejsce: Piotr Żyła (1-0-3)

Aż cztery krążki wywalczył do tej pory Piotr Żyła. Skoczek trzykrotnie dokonał tego w drużynie i raz indywidualnie. Podczas MŚ w Lahti w 2017 roku zaatakował w drugiej serii, co poskutkowało awansem na trzecią pozycję. Na podium stawał także w Val di Fiemme (2013) oraz Falun (2015).

4. miejsce: Dawid Kubacki (2-0-1)

Autor jednej z największych sensacji w historii mistrzostw. Po pierwszej serii konkursu w Seefeld zajmował 27. miejsce. Następnie zaczął piąć się w górę stawki, aż okazało się, że zwyciężył. Wcześniej zdobył złoto i brąz w rywalizacji drużynowej. Ma na swoim koncie także medal olimpijski z Pjongczangu.

3. miejsce: Kamil Stoch (2-1-2)

Od 2013 roku Kamil Stoch kończy mistrzostwa świata z przynajmniej jednym medalem. W Val di Fiemme zwyciężył na dużej skoczni i był trzeci w konkursie drużynowym - ten drugi sukces powtórzył w Falun. W Lahti dołożył do swojego dorobku złoto w drużynie, a w Seefeld srebro na normalnej skoczni.

2. miejsce: Justyna Kowalczyk (2-3-3)

Przewodzi pod względem liczby medali zdobytych przez polskich sportowców na światowych czempionatach. Oba tytuły mistrzowskie wywalczyła w 2009 roku w Libercu (na 15 i 30 km). W Czechach była jeszcze trzecia na 10 km. W Oslo znów trzykrotnie stała na podium.

W swoim dorobku ma jeszcze medal z biegu na 30 km w Val di Fiemme (2013), a także brąz w sprincie drużynowym z Falun (2015) wywalczony wraz z Sylwią Jaśkowiec.

1. miejsce: Adam Małysz (4-1-1)

Najbardziej utytułowany polski sportowiec na mistrzostwach świata. Adam Małysz zdobył złoto aż cztery razy - pierwsze w 2001 roku w Lahti na normalnej skoczni. Dwa kolejne w Val di Fiemme, a ostatni tytuł zgarnął w Sapporo (2007). Jego dorobek uzupełnia brązowy medal ze skoczni normalnej w Oslo (2011).

W 2021 roku w klasyfikacji medalowej mogą wyprzedzić go Dawid Kubacki i Kamil Stoch. Pierwszy z nich dokona tego, jeżeli zgarnie trzy złote krążki, drugiemu wystarczą dwa tytuły w Oberstdorfie.

Mistrzostwa świata w Oberstdorfie potrwają od 23 lutego do 7 marca.