2 
W 1980 roku odbywały się w Moskwie Letnie Igrzyska Olimpijskie. Zostały one przez Stany Zjednoczone, RFN i kilka innych krajów zbojkotowane na znak protestu przeciwko agresji Związku Radzieckiego w Afganistanie. W wielu dyscyplinach sportowych nieobecność reprezentantów USA pozwoliła na zebranie medali przez sportowców z krajów socjalistycznych. Szczególnie wyraźnie widać to było w lekkiej atletyce, w której triumfowali przede wszystkim przedstawiciele ZSRR i NRD.
Wielkie emocje
Polacy zdobyli w trakcie tych Igrzysk 3 złote, 14 srebrnych i 15 brązowych medali. Wyjątkowo emocjonująca była dla nas rywalizacja w skoku o tyczce. Polak Władysław Kozakiewicz walczył o pierwsze miejsce z reprezentantem gospodarzy Konstantinem Wołkowem. Rosjanin okazał się jednak słabszy.
Najlepszy wynik, jaki udało mu się uzyskać, to zaliczona w trzeciej próbie wysokość 5,65 metra. Próbował dalszej rywalizacji z naszym sportowcem. Jednak Kozakiewicz skakał jak w transie; pierwszy jego nieudany skok w czasie tej walki to próba pobicia rekordu świata, który wtedy należał do Thierry’ego Vignerona (Francja). Jednak w drugiej próbie zaliczył wysokość 5,78 metra i już po raz drugi został rekordzistą świata (poprzedni rekord ustanowił 11 maja w Mediolanie – 5,72 metra, a utracił tuż przed olimpiadą na rzecz Francuza – 5,75 metra).
Doping gospodarzy
Gdy rozpoczynał rozbieg do decydującego o rekordzie skoku, stadion szalał. Kibice przegranego już Wołkowa gwizdali, wyli i na wszelkie sposoby demonstrowali niechęć do Polaka. Bezskutecznie.
Po udanym skoku nasz reprezentant wyraził swoje lekceważenie dla takich form „dopingu” obraźliwym, a równocześnie triumfalnym gestem ramienia skierowanym w stronę trybun gospodarzy.
Porażka rosyjskich sportowców była tym dotkliwsza, że nie tylko utracili złoty medal, ale nawet medalem srebrnym musiał się Wołkow dzielić z Polakiem, gdyż na podium stanął wraz z Tadeuszem Ślusarskim.
Wydarzenia z 30 lipca 1980 roku na stadionie w Moskwie oglądała cała Polska w transmisji na żywo. Uniemożliwiło to ocenzurowanie relacji, a polskim widzom dostarczyło niezwykłej satysfakcji. Natomiast gazety, które nazajutrz pisały o olimpijskiej rywalizacji w skoku o tyczce, przemilczały to zdarzenie całkowicie, pisząc za to obszernie o gorącym dopingu ze strony kilkusetosobowej grupy polskich kibiców.
Źródło:
Powyższy tekst ukazał się pierwotnie jako jedno z haseł Leksykonu polskich powiedzeń historycznych. Pozycja autorstwa Macieja Wilamowskiego, Konrada Wnęka i Lidii A. Zyblikiewicz została opublikowana nakładem wydawnictwa Znak w 1998 roku.
Tytuł, lead, ilustracje wraz z podpisami, wytłuszczenia, podział akapitów oraz śródtytuły pochodzą od redakcji. Tekst poddano podstawowej obróbce redakcyjnej.
ZOBACZ WIDEO: Ludzie Królowej #4. Anna Kiełbasińska walczy nie tylko z rywalkami. "Od dwóch lat jestem na lekach"
"Bardzo możliwe, że wystąpią". Majewski o starcie Rosjan w IO >>
Ale się ustawiła! W Rosji wrze po nowych ustaleniach ws. ulubienicy Putina >>
