W tym artykule dowiesz się o:
7. Robert Lambert (Wielka Brytania) - 161 punktów
Pierwszy z triumfatorów SEC w tym zestawieniu. Najlepszy okazał się w jedynej edycji, w której odbyły się więcej niż cztery rundy (było ich pięć - wszystkie w Polsce). W 2020 roku wygrał "wojnę nerwów" z Leonem Madsenem i w Toruniu świętował największy indywidualny sukces w karierze. Dało mu to też awans do cyklu Grand Prix. Brytyjczyk ma w dorobku dwa medale, bo w 2018 niewątpliwie wszystkich zaskoczył, kończąc europejskie zmagania z brązowym.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | 41 | 18 | 67 | 35 |
6. Mikkel Michelsen (Dania) - 184 punkty
Tym razem mamy dwukrotnego indywidualnego mistrza Europy w formule SEC, który zawsze meldował się w TOP5 klasyfikacji. Podobnie jak wspomniany Lambert startuje w tym cyklu od sezonu 2018 i także co dwa lata stawał na końcowym podium. Duńczyk jednak - jak już to czyni - to od razu z najcenniejszym krążkiem na szyi. W 2019 dopisało mu trochę szczęścia, bo Madsen opuścił jeden turniej, ale za to już w 2021 pokonał rodaka w pełnym dystansie.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | 40 | 45 | 46 | 53 |
5. Vaclav Milik (Czechy) - 206 punktów
Stały bywalec Indywidualnych Mistrzostw Europy, bo też jako jedyny ma za sobą aż siedem edycji z rzędu w roli stałego uczestnika. Ma też najwięcej turniejów w dorobku (29). Najlepiej spisał się w sezonach 2016-2017, zdobywając wtedy srebro i brąz. Kolejne podejścia nie były już dla niego tak udane, bo też kończył jazdę na dalszych pozycjach. Najlepszy czeski żużlowiec ostatnich lat bardzo ceni sobie jazdę w tych zawodach i marzy o zdobyciu brakującego złota.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | 20 | 38 | 44 | 32 | 22 | 26 | 24 |
4. Emil Sajfutdinow (Rosja) - 227 punktów
Jedyny zawodnik w historii SEC, który obronił mistrzowski tytuł. Panował w latach 2014-2015, będąc w trakcie przerwy od jazdy w cyklu GP. A trzeba pamiętać, że już w 2013 był na dobrej drodze na szczyt, bo przecież na półmetku prowadził w klasyfikacji przejściowej (wygrał dwa turnieje), lecz doznał kontuzji. Rosjanin jest ponadto rekordzistą w liczbie zdobytych punktów w jednym sezonie (58 przed sześcioma laty), biorąc pod uwagę edycje z czterema rundami.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
27 | 54 | 58 | 35 | - | 39 | - | 14 | - |
3. Grigorij Łaguta (Rosja) - 232 punkty
Drugi obok Milika w tej grupie, który nie zdołał wdrapać się na szczyt w SEC, choć akurat tytuł w Europie zdobył w 2011 roku - przed nową erą tych mistrzostw. W niej już Rosjanin ma za to w kolekcji srebro i dwa brązy, ale też... rezygnację ze stałego uczestnictwa. W 2020 był trzeci, co dało mu awans do kolejnej edycji, lecz dość nieoczekiwanie postanowił oddać swoje miejsce na liście. Nie wygląda więc na to, żeby 37-latek palił się do jazdy w IME w najbliższej przyszłości.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
42 | 17 | 30 | 37 | 9 | - | 45 | 52 | - |
CZYTAJ WIĘCEJ: Wiktor Trofimow jr: Życie jest jedno i nie ma czego się bać
2. Leon Madsen (Dania) - 273 punkty
Duńczyk to rekordzista w liczbie wygranych rund (8). Jego kariera mocno przyspieszyła właśnie m.in. dzięki sukcesowi w SEC. W 2018 spisywał się bardzo dobrze nie tylko w PGE Ekstralidze, ale również w europejskim cyklu. Sięgnął po tytuł i był blisko tego samego w kolejnej edycji, jednak uraz nie pozwolił mu na start w jednej z rund. Mimo to i tak znalazł się na podium, tyle że na trzecim stopniu. W następnych dwóch latach kończył mistrzostwa jako drugi, wyrównując serię medalową swojego starszego rodaka, o którym mowa na kolejnej stronie.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 | - | - | 37 | 20 | 56 | 39 | 64 | 51 |
1. Nicki Pedersen (Dania) - 274 punkty
Bo też właśnie to trzykrotny indywidualny mistrz świata w pierwszych czterech sezonach czempionatu organizowanego przez toruńską firmę One Sport zdobywał za każdym razem medal. Za czwartym razem, po dwóch srebrach i brązie w końcu udało mu się wywalczyć ten z najcenniejszego kruszcu. W klasyfikacji punktowej wszech czasów wyprzedza Madsena o włos. Jako drugi obok Milika ma za sobą siedem edycji w roli pełnoprawnego uczestnika SEC, choć dwie ostatnie stały pod znakiem urazów, co wykluczało go z walki o najwyższe lokaty.
2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
44 | 44 | 55 | 40 | ns* | - | 33 | 45 | 13 |
*był stałym uczestnikiem, ale nie wystartował ani razu z powodu kontuzji