1 
W sezonie 1974 finał kontynentalny Drużynowych Mistrzostw Świata rozegrano w czechosłowackim Slanym. Triumfowała reprezentacja Związku Radzieckiego. Do zwycięstwa drużynę poprowadzili - Walerij Gordiejew, Władimir Gordiejew, Grigorij Chłynowski, Władimir Zapleszny i Anatolij Kuzmin. Awans do światowego finału zapewniła sobie także reprezentacja Polski. Liderami wśród Biało-Czerwonych byli Zenon Plech (10 pkt.) oraz Ryszard Fabiszewski (9 pkt.). Gospodarze zajęli trzecie miejsce.
Wyniki finału kontynentalnego DMŚ:
I. ZSRR - 38 pkt.
Walerij Gordiejew - 12
Władimir Gordiejew - 9
Grigorij Chłynowski - 9
Władimir Zapleszny - 5
Anatolij Kuzmin - 3
II. Polska - 31 pkt.
Zenon Plech - 10
Ryszard Fabiszewski - 9
Edward Jancarz - 6
Jan Mucha - 6
Henryk Gluecklich - ns
III. Czechosłowacja - 19 pkt.
Jan Hadek - 5
Jan Holub - 5
Jan Klokocka - 3
Milan Spinka - 3
Vaclav Verner - 3
IV. RFN - 8 pkt.
Josef Angermuller - 4
Egon Muller - 3
Jan Kater - 1
Manfred Poschenrieder - 0
Christoph Betzl - ns
ZOBACZ WIDEO W Amsterdamie próba generalna Polaków przed Rio (źródło TVP)
{"id":"","title":""}
W 1983 roku w Scheessel (RFN) zawodnicy rywalizowali w rundzie kwalifikacyjnej Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze. Zawody zakończyły się wygraną nieżyjącego już Anglika Simona Wigga. Zawodnik gospodarzy Hans Otto Pingel zajął drugie miejsce. Rodak zwycięzcy Phil Collins był trzeci.
Wyniki zawodów:
1. Simon Wigg (Wielka Brytania) - 22 pkt.
2. Hans Otto Pingel (RFN) - 20
3. Phil Collins (Wielka Brytania) - 18
4. Bernd Diener (RFN) - 14
5. Uno Johansson (Szwecja) - 13
6. Ari Koponen (Finlandia) - 12
7. Peter Collins (Wielka Brytania) - 12
8. Egon Muller (RFN) - 10
9. Josef Huckelmann (RFN) - 10
10. Michael Roseler (RFN) - 10
11. Steve Baker (Australia) - 9
12. Brian Jakobsen (Dania) - 8
13. Klaas Molenmaker (Holandia) - 5
14. Chris Watson (Australia) - 4
15. Henk Snijder (Holandia) - 3
16. Bobby Schwartz (Stany Zjednoczone) - 2
17. Benny Togersen (Dania) - 1
18. Juha Moksunen (Finlandia) - 1
Na Stadionie im. Alfreda Smoczyka w 1989 roku zawodnicy gospodarzy zdobyli złoty medal Mistrzostw Polski Par Klubowych. Roman Jankowski wywalczył dwadzieścia trzy punkty, Zenon Kasprzak dwadzieścia cztery, a Piotr Pawlicki zanotował w jednym starcie defekt. Srebrny medal powędrował na szyję żużlowców Stali Rzeszów. Natomiast Stal Gorzów cieszyła się z brązowego krążka.
Wyniki finału MPPK:
I. Unia Leszno - 47 pkt.
Roman Jankowski - 23 (5,4,4,5,-,5)
Zenon Kasprzak - 24 (4,3,5,4,4,4)
Piotr Pawlicki - 0 (d)
II. Stal Rzeszów - 38 pkt.
Jan Krzystyniak - 21 (w/su,5,4,5,4,3)
Janusz Stachyra - 17 (5,2,3,3,3,1)
Krzysztof Nurzyński - ns
III. Stal Gorzów - 33 pkt.
Piotr Świst - 10 (2,4,2,-,2,0)
Ryszard Franczyszyn - 7 (1,3,-,3,-,-)
Krzysztof Okupski - 16 (5,5,4,2)
IV. Polonia Bydgoszcz - 26 pkt.
Ryszard Dołomisiewicz - 20 (5,1,2,2,5,5)
Jacek Woźniak - 6 (0,0,4,1,d,1)
Krzysztof Ziarnik - ns
V. Unia Tarnów - 29 pkt.
Janusz Kapustka - 22 (w/su,5,5,3,5,4)
Janusz Łukasik - 0 (u/-,-,-,-,-,-)
Sławomir Tronina - 7 (3,0,w,1,1,2)
VI. Włókniarz Częstochowa - 28 pkt.
Sławomir Drabik - 19 (3,4,3,4,5,d)
Dariusz Rachwalik - 7 (0,2,1,-,1,3)
Janusz Sikoń - 2 (2)
VII. Apator Toruń - 24 pkt.
Wojciech Żabiałowicz - 21 (4,5,1,4,2,5)
Stanisław Miedziński - 0 (u/-,-,-,-,-,-)
Robert Sawina - 3 (2,0,0,0,1,0)
VIII. ROW Rybnik - 23 pkt.
Mirosław Korbel - 10 (3,2,-,1,-,4)
Henryk Bem - 7 (1,-,2,-,3,1)
Adam Pawliczek - 6 (1,3,d,2)
IX. Falubaz Zielona Góra - 21 pkt.
Sławomir Dudek - 11 (2,3,0,-,3,3)
Zbigniew Błażejczak - 8 (4,1,1,0,-,2)
Jarosław Szymkowiak - 2 (2,0)
Uwaga! O kolejności na miejscach 1-3, 4-6, 7-9 decydowały biegi dodatkowe.
W sezonie 1993 dopiero bieg dodatkowy zadecydował o tym kto stanie na poszczególnym stopniu podium zawodów o Brązowy Kask. Najskuteczniejszy w Tarnowie okazał się ostatecznie Piotr Baron z Wrocławia, który pokonał torunianina Tomasza Bajerskiego oraz Rafała Dobruckiego z Piły.
Wyniki finału Brązowego Kasku:
1. Piotr Baron (Wrocław) - 13+3 (3,2,3,2,3)
2. Tomasz Bajerski (Toruń) - 13+2 (2,3,3,3,2)
3. Rafał Dobrucki (Piła) - 13+1 (3,3,3,1,3)
4. Grzegorz Rempała (Tarnów) - 10 (3,1,u,3,3)
5. Mariusz Łazarz (Kraków) - 10 (0,3,2,3,2)
6. Tomasz Świątkiewicz (Toruń) - 10 (d,2,3,2,3)
7. Robert Mikołajczak (Leszno) - 10 (2,2,2,3,1)
8. Mariusz Staszewski (Gorzów Wlkp.) - 7 (2,3,1,1,d)
9. Waldemar Walczak (Toruń) - 7 (1,2,2,0,2)
10. Piotr Rembas (Gorzów Wlkp.) - 6 (1,0,2,2,1)
11. Piotr Protasiewicz (Zielona Góra) - 5 (3,1,u,1,d)
12. Grzegorz Mróz (Tarnów) - 5 (2,1,0,2,u)
13. Paweł Grygolec (Krosno) - 5 (1,1,1,0,2)
14. Piotr Kuźniak (Zielona Góra) - 3 (u,0,1,1,1)
15. Adam Skórnicki (Leszno) - 2 (1,0,1,0,u)
16. Ryszard Jasik (Wrocław) - 1 ( 0,0,0,0,1)
Rez. Tomasz Poprawski (Ostrów Wlkp.) - ns
W 1996 roku w trzeciej rundzie cyklu Grand Prix IMŚ triumfował Hans Nielsen z Danii. W Pocking na stadionie Rottalstadion Szwed Peter Karlsson był drugi, a jego rodak Henrik Gustafsson trzeci. W zawodach nie wystartowali reprezentanci Polski.
Wyniki Grand Prix Niemiec:
1. Hans Nielsen (Dania) - 25 pkt.
2. Peter Karlsson (Szwecja) - 20
3. Henrik Gustafsson (Szwecja) - 18
4. Tony Rickardsson (Szwecja) - 16
5. Chris Louis (Wielka Brytania) - 14
6. Greg Hancock (Stany Zjednoczone) - 13
7. Gerd Riss (Niemcy) - 12
8. Joe Screen (Wielka Brytania) - 11
9. Billy Hamill (Stany Zjednoczone) - 9
10. Leigh Adams (Australia) - 8
11. Jason Crump (Australia) - 7
12. Mark Loram (Wielka Brytania) - 6
13. Sam Ermolenko (Stany Zjednoczone) - 4
14. Andy Smith (Wielka Brytania) - 3
15. Craig Boyce (Australia) - 2
16. Marvyn Cox (Niemcy) - 1
W 2013 roku młodzieżowa reprezentacja Polski wywalczyła w Opolu złoty medal Drużynowych Mistrzostw Europy Juniorów. Barwy Biało-Czerwonych reprezentowali: Piotr Pawlicki, Artur Czaja, Paweł Przedpełski, Krystian Pieszczek
i Bartosz Zmarzlik.
Wyniki zawodów:
I. Polska - 50 pkt.
Piotr Pawlicki - 12 (3,3,3,-,3)
Artur Czaja - 9 (3,2,-,2,2)
Paweł Przedpełski - 8 (3,-,2,1,2)
Krystian Pieszczek - 10 (2,2,3,3,-)
Bartosz Zmarzlik - 11 (-,2,3,3,3)
II. Dania - 30 pkt.
Kenni Nissen - 6 (2,3,0,w,1)
Anders Thomsen - 8 (2,3,1,-,2)
Emil Grondal - 3 (1,1,1,0,-)
Nikolaj B. Jakobsen - 9 (3,w,2,2,2)
Rasmus Jensen - 4 (-,-,-,3,1)
III. Czechy - 27 pkt.
Eduard Krcmar - 5 (0,-,2,2,1)
Zdenek Holub - 3 (2,1,w,0,-)
Roman Cejka - 6 (1,3,1,1,0)
Michal Skurla - 3 (1,-,2,-,-)
Vaclav Milik - 10 (1,0,3,3,3)
IV. Ukraina - 13 pkt.
Pawło Kondratiuk - 2 (0,1,0,1,0)
Aleksandr Łoktajew - 8 (1,2,3,1,1)
Stanisław Mielniczuk - 3 (0,0,1,2,0)
Maksym Rosoczuk - 0 (0,0,0,0,0)
6 lipca urodzili się:
Jan Klokocka (ur. 1949) - Czechosłowak, dwukrotny finalista Indywidualnych Mistrzostw Europy w wyścigach na trawie (1983 - 11 m., 1986 - 18 m.). Dwukrotny triumfator Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Czechosłowacji (1969, 1973). Piętnasty zawodnik finału kontynentalnego IMŚ (1976). W lidze czechosłowackiej reprezentant klubu ze Slanego.
Jan Paluch (ur. 1931) - brązowy medalista Indywidualnych Mistrzostw Polski w 1949 roku. Reprezentant klubów z Bytomia i Rybnika.
Robin Adlington (ur.1948) - Nowozelandczyk, brązowy medalista Indywidualnych Mistrzostw Nowej Zelandii (1977). W lidze brytyjskiej reprezentant klubów z Wolverhampton, Nelson, Bradford, Glasgow, Coatbridge, Coventry i Berwick.
Inni zawodnicy, którzy urodzili się 6 lipca:
Andy Bales (Anglia) - 1955
Mark Bradley (Anglia) - 1984
Tony Clarke (Anglia) - 1940
Tom Godal (Norwegia) - 1953
Wiesław Gorgosz - 1959
Lee Howard (Anglia) - 1976
Ryszard Klyk - ur. 1980
Matt King (Stany Zjednoczone) - 1971
Aleksandr Mariniuk (Rosja) - 1990
Andrzej Nowiński - 1962
Steve Payne (Anglia) - 1960
Bartosz Przybylski - ur. 1994
Tommy Roper (Anglia) - 1940
Jackie Rooks (Holandia) - ur. 1998
Tom Rossano (Stany Zjednoczone) - 1963
Lee Struckmeyer (RPA) - 1989
Les Tolley (Anglia) - 1923
Jeroen Van Der Veen (Holandia) - 1980
Feliks Walenciak - 1915
Rhys Wilding (Anglia) - 1982
6 lipca odeszli od nas:
W 1965 roku, Dave Wills (Australia), zginął na miejscowym torze (Custom House Stadium) w zawodach towarzyskich z drużyną Hackney, urodzony w 1940 roku.
W 1953 roku, Harry Eyre (Anglia), 24-letni zawodnik West Ham, zginął w zawodach dla nowicjuszy na miejscowym torze.
