Historia konkursów Pucharu Świata w lotach narciarskich na skoczni w Planicy

Od 1980 do 1984 roku Planica była obecna w kalendarzu każdego sezonu Pucharu Świata. Jeden konkurs rozgrywano na średniej skoczni, drugi zaś na dużej. Ostatnio na średnim obiekcie w Planicy w ramach PŚ skakano w 1994 roku, a na dużym w 1998. W sezonie 1986/1987 po raz pierwszy rywalizowano o pucharowe punkty na mamucim obiekcie w Słowenii. Właśnie wtedy rekord świata w długości lotu uzyskał Piotr Fijas. Polak skoczył 194 metry. W pierwszym konkursie uplasował się na siódmej pozycji, w drugim zaś - na trzeciej. Fijas po raz dziesiąty, ostatni w karierze, znalazł się na podium konkursu zaliczanego do klasyfikacji generalnej PŚ.

Obecnie rekordzistą Letalnicy jest Bjoern Einar Romoeren. 20 marca 2005 roku po pierwszej serii Norweg plasował się na czwartej pozycji. W drugiej uzyskał 239 metrów i został rekordzistą świata. Tego samego dnia ten tytuł posiadał również Matti Hautamaeki, który skakał kilka minut przed Romoerenem. Po pierwszej rundzie Fin plasował się na ósmym miejscu. W drugiej skoczył 235,5 m. Tuż po Romoerenie na belce startowej pojawił się jego rodak - Tommy Ingebrigtsen. Miał on 236 metrów, ale upadł. Swojego skoku na odległość 240. metrów nie ustał drugi po pierwszej serii - Janne Ahonen z Finlandii.

Romoeren na podium indywidualnego konkursu PŚ w Planicy był czterokrotnie. Po dwa razy był pierwszy, a także trzeci. Martin Schmitt również triumfował dwukrotnie. Raz zajął drugą lokatę i raz trzecią. Cztery razy na "pudle" znalazł się też Gregor Schlierenzauer. On wygrał cztery konkursy. Najwięcej miejsc na podium w indywidualnych konkursach PŚ na mamucim obiekcie w Planicy ma Adam Małysz. Siedem razy zajął on miejsce w najlepszej trójce (3+3+1). Sześciokrotnie na "pudle" był Martin Koch (0+2+4).