Reprezentacja Kanady miała trudne zadanie, mimo to była w stanie wygrać seta z faworyzowaną włoską ekipą. Najwięcej punktów (15) wywalczyli Gavin Schmitt i Nicholas Hoag, syn trenera zespołu. To właśnie on był skuteczniejszy w ataku, ale bolączką była zagrywka, w tym elemencie mylił się pięciokrotnie.
Justin Duff postawił trzy bloki punktowe, co stanowiło 75 proc. dorobku całej drużyny. Jedynie w przyjęciu Kanadyjczycy byli minimalnie lepsi od rywali, dobrze spisał się Gord Perrin. 20 błędów w ataku oraz kolejnych 14 pomyłek w polu zagrywki uniemożliwiło wygraną nad Italią.
W ekipie reprezentacji Włoch najlepiej punktującym był Iwan Zajcew, zdobywca 20 punktów. Godnie wsparli go Filippo Lanza i Osmany Juantorena. Elementem, w którym drużyna była zdecydowanie lepsza od przeciwników, był blok. Sam Matteo Piano zaliczył ich aż pięć, czyli więcej niż cały dorobek Kanady.
W przyjęciu równych sobie nie miał Massimo Colaci, więc rywale starali się celować w Lanzę i Junatoarenę, co przyniosło lepsze efekty. Ostatecznie jednak nie pogrążyło Włochów, pewnie wygrany czwarty set do 13 jest tego rezultatem.
Porównanie statystyk:
| Kanada | Element | Włochy |
|---|---|---|
| 3 | Asy serwisowe | 5 |
| 14 | Błędy przy zagrywce | 10 |
| 69 proc. | Przyjęcie | 58 proc. |
| 45 proc. (52/116) | Skuteczność w ataku | 52 proc. (51/98) |
| 20 | Błędy w ataku | 6 |
| 4 | Bloki | 12 |
