Robert Lewandowski coraz bliżej legend

5. Robert Lewandowski

Gdy startowały el. Euro 2016, "Lewy" miał na koncie tylko 19 bramek w reprezentacji Polski i zajmował dopiero 12. miejsce w klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników w historii Biało-Czerwonych. 28-latek zaczął jednak eliminacje z wysokiego C, bo już w meczu 1. kolejki z Gibraltarem (7:0) ustrzelił czteropak, dzięki któremu wskoczył do pierwszej "10" zestawienia.

Na tym jednak nie poprzestał i systematycznie piął się w górę klasyfikacji, mijając Zbigniewa Bońka (24), Gerarda Cieślika (27) oraz Andrzeja Szarmacha (32) i dziś jest piątym najskuteczniejszym zawodnikiem w historii reprezentacji Polski!

Bramka zdobyta przez niego w meczu 1. kolejki el. MŚ 2018 z Kazachstanem (2:2) była już jego 36. w narodowych barwach. Co ciekawe, na dokładnie połowę dorobku (18) zapracował za kadencji Adama Nawałki, choć pod jego skrzydłami rozegrał tylko 23 spotkania.

Gol w meczu z Kazachstanem oznacza, że Lewandowski dużymi krokami zbliża się do podium zestawienia najskuteczniejszych reprezentantów Polski wszech czasów. Kogo goni kapitan Biało-Czerwonych?

Robert Lewandowski w reprezentacji Polski:

4. Ernest Pohl

Już tylko trzy trafienia dzielą Roberta Lewandowskiego od legendarnego Ernesta Pohla. "Król Warszawy, bóg Zabrza" na niwie klubowej mógł czuć się spełniony. Z Legią Warszawa dwukrotnie ustrzelił dublet, czyli zdobył w jednym sezonie i mistrzostwo, i Puchar Polski. Z kolei z Górnikiem Zabrzem wygrał ligę osiem (!) razy i dorzucił do tego Puchar Polski. Jest trzykrotnym królem strzelców Ekstraklasy i najskuteczniejszym zawodnikiem w jej historii (186).

Jego kariera reprezentacyjna nie była jednak usłana sukcesami. Jest czwartym najlepszym strzelcem w historii Biało-Czerwonych, ale nigdy nie wystąpił na mistrzostwach świata czy Europy. Wziął udział tylko w IO 1960. Podczas turnieju rozgrywanego w Rzymie zapisał się w historii reprezentacji - w spotkaniu z Tunezją zdobył aż pięć bramek, a wyczyn ten zdołał powtórzyć tylko Włodzimierz Lubański.

Ernest Pohl w reprezentacji Polski:

ZOBACZ WIDEO: Lewandowski: jeśli rywal leży na deskach, trzeba go dobić (źródło TVP)

3. Kazimierz Deyna

Choć "Kaka" był pomocnikiem, jest trzecim najskuteczniejszym graczem w historii reprezentacji Polski. W latach 1973-1978 był kapitanem Biało-Czerwonych. Opaskę przejął po Włodzimierzu Lubańskim, gdy ten doznał kontuzji w pamiętnym meczu z Anglią i nosił ją już do końca reprezentacyjnej kariery.

Złoty medalista IO 1972, których został też królem strzelców - zdobył w czasie turnieju aż siedem bramek, w tym dwie w finałowym meczu z Węgrami. Ma na koncie też srebrny medal IO 1976 i przede wszystkim srebrny medal MŚ 1974. Dzięki fantastycznemu występowi na Weltmeisterchaft w RFN Deyna zakończył 1974 rok na III miejscu w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy 1974! Ustąpił tylko Franzowi Beckenbauerowi i Johanowi Cruyffowi.

Kazimierz Deyna w reprezentacji Polski:

2. Grzegorz Lato

Jedyny w historii polski król strzelców mundialu. Na turnieju w 1974 roku zdobył siedem bramek, w tym jedną w meczu o III miejsce z Brazylią (1:0), która dała Biało-Czerwonym srebrny medal. Jest w ogóle najskuteczniejszym Polakiem w historii mistrzostw świata - na MŚ 1974, 1978 i 1982 wystąpił łącznie 20 razy, strzelając 10 goli.

Ma w kolekcji złoty medal IO 1972, srebrny medal MŚ 1974, srebrny medal IO 1976 i srebrny medal MŚ 1982 - takiej kolekcji nie ma żaden inny polski piłkarz!

Z gry w reprezentacji Polski zrezygnował po mundialu w Hiszpanii, ale dwa lata później zagrał w narodowych barwach jeszcze raz, by zaliczyć 100. występ z orłem na piersi.

Grzegorz Lato w reprezentacji Polski:

1. Włodzimierz Lubański

Według wielu najlepszy polski piłkarz w historii. To, czy jest lepszy od Kazimierza Deyny, Zbigniewa Bońka czy lepszy od niego będzie Robert Lewandowski jest kwestią nie do rozstrzygnięcia. Faktem jednak jest, że Lubański to najmłodszy w historii reprezentant Polski - z orłem na piersi zagrał już w wieku 16 lat i 188 dni i już w premierowym występie w kadrze zdobył swojego pierwszego gola, co czyni go od razu najmłodszym zdobywcą bramki w historii reprezentacji Polski.

Lubański jest też strzeleckim rekordzistą wszech czasów polskiej kadry - w 75 występach zdobył aż 48 bramek! Do niego też należy rekord goli strzelonych w jednym spotkaniu: w 1970 roku ustrzelił pięciopak w meczu el. MŚ 1970 z Luksemburgiem - jest jednym z dwóch Polaków obok Ernesta Pohla, któremu udała się ta sztuka. Pięć lat wcześniej, mając ledwie 18 lat, czterokrotnie pokonał bramkarza reprezentacji Finlandii w meczu el. MŚ 1966. Jest też najskuteczniejszym w historii reprezentantem Polski, jeśli chodzi o bramki zdobyte w pojedynkach o punkty (25).

Dzierży wspaniałe rekordy, ale kto wie, czy jego kariera nie byłaby jeszcze bogatsza, gdyby nie paskudny uraz kolana, którego doznał w czerwcu 1973 roku w meczu el. MŚ 1974 z Anglią w Chorzowie (2:0). Zdobył wtedy drugą z bramek dla Polski, ale murawę opuścił przed końcowym gwizdkiem po faulu Roya McFarlanda.

Być może, gdyby Kazimierz Górski w czasie mundialu w RFN miał do dyspozycji właśnie Lubańskiego, Polacy przywieźliby z Niemiec nie srebrny, a złoty medal? Tego już się nie dowiemy, bo gwiazdor Górnika Zabrze Weltmeisterschaft oglądał tylko w telewizji w czasie rehabilitacji.

O powrót do zdrowia walczył dwa lata - na boisku nie było go w sumie przez 655 dni! - ale nigdy już nie odzyskał dawnej formy. W reprezentacji Polski zagrał potem jeszcze tylko 13 razy, zdobywając cztery bramki.

Jest złotym medalistą IO 1972, ale na MŚ 1974 i IO 1976 nie pojechał z powodu kontuzji. Zagrał na mundialu 1978, w którym Polska spisała się poniżej oczekiwań. Wystąpił w pięciu meczach, ale ani razu nie wpisał się na listę strzelców. W 1980 roku zakończył reprezentacyjną karierę, przez co nie wziął udziału w MŚ 1982, na których Biało-Czerwoni powtórzyli sukces sprzed ośmiu lat.

Włodzimierz Lubański w reprezentacji Polski: