Michał Pol: FIFA Best to nie konkurs piękności. W tym roku z czystym sumieniem zagłosuję na Lewandowskiego

FIFA The Best. Robert Lewandowski poza konkurencją. Statystyki są bezlitosne

To po prostu musi być Robert Lewandowski! Każde inne nazwisko, wpisane na pierwszym miejscu przez któregokolwiek z głosujących w plebiscycie kapitanów i selekcjonerów wszystkich reprezentacji świata oraz przedstawicieli mediów, byłoby kpiną z plebiscytu.

To po prostu był rok polskiego napastnika i praktycznie nie ma on żadnego konkurenta. Nikt tym razem nie poczuje się oszukany, niedoceniony, pominięty jak w minionych latach sam "Lewy", Franck Ribery, Manuel Neuer czy Cristiano Ronaldo, który obrażał się gdy nie triumfował i nie przylatywał na galę.

Lewandowski wygrał z Bayernem wszystko co było do wygrania: mistrzostwo i Puchar Niemiec oraz wreszcie swą wymarzoną Ligę Mistrzów. W każdych rozgrywkach zostawał królem strzelców. I nie zatrzymuje się po wznowieniu rozgrywek. Właśnie stał się trzecim najskuteczniejszym strzelcem w historii Champions League (przez chwilę wspólnie z Raulem). W sobotę strzelił 12. gola w ósmym meczu Bundesligi i jest na dobrej drodze, żeby dogonić mityczny rekord Gerda Muellera - 40 trafień w sezonie 1971/72.

ZOBACZ WIDEO: Roman Kosecki wspomina spotkania z Diego Maradoną. "Geniusz piłkarski"

Dotąd Polaka pomijano w rankingach, bo choć owszem, był maszyną do zdobywania bramek (w 2015 roku z Wolfsburgiem trafił do siatki nawet 5 razy w 9 minut), to pozostawał "królem własnego podwórka". Bez sukcesów międzynarodowych, bez tak działających na wyobraźnię bramek w Champions League. Zachwycał liczbą goli, a nie ich wagą. Do tego sezonu.

Toteż nam, głosującym pozostaje zastanowić się już tylko nad tym, kogo umieścić na podium za plecami Polaka - Thiago Alcantarę, Cristiano Ronaldo, Kevina de Bruyne, Manuela Neuera, Sadio Mane, Kyliana Mbappe, Leo Messiego, Neymara, Mohameda Salaha, Sergio Ramosa czy Virgila van Dijka?

Swoją drogą brakuje mi w tym gronie dwóch piłkarzy Bayernu - Joshuy Kimmicha, najlepiej asystującego zawodnika finałowego turnieju Ligi Mistrzów w Lizbonie i dowodzącego atakami Bawarczyków, mimo że skazano go na grę na prawej obronie. Oraz Serge'a Gnabry'ego, który w Champions League był drugim strzelcem po Lewandowskim.

Cieszę się, że z czystym sumieniem mogę oddać głos na jak najbardziej zasłużone i niekwestionowane zwycięstwo kapitana reprezentacji Polski. Bez potrzeby kierowania się prywatną sympatią czy patriotyzmem. Patriotyzmem, którego w minionych edycjach mi odmawiano, gdy pomijałem w trójce "Lewego".

W 2017 roku przyjechała do mnie nawet Telewizja Republika odpytać, dlaczego oddałem głos na Ronaldo zamiast na Polaka. A ja tłumaczyłem wszystkim, że Portugalczyk zdobył z Realem Madryt mistrzostwo Hiszpanii i obronił trofeum w Lidze Mistrzów, strzelając Bayernowi w dwumeczu 5 goli, dokładając hat-tricka w półfinale z Atletico Madryt i dwie bramki w finale w Cardiff z Juventusem, po którym obwołano go Piłkarzem Meczu.

A to dlatego, że postanowiłem podchodzić do zabawy w wybór Piłkarza Roku na poważnie i kierować się zasługami. A nie jak do konkursu piękności. Zawsze opierałem kryteria o wywalczone trofea i zasługi zawodnika na drodze do ich zdobycia. Liczba goli jest ważna, ale za nie same, bez sprawdzania co dały drużynie, nagrodą jest przyznawany z automatu "Złoty But".

Choć samemu "Lewemu" zdarzyło się skomentować werdykty plebiscytów słynnym "Le Cabaret", to i jego decyzje - jak wielu innych głosujących - bywały kontrowersyjne. Np. gdy w 2015 roku kierując się klubową lojalnością umieścił w trójce Manuela Neuera, Thomasa Muellera i Arthuro Vidala, choć taki Messi zdobył w tamtym sezonie z Barceloną potrójną koronę.

Teraz powinien już pisać mowę zwycięzcy FIFA Best. I mam nadzieję, że ten najbardziej prestiżowy piłkarski plebiscyt obok Złotej Piłki "France Football" wynagrodzi mu odwołanie przez francuską redakcję tego drugiego. Świetnie, że FIFA postanowiła reaktywować odwołany w maju plebiscyt i jednak nagrodzić w 2020 Piłkarza Roku (a także Piłkarkę, Trenera drużyny kobiecej i męskiej), bo jest co uhonorować. Utrzymanie formy w specyficznych okolicznościach pandemii było dodatkowym wyzwaniem.

Ale co więcej - jak napisała do nas FIFA w mailu o przywróceniu głosowania - wielu zawodników i trenerów stało się w czasie pandemii wzorami do naśladowania. Dali też społecznościom na całym świecie nadzieję i przesłanie o jedności w obliczu kryzysu zdrowia publicznego. Dzięki ciężkiej pracy i solidarności całego środowiska udało się mimo restrykcji wznowić rozgrywki, przywracając kibicom tak potrzebne źródło komfortu i radości.

Zwycięstwo Roberta Lewandowskiego w tak ciężkich czasach powinno być i dla niego samego, i dla nas wszystkich powodem wielkiej satysfakcji i dumy.

Michał Pol
(autor od lat jest jurorem w plebiscycie FIFA na najlepszego piłkarza świata)