MŚ zapowiedź grupy D: Hiszpania i długo, długo nic...

Przedstawienie drużyn:

Grupa D Mistrzostw Świata w Turcji to przede wszystkim główny faworyt do zajęcia nie tylko pierwszego miejsca w grupie, ale do wygrania całego turnieju - Hiszpania - oraz grono nieprzewidywalnych zespołów, wśród których najwyżej stoją notowania Litwy. Francja, Kanada, Liban oraz Nowa Zelandia to z kolei drużyny z potencjałem na wygrywanie, ale i zarazem wielkie niewiadome, po których można spodziewać się zarówno dobrej, jak i słabszej postawy.

Brak Pau Gasola i Jose Manuela Calderona nie powinien być żadną przeszkodą dla reprezentacji z Półwyspu Iberyjskiego w wywalczeniu pierwszego miejsca w Grupie D. Trener Sergio Scariolo dysponuje dwunastką bardzo wyrównanych koszykarzy, wśród których aż sześciu pamięta triumf sprzed czterech lat w Japonii. Mistrzowie świata obecni w aktualnym składzie to: Rudy Fernandez, Juan Carlos Navarro, Felipe Reyes, Marc Gasol, Alex Mumbru oraz Jorge Garbajosa. Każdy z nich to koszykarz doskonale wypełniający swoje zadania na parkiecie, rozumiejący na czym polega kolektyw i zespołowość, a także mający wielki bagaż doświadczeń zdobyty na najbardziej prestiżowych parkietach świata. Gdy zaś dodamy do tego składu jeszcze takich zawodników jak Ricky Rubio, Sergio Llull czy Fran Vazquez, otrzymamy ekipę, która praktycznie jako jedyna spośród wszystkich uczestników może mierzyć się jak równy z równym z zespołem USA.

Druga w kolejności pod względem siły i potencjału na papierze wydaje się być Litwa. Trener Kęstutis Kemzura przejął schedę po nieudolnym Ramunasie Butautasie i pierwsze co zrobił, to uporządkował wewnętrzne sprawy kadry, które nie pozwoliły drużynie m.in. zająć dobrego miejsca przed rokiem na EuroBaskecie w Polsce. Skłócona i wypalona reprezentacja zajęła wówczas 11. lokatę, którą okrzyknięto największym blamażem w historii. Teraz ma być inaczej, gdyż Litwini, choć nikt tego głośno nie mówi, zamierzają być czarnym koniem imprezy. Lider Linas Kleiza, otoczony nie mniej utalentowanymi Pauliusem Jankunasem, Robertasem Javtokasem, Mantasem Kalnietisem czy Simasem Jasaitisem, jest w stanie poprowadzić Litwę naprawdę daleko w turnieju.

Anthony Parker, Joakim Noah, Rodrigue Beaubois - co łączy tych trzech koszykarzy? Każdy z nich miał być jednym z liderów reprezentacji Francji na turnieju w Turcji. No właśnie, miał być, bo żaden z nich nie będzie. Dwaj pierwsi zrezygnowali z gry w kadrze, a ostatni nabawił się kontuzji, co całkowicie zburzyło strategię przyjętą przez trenera Vincenta Colleta. Francuski szkoleniowiec ma co prawda w zespole jeszcze innych, utalentowanych graczy jak Nicolas Batum, Boris Diaw, Florent Pietrus, Ali Traore czy Nando de Colo, lecz wszystko wskazuje (głównie mecze sparingowe w ostatnim czasie), że dyspozycja Trójkolorowych będzie wielką niewiadomą. Z drugiej jednak strony, trzecie miejsce w grupie jest w zasięgu ekipy.

O tą lokatę Francuzi najprawdopodobniej powalczą z ekipą Kanady i... nie jest to dla nich dobra wiadomość. Drużyna z Kraju Klonowego Liścia pokonała bowiem Francję dwukrotnie w grach przedturniejowych i to dość pewnie. Aczkolwiek podopieczni Leo Rautinsa przegrali również kilka spotkań w takim stylu (m.in. fatalna porażka z Grecją 49:123 (!) czy Libanem 76:88), że każda próba prognozowania może okazać się bezcelowa. Niemniej jednak skład Kanady wygląda bardzo solidnie z takimi koszykarzami jak Denham Brown (od nowego sezonu zagra w Asseco Prokomie Gdynia), Olu Famutimi, Kelly Olynyk czy Jevon Shephard.

Outsiderami grupy D są ekipy Libanu oraz Nowej Zelandii, choć obie w grach kontrolnych potrafiły zaskoczyć swoich rywali. Drużyna z Bliskiego Wschodu to przede wszystkim naturalizowany Amerykanin z przeszłością w najlepszej lidze świata (notabene - nie ma żadnego powiązania z Libanem, nigdy nie grał w tamtejszej lidze) Jackson Vroman, który do pomocy ma doświadczonego Matta Freije (dwa lata w NBA) oraz legendę miejscowej koszykówki, Fadi El Khatiba. Nowa Zelandia z kolei swoją grę opiera na 30-letnim Kirku Penney’u, który kilka lat temu próbował zawojować Europę i przez rok występował nawet w Maccabi Tel Awiw. W sparingach obie ekipy pokazały się z dobrej strony, lecz trudno przypuszczać by miały cokolwiek do powiedzenia, gdy gra będzie toczyć się o zdecydowanie wyższą stawkę.

GRUPA D

FRANCJA

Ranking FIBA: 15

Najlepsze miejsce na MŚ: 5 (2006)

Trener: Vincent Collet

Skład: Andrew Albicy, Nicolas Batum, Yannick Bokolo, Fabien Causeur, Nando De Colo, Boris Diaw, Mickaël Gelabale, Edwin Jackson, Alain Koffi, Ian Mahinmi, Florent Pietrus, Ali Traore.

HISZPANIA

Ranking FIBA: 3

Najlepsze miejsce na MŚ: 1 (2006)

Trener: Sergio Scariolo

Skład: Fernando San Emeterio, Rudy Fernandez, Ricky Rubio, Juan Carlos Navarro, Felipe Reyes, Víctor Claver, Fran Vazquez, Sergio Llull, Marc Gasol, Alex Mumbru, Jorge Garbajosa, Raul Lopez.

KANADA

Ranking FIBA: 19

Najlepsze miejsce na MŚ: 6 (1978, 1982)

Trener: Leo Rautins

Skład: Jermaine Anderson, Joel Anthony, Ryan Bell, Denham Brown, Jermaine Bucknor, Aaron Doornekamp, Olu Famutimi, Levon Kendall, Tyler Kepkay, Kyle Landry, Kelly Olynyk, Andy Rautins, Robert Sacre, Jevohn Shepherd.

LIBAN

Ranking FIBA: 24

Najlepsze miejsce na MŚ: 16 (2002)

Trener: Tab Baldwin

Skład: Rony Fahed, Ali Mahmoud, Rodrigue Akl, Jean Abdel Nour, Elie Estephane, Elie Rustom, Ghaleb Reda, Fadi El Khatib, Ali Fakhreddine, Ali Kanaan, Matthew Freije, Jackson Vroman.

LITWA

Ranking FIBA: 6

Najlepsze miejsce na MŚ: 7 (1998, 2006)

Trener: Kestutis Kemzura

Skład: Martynas Gecevicius, Martynas Pocius, Mantas Kalnietis, Tomas Delininkaitis, Renaldas Seibutis, Simas Jasaitis, Jonas Maciulis, Linas Kleiza, Paulius Jankunas, Tadas Klimavicius, Robertas Javtokas, Martynas Andriuskevicius.

NOWA ZELANDIA

Ranking FIBA: 13

Najlepsze miejsce na MŚ: 4 (2002)

Trener: Nenad Vucinić

Skład: Thomas Abercrombie, Benny Anthony Jr, Craig Bradshaw, Pero Cameron, Casey Frank, Phill Jones, Jeremy Kench, Mike Fitchett, Kirk Penney, Alex Pledger, Lindsay Tait, Mika Vukona.

Mecze sparingowe:

W grach kontrolnych zdecydowanie najlepiej wypadła ekipa, która broni tytułu sprzed czterech lat. Hiszpania prowadzona przez Sergio Scariolo rozegrała dziewięć sparingów, z których wygrała osiem, odprawiając kolejno m.in. Słowenię (dwukrotnie), Argentynę czy Brazylię. Ich pogromcami okazała się dopiero w dziewiątym meczu reprezentacja USA, lecz porażka była tylko jednopunktowa. Co ciekawe, bardzo dobrze spisywała się w grach towarzyskich ekipa Libanu. Prowadzona na parkiecie przez Jacksona Vromana drużyna wygrała aż 13 z 17 swoich spotkań, choć uczciwie trzeba przyznać, że głównie mierzyła się ze zdecydowanie słabszymi rywalami (m.in. pięć razy z Japonią). Siedem zwycięstw z kolei odniosła Litwa, która pokonała chociażby Niemcy czy Słowenię, lecz nie dała rady Hiszpanii oraz USA. Tylko cztery z dziewięciu swoich spotkań wygrała Kanada (m.in. fatalna porażka przeciwko Grecji 49:123), trzy z ośmiu - Francja, a trzy z dziewięciu - Nowa Zelandia. Ta ostatnia była jednak w stanie pokonać m.in. Słowenię czy Rosję.

Prognoza:

Murowanym faworytem do pierwszego miejsca w grupie jest oczywiście ekipa Hiszpanii. Drugą lokatę pomiędzy siebie powinny rozstrzygnąć trzy drużyny - Litwa, Francja oraz Kanada, aczkolwiek w przypadku dwóch ostatnich zespołów trudno cokolwiek prognozować, wszak ich forma w meczach przedsezonowych przypominała puszczoną w duży ruch huśtawkę, dlatego już przed rozpoczęciem turnieju bliżej drugiego miejsca są Litwini. Zdecydowanie niżej stoją natomiast notowania dwóch pozostałych teamów - Libanu i Nowej Zelandii. Obie reprezentacje udowodniły, że umieją grać na wysokim poziomie, jednakże mają kłopoty ze stabilizacją formy i choć mogą sprawić pojedyncze niespodzianki, próżno upatrywać w nich kandydatów do awansu do kolejnej rundy.

Grupa D