Linda Villumsen na pierwszym punkcie pomiaru czasu, który umiejscowiono na siódmym kilometrze, zajmowała druga pozycję. Prowadziła Anna van der Breggen. Na kolejnym pomiarze było już odwrotnie - reprezentantka Nowej Zelandii objęła prowadzenie, a Holenderka plasowała się na drugim miejscu. Taka kolejność utrzymała się do końca rywalizacji.
Villumsen zdobyła już szósty medal mistrzostw świata w jeździe indywidualnej na czas elity kobiet, ale pierwszy złoty. W latach 2009, 2010 oraz 2012 wywalczyła brąz. Natomiast w 2011 i 2013 r. stanęła na drugim stopniu podium. Na poprzednich MŚ sklasyfikowano ją na dziewiątej pozycji.
Brązowy medal w Richmond zdobyła obrończyni mistrzowskiego tytułu - Lisa Brennauer. 20. lokatę w stawce 44 zawodniczek zajęła Katarzyna Pawłowska, a 22. - Eugenia Bujak.
| Miejsce | Zawodniczka | Kraj | Czas |
|---|---|---|---|
| 1. | Linda Villumsen | Nowa Zelandia | 40:29.87 |
| 2. | Anna van der Breggen | Holandia | 40:32.41 |
| 3. | Lisa Brennauer | Niemcy | 40:35.13 |
| 4. | Katrin Garfoot | Australia | 40:39.19 |
| 5. | Kristin Armstrong | Stany Zjednoczone | 40:50.45 |
| 6. | Evelyn Stevens | Stany Zjednoczone | 40:56.45 |
| 20. | Katarzyna Pawłowska | Polska | 42:53.03 |
| 22. | Eugenia Bujak | Polska | 42:59.19 |
