2 
Z drugiej strony ekranu to felieton Gabriela Waliszki, dziennikarza nc+.
***
Prawie każda sportowa redakcja ma swój konkurs. Na najlepszego coraz rzadziej, na najpopularniejszego coraz częściej, a po prostu "na sportowca roku" najbezpieczniej. Głosują przeważnie kibice, a i czasem dziennikarze. U nas w mini plebiscycie głosowanie na pięć nazwisk. A że zupełnie dowolnych, więc zaczęło się. - W piątce na pewno musi być ktoś ze szczypiorniaka - padło z departamentu piłki ręcznej. - Jeśli tak, to żużlowców przynajmniej trzech. Rządzą na świecie jak nikt inny - śmialiśmy się w gronie speedwayowych maniaków. - Oni wszyscy mogą czyścić buty sympatyczce żużla Anicie Włodarczyk - przekonywał wielki fan lekkiej atletyki. No bo każdy w końcu ma swojego hopla, co przy takiej okazji wychodzi błyskawicznie. Ostatecznie każdy wysłał swoje autorskie typy, a zsumowane wyniki poznamy w okresie świąteczno-noworocznym w serwisach sportowych TVN.
Naturalne dywagacje? Na pewno takie sytuacje każą się głębiej zastanowić czy i jak zestawiać ze sobą rezultaty z różnych, często zupełnie nieporównywalnych dyscyplin. Przecież porównywanie goli Lewandowskiego ze skokami Stocha jest jak szukanie odpowiedzi na pytanie kogo kocha się bardziej: matkę czy ojca albo syna czy córkę. No może faktycznie, lekka przesada. Ale na pewno fenomen futbolu w naszym kraju jest rzeczą, którą trudno zestawiać w jakikolwiek sposób i tu żadnej dyskusji nie ma sensu otwierać. Wystarczy coś przypomnieć. Rok 1996 i głosowanie audiotele, które wygrał Marek Citko. Reprezentacyjny piłkarz zasłużył się tym, że strzelił Anglii gola na Wembley. W pokonanym polu została między innymi złota i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w strzelectwie Renata Mauer- Różańska. Tak zdecydowali widzowie, którzy bardziej zapamiętali i docenili niewiele znaczące dla końcowego wyniku kopnięcie piłki niż atmosferę igrzysk i Mazurka Dąbrowskiego dla polskiej mistrzyni. Takie prawo bądź kaprys kibica.
Jak będzie z wyłanianiem najlepszego sportowca kraju w tym roku? Zostawiając ukochanych przez cały naród Roberta Lewandowskiego i Kamila Glika w spokoju, bo obaj panowie piłkarze będą wysoko w klasyfikacji, można długo spierać się o przewagę jednej dyscypliny nad drugą, a dokładniej o wyższość konkretnego wyniku czy występu nad innym. Anitę Włodarczyk pamiętamy z najdalszego w historii rzutu młotem na naszej planecie, ale już z innych występów mniej. Kojarzymy, że Kamil Stoch był liderem kadry i zwycięzcą Czterech Skoczni, a Michał Kwiatkowski wygrał jakiś włoski klasyk. W roku nieolimpijskim trudno mieć też w głowie jednorazowe sukcesy wioślarek czy żeglarek, co najwyżej charakterystyczny śmiech Piotra Żyły czy spontanicznego kankana w wykonaniu Łukasza Kubota. Wiem, że zboczenie żużlowe mocno się tu uwidacznia, ale widzę też że nasi młodzi bohaterowie czarnego sportu wcale nie muszą być dalej niż bliżej podium. Skoro rok temu Bartek Zmarzlik był ósmy to teraz Patryk Dudek winien być co najmniej pozycję wyżej. Tak jak w mistrzostwach globu - Duzers wjechał o jeden stopień wyżej niż jego brązowy kolega rok wcześniej. Obaj podniecali nas jazdą w Grand Prix podczas 12 turniejów i obaj sięgnęli po Puchar Świata, a do tego przez pół roku rozkoszowali występami na krajowych torach najlepszej ligi globu. W tym wszystkim jednak najważniejsze jest to, że w tym roku możemy mieć w dziesiątce najlepszych polskich sportowców aż dwóch naszych żużlowców. I za tę możliwą historię najbardziej ściskam kciuki. A na razie do głosowania przystąp.
Gabriel Waliszko, dziennikarz nc+
ZOBACZ WIDEO: Tomasz Gollob: Wszystko, co przeżyłem w sporcie, przy tym urazie jest małą rzeczą
Czy Patryk Dudek zasłużył na tytuł sportowca roku w Polsce? 
na Instagramie 
na Facebooku 
