Podobnie jak w poprzednim sezonie, tak i w tegorocznym w kalendarzu Indywidualnych Mistrzostw Świata znalazło się pięć miast, w których ścigano się na tzw. torach jednodniowych. Do tej pory były to Warszawa, Horsens, Cardiff i Sztokholm. W Melbourne na 42-tysięcznym obiekcie Etihad Stadium w ostatnich dniach trwały prace nad ułożeniem toru, na którym zmierzą się uczestnicy czwartej australijskiej Grand Prix w historii.
Po stworzeniu klasyfikacji obejmującej zmagania na torach czasowych w tegorocznej edycji cyklu najlepszymi statystykami może pochwalić się Jason Doyle. Aktualny lider i główny faworyt do złotego medalu w każdym turnieju inkasował dwucyfrowe zdobycze punktowe i w każdym stawał na podium, choć nie wygrał ani razu. Dwukrotnie udała się natomiast ta sztuka Maciejowi Janowskiemu. Kapitan reprezentacji Polski odniósł triumfy w Danii i Wielkiej Brytanii. W Warszawie przegrał tylko z Fredrikiem Lindgrenem. Słabiej poszło mu jedynie w Sztokholmie i w stworzonej przez nas tabeli, właśnie po szwedzkiej rundzie wyprzedził go Doyle.
Pod względem punktowym Australijczyk i Polak nie mają sobie w tym roku równych. Janowski zdobył 10 punktów więcej od trzeciego Bartosza Zmarzlika, a 14 od czwartego Emila Sajfutdinowa. Obaj są bezpośrednimi konkurentami wrocławianina w rywalizacji o brązowy medal. Kolejny w klasyfikacji jest Lindgren, ale Szweda z uwagi na kontuzję w Melbourne zabraknie.
Patryk Dudek wspólnie z Taiem Woffindenem (przed rokiem to Brytyjczyk był najlepszy na torach czasowych) zdobywają średnio niecałe 10 punktów na zawody. Polakowi ewentualna zdobycz na tym poziomie w sobotę zapewniłaby wicemistrzostwo. Woffindenowi do brązowego medalu niekoniecznie. Były dwukrotny mistrz globu musi uważać na zawodników, którzy w tabeli obejmującej tory sztuczne, są przed nim, a którzy są tuż za nim w klasyfikacji generalnej cyklu.
ZOBACZ WIDEO: Laureatki Miss Startu na Gali PGE Ekstraligi (WIDEO)
Warto uwzględnić fakt, że specyfika toru, na którym przyjdzie ścigać się w sobotę, odbiega od tych, na których już w tym roku rywalizowano. Tor w Melbourne jest znacznie dłuższy i liczy 346 metrów. Pozostałe cztery oscylują wokół długości 272-275 metrów. Są one nie tylko znacznie krótsze, ale i nieco węższe. Na Etihad Stadium szerokość prostych to 12 metrów (10-11 na pozostałych), a na łukach 15 metrów (tylko w Warszawie były równie szerokie).
Klasyfikacja punktowa z turniejów na torach czasowych:
Msc | Zawodnik | WAR | HOR | CAR | SZT | Suma | Średnia | MEL 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Jason Doyle | 15 | 15 | 13 | 18 | 61 | 15,25 | - |
2 | Maciej Janowski | 16 | 17 | 17 | 7 | 57 | 14,25 | 5 |
3 | Bartosz Zmarzlik | 12 | 7 | 16 | 12 | 47 | 11,75 | 15 |
4 | Emil Sajfutdinow | 6 | 14 | 11 | 12 | 43 | 10,75 | - |
5 | Fredrik Lindgren | 16 | 8 | 7 | 9 | 40 | 10,00 | 6 |
6-7 | Patryk Dudek | 9 | 14 | 10 | 6 | 39 | 9,75 | - |
6-7 | Tai Woffinden | 13 | 11 | 9 | 6 | 39 | 9,75 | 15 |
8 | Matej Zagar | 1 | 11 | 12 | 13 | 37 | 9,25 | 11 |
9 | Chris Holder | 6 | 7 | 10 | 9 | 32 | 8,00 | 17 |
10 | Antonio Lindbaeck | 6 | 8 | 7 | 8 | 29 | 7,25 | 14 |
11 | Peter Kildemand | - | 3 | 10 | 10 | 23 | 7,67 | 4 |
12 | Martin Vaculik | 10 | 1 | 4 | 5 | 20 | 5,00 | - |
13 | Niels Kristian Iversen | 9 | 3 | 7 | - | 19 | 6,33 | 12 |
14 | Piotr Pawlicki | 7 | 4 | 1 | 6 | 18 | 4,50 | 8 |
15 | Greg Hancock | 4 | 7 | 0 | - | 11 | 3,67 | 5 |