Pierwsza edycja Drużynowego Pucharu Polski została rozegrana w 1978 roku. Liczyła ona cztery rundy - w Zielonej Górze, Lesznie, Gdańsku oraz w Lublinie, ale wszystko zostało poprzedzone eliminacjami. One wyłoniły czterech finalistów, a wśród nich prym wiodła Unia Leszno, która zdobyła dziesięć punktów. Jednak gdańskie Wybrzeże wyprzedziła ona o zaledwie jedno oczko. Daleko z tyłu sklasyfikowano Motor Lublin (3,5 punktu) oraz Falubaz Zielona Góra (1,5 punktu).
Unia miała patent na wygrywanie tych rozgrywek. Udało jej się to uczynić w dwóch kolejnych edycjach - zarówno w 1979 oraz 1980 roku. Co ciekawe - w obu przypadkach wyprzedzili oni Stal Gorzów oraz Kolejarz Opole - raz w podanej kolejności i raz w odwrotnej. Mianowicie - w 1979 roku druga była Stal, a dwanaście miesięcy później Kolejarz.
ZOBACZ WIDEO: Wytypował kolejność PGE Ekstraligi. To nie Motor będzie mistrzem Polski
W latach 1981-1991 Drużynowego Pucharu Polski nie rozgrywano. Zdecydowano się przywrócić czempionat w 1992 roku w znacznie zmienionym formacie. Tym razem były to pojedynki klubowe znane nam z rozgrywek ligowych - od rundy wstępnej, przez eliminacje, ćwierćfinały i półfinały. Do ostatniego etapu dojechały obie ekipy z województwa lubuskiego - Morawski Falubaz Zielona Góra i Stal Gorzów. Kluczowy dla losów zmagań był pierwszy mecz - wygrany przez zielonogórzan 54:36. W rewanżu gorzowianie zdołali zwyciężyć 46:44.
Podobna formuła została zastosowana w 1993 roku. Tym razem w finale Apator Toruń pokonał w dwumeczu WTS Spartę Wrocław 110:70. W kolejnym sezonie znów przywrócono rywalizację klubową przypominającą Drużynowy Puchar Świata. W Częstochowie najwięcej powodów do zadowolenia miał miejscowy Włókniarz. W latach 1996-1999 trzykrotnie zwyciężał Apator Toruń, raz Sparta Wrocław i raz Wybrzeże Gdańsk.
Rok 1999 był ostatnim, kiedy rozegrano Drużynowy Puchar Polski. Od tamtej pory często wraca temat reaktywacji zmagań, jednak napięty kalendarz sprawia, że trudno znaleźć na nie miejsce w terminarzu.
Obecnie najbardziej utytułowanym klubem DPP jest Apator Toruń, który spośród jedenastu edycji wygrał aż cztery razy i raz zajął drugie miejsce. O jedno zwycięstwo mniej ma Unia Leszno (oraz dwukrotnie druga pozycja), z kolei: WTS Wrocław, Wybrzeże Gdańsk, Morawski Zielona Góra i Włókniarz Częstochowa wygrywali tylko raz.
Co ciekawe, wrocławianie mają najwięcej miejsc na podium w historii – raz byli drudzy, a cztery razy trzeci.