Paryskie nadzieje: Andy Murray, czyli szkocka riposta na brytyjskie oczekiwania

- Z radością informuję was, że moim nowym trenerem został Ivan Lendl. Miał wielki wpływ na rozwój tenisa, a z jego wiedzą i doświadczeniem może równać się niewielu, zwłaszcza, jeśli chodzi o turnieje wielkoszlemowe - oznajmił w listopadzie zeszłego roku wszystkim fanom Murray. Wydawało się wówczas, że Lendl, który trzy z ośmiu swoich tytułów wielkoszlemowych wygrał w Paryżu, będzie idealną odpowiedzią na wszystkie bolączki Szkota oraz całkowicie wypełni pustkę, powstałą w jego obozie po rozstaniu z Àlexem Corretją.

Rok 2012 Murray rozpoczął bardzo obiecująco, od wywalczenia podczas zawodów w Brisbane swojego 22. trofeum w karierze. Australii jednak podbić mu się nie udało, a w roli kata, tym razem w półfinale, ponownie wystąpił w Melbourne Serb Novak Djoković. Tenisista z Dunblane wyraźnie nie radził sobie w pojedynkach z wyżej notowanymi rywalami. W finale imprezy w Dubaju lekcji pokory udzielił Szkotowi powracający do coraz lepszej dyspozycji Szwajcar Roger Federer, natomiast w Miami po drugi w sezonie musiał on uznać wyższość najlepszego obecnie na świecie Djokovicia. W drodze na Florydę nie zabrakło również wpadki, którą Murray zanotował z Guillermo Garcíą w II rundzie turnieju w Indian Wells.

Finały w roku 2012:

Dotychczasowy sezon na kortach ziemnych, w porównaniu do zeszłorocznych wyników, jest w wykonaniu Szkota raczej rozczarowaniem. Murrayowi nie udało się powtórzyć półfinałów z Monte Carlo i Rzymu, bowiem już we wcześniejszej fazach tych zawodów wyeliminowali go odpowiednio Czech Tomáš Berdych i Francuz Richard Gasquet. Z kolei w Barcelonie, gdzie tenisista z Dunblane trenował jeszcze jako nastolatek, lepszy od niego był Kanadyjczyk Miloš Raonić. Na madryckiej niebieskiej mączce reprezentant Wielkiej Brytanii nawet nie zagrał, gdyż wcześniej wycofał się z powodu urazu pleców.

Wyniki osiągnięte w tym roku przez Murraya na kortach o nawierzchni ziemnej z pewnością nie stawiają go w roli głównego faworyta do końcowego triumfu w paryskiej imprezie, a problemy z plecami mogą mieć istotny wpływ na jego grę. Jeszcze w Rzymie Szkot zdawał sobie sprawę z tego, że jego aktualna dyspozycja jest daleka od ideału: - Mam nadzieję, że przed turniejem w Paryżu osiągnę szczyt swojej formy i to jest teraz dla mnie najważniejszym celem. Ostatnie pięć tygodni wyraźnie pokazały mi te elementy mojej gry, nad którymi w ciągu najbliższych 10 dni muszę popracować i je udoskonalić, aby na Rolanda Garrosa odzyskać pewność siebie.

Historia występów na kortach Rolanda Garrosa:

[b]
Szanse w Paryżu:

[/b]