W tym artykule dowiesz się o:
1. Sezon 2004/2005 Finał: BOT Skra Bełchatów - PZU AZS Olsztyn 3:0 (3:2, 3:0, 3:0)
Bełchatowianie, którzy na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w Polsce debiutowali w 2001 roku (i to z niezłym skutkiem - kończąc sezon na najniższym stopniu ligowego podium) potrzebowali czterech lat, żeby sięgnąć po pierwszy, historyczny tytuł mistrza Polski. W sezonie 2004/2005 Skra zdeklasowała konkurencję, zwłaszcza w fazie play-off, gdzie przegrała tylko jedno spotkanie. W drugim półfinałowym starciu sposób na nią znalazł obrońca tytułu z Jastrzębia, ale w całej rywalizacji i tak poległ 1:3. Wcześniej bełchatowianie wyeliminowali w trzech meczach Resovię Rzeszów. Finał z olsztyńskim gwiazdozbiorem, mającym w swoich szeregach doświadczonych: Pawła Zagumnego, Pawła Papke, Marcina Nowaka czy reprezentanta Niemiec Marka Siebecka oraz młodych, ale już rozpoznawalnych: Michała Ruciaka, Wojciecha Grzyba, Marcina Możdżonka i Michała Bąkiewicza, zapowiadał się jako siatkarska uczta. Ostatecznie olsztynianie w całej konfrontacji ugrali zaledwie dwa sety, a ekipa z Bełchatowa po szybkim wyjazdowym zwycięstwie mogła na terenie rywala rozpocząć mistrzowską fetę.
Mistrzowski skład BOT Skry: Władimir Kostornow, Mariusz Wlazły, Piotr Gruszka, Damian Dacewicz, Andrzej Stelmach, Krzysztof Ignaczak, Dariusz Szulik, Robert Milczarek, Paweł Maciejewicz, Radosław Wnuk, Bartłomiej Neroj, Michał Chadała, Robert Szczerbaniuk.
2. Sezon 2005/2006 Finał: Bot Skra Bełchatów - Jastrzębski Węgiel 3:1 (3:1, 3:2, 1:3, 3:0)
Podobno dużo trudniej jest obronić tytuł niż go wywalczyć. Skrze ta sztuka się udała, choć w play-offach było tym razem dużo ciężej. Na starcie ćwierćfinału bełchatowianie dość niespodziewanie przegrali przed własną publicznością 2:3 z Gwardią Wrocław (pierwszy set zakończył się wynikiem 34:32, a czwarty 32:30 dla walecznych siatkarzy z Dolnego Śląska!). Kolejne spotkania faworyt wygrał jednak po 3:0 i w następnej rundzie czekał go rewanż z olsztynianami za zeszłoroczny finał. Teraz było jednak znacznie trudniej. Skra uległa w pierwszym meczu, a kolejne zwyciężyła dopiero po tie-breakach, ale cel osiągnęła i pierwszy raz w historii stanęła przed szansą obrony ligowego złota. Finałowym rywalem był Jastrzębski Węgiel, który tego roku miał w swoich szeregach pierwszą wielką zagraniczną gwiazdę, która zdecydowała się na grę nad Wisłą. Bułgarski as Plamen Konstantinow nie pomógł jednak pretendentowi obalić mistrza i to bełchatowianie po czterech meczach mogli drugi rok z rzędu zawiesić na swoich szyjach złote medale.
Mistrzowski skład BOT Skry: Maciej Dobrowolski, Mariusz Wlazły, Krzysztof Stelmach, Damian Dacewicz, Andrzej Stelmach, Witalij Kiktiew, Paweł Maciejewicz, Robert Milczarek, Michał Winiarski, Radosław Wnuk, Jarosław Sobczyński, Krzysztof Ignaczak, Michał Chadała, Robert Szczerbaniuk.
3. Sezon 2006/2007 BOT Skra Bełchatów - Jastrzębski Węgiel 3:2 (0:3, 3:1, 3:1, 0:3, 3:0)
Na przełomie 2006 i 2007 roku dominacja Skry na krajowym podwórku nie ulegała już żadnym wątpliwościom. Bełchatowianie w całym sezonie zasadniczym przegrali jedno (1!) spotkanie. W dwóch pierwszych rundach play-off rywalom z Warszawy i Częstochowy oddawali tylko poszczególne sety, wygrywając po drodze do finału sześć kolejnych spotkań fazy pucharowej. Gdy wydawało się, że mistrzostwo wygra się samo, na drodze zespołu Daniela Castellaniego stanął znacznie bardziej zdeterminowany niż przed rokiem Jastrzębski Węgiel. Ekipę ze Śląska od niedawna prowadził już Włoch Tomaso Totolo, który tchnął w zespół ducha walki i miał realne szanse na zdetronizowanie Skry. Pierwsze spotkanie finału w Bełchatowie wygrali goście i wszystko wydawało się możliwe. Skra była jednak w stanie zrewanżować się na wyjeździe, a w spotkaniu numer pięć na własnym terenie nie dała już rywalom szans, choć jastrzębianie, z Jakubem Bednarukiem, Dawidem Murkiem, Łukaszem Kadziewiczem, Grzegorzem Szymańskim i Danielem Plińskim w składzie, dwie pierwsze partie przegrali dopiero na przewagi. Niewątpliwie był to jeden z najciekawszych finałów ligowych minionej dekady.
Mistrzowski skład BOT Skry: Maciej Dobrowolski, Mariusz Wlazły, Krzysztof Stelmach, Piotr Gruszka, Janne Heikkinen, Dan Lewis, Jewgienij Iwanow, Paweł Maciejewicz, Robert Milczarek, Radosław Wnuk, Bartłomiej Neroj, Krzysztof Ignaczak, Michał Chadała.
4. Sezon 2007/2008 PGE Skra Bełchatów - Wkręt-met Domex AZS Częstochowa 3:0 (3:0, 3:0, 3:2)
W mistrzowskim składzie dokonano kilku zmian. Do zespołu dołączyli: Daniel Pliński oraz Stephane Antiga, a ekipę trzykrotnego wtedy mistrza Polski opuścił Krzysztof Ignaczak. Bełchatowianie zakończyli sezon zasadniczy na fotelu lidera, mając siedem punktów przewagi nad drużyną spod Jasnej Góry. W I rundzie fazy play-off większych niespodzianek nie było, Skra przegrała jedno spotkanie z Płomieniem Sosnowiec, ale w pozostałych trzech nie miała żadnych problemów. Ówczesnym "sypaczem" ekipy z Zagłębia Dąbrowskiego był debiutujący w Polsce Michał Masny. W półfinale ligi ponownie bełchatowianie potrzebowali czterech meczów do awansu, tym razem po drugiej stronie siatki stał Mlekpol AZS Olsztyn. O dziwo, w finale Wkręt-met Domex AZS Częstochowa zupełnie nie przeciwstawił się rywalowi. PGE Skra Bełchatów (występująca w tamtym sezonie po raz pierwszy pod tą nazwą) w dwóch meczach rozbiła rywali, a w trzecim zwyciężyła po tie-breaku. W składzie wicemistrzów występowali m.in. Krzysztof Gierczyński, Marcin Wika czy Robert Szczerbaniuk. Dodatkowo w tym sezonie bełchatowianie wywalczyli brąz w Lidze Mistrzów.
Mistrzowski skład PGE Skry Bełchatów: Maciej Dobrowolski, Mariusz Wlazły, Krzysztof Stelmach, Piotr Gruszka, Janne Heikkinen, Dan Lewis, Mikołaj Sarnecki, Dominik Witczak, Alex Damiaony, Paweł Maciejewicz, Daniel Pliński, Stephane Antiga, Robert Milczarek, Radosław Wnuk, Bartłomiej Neroj, Michał Bąkiewicz.
5. Sezon 2008/2009 PGE Skra Bełchatów - Asseco Resovia Rzeszów 3:0 (3:0, 3:0, 3:1)
Bełchatowianie po czwartym z rzędu mistrzostwie jeszcze bardziej się wzmocnili, pokazując nawet większą dominację w PlusLidze. Do PGE Skry dołączyli m.in. Miguel Falasca, Dawid Murek, Marcin Możdżonek oraz pozyskani z Kędzierzyna-Koźla: Bartosz Kurek i Jakub Jarosz. Obrońcy tytułu przegrali w całym sezonie zaledwie trzy mecze, wszystkie w rundzie zasadniczej. W fazie play-off rozegrali dziewięć spotkań, tracąc łącznie cztery sety. Bełchatowianie pokonali kolejno Delectę Bydgoszcz, Jastrzębski Węgiel oraz Asseco Resovię Rzeszów. Ekipie z Podkarpacia nie pomogły wzmocnienia i pozyskanie od poprzedniego finalisty Marcina Wiki i Krzysztofa Gierczyńskiego oraz obecność serbskiego rozgrywającego Ivana Ilicia. PGE Skra całkowicie zdominowała sezon, zgarniając także Puchar Polski.
Mistrzowski skład PGE Skry Bełchatów: Maciej Dobrowolski, Mariusz Wlazły, Piotr Gacek, Daniel Pliński, Janne Heikkinen, Dawid Murek, Bartosz Kurek, Jakub Jarosz, Paweł Maciejewicz, Miguel Falasca, Stephane Antiga, Radosław Wnuk, Marcin Możdżonek, Michał Bąkiewicz.
6. Sezon 2009/2010 PGE Skra Bełchatów - Jastrzębski Węgiel 3:1 (2:3, 3:1, 3:0, 3:2)
Po dwóch latach przerwy starzy znajomi znów spotkali się w finale. Tym razem po drugiej stronie barykady znalazł się Daniel Pliński, który po finałowej porażce ze Skrą w 2007 roku dał się skusić rywalowi i przeniósł się do Bełchatowa. Swojej decyzji na pewno nie żałował, bo pokonując w finale w 2010 roku swój były klub zdobył siatkarskiego hattricka, wygrywając trzeci z rzędu tytuł mistrzowski ze Skrą. Jastrzębianie z rosyjską supergwiazdą Pawłem Abramowem w składzie lepiej zaczęli rywalizację o złoto, ogrywając obrońcę tytułu na wyjeździe w pierwszym meczu. Potem jednak triumfowali już tylko podopieczni Jacka Nawrockiego, który przejął drużynę od mianowanego selekcjonerem reprezentacji Polski Castellaniego. Bełchatowianie wygrali oba mecze w Jastrzębiu, dzięki czemu 11 maja, po tie-breaku, wywalczyli swój szósty tytuł mistrzowski.
Mistrzowski skład PGE Skry: Maciej Dobrowolski, Mariusz Wlazły, Piotr Gacek, Daniel Pliński, Jakub Novotny, Miłosz Hebda, Bartosz Kurek, Filip Frankowski, Miguel Falasca, Stephane Antiga, Radosław Kolanek, Michał Winiarski, Radosław Wnuk, Igor Walczykowski, Bartosz Cedzyński, Marcin Możdżonek, Michał Bąkiewicz.
7. Sezon 2010/2011 PGE Skra Bełchatów - ZAKSA Kędzierzyn-Koźle 3:1 (2:3, 3:1, 3:1, 3:0)
Profesjonalna Liga Piłki Siatkowej postanowiła urozmaicić system rozgrywek. W fazie zasadniczej grano każdy z każdym, a następnie zespoły podzielono na dwie grupy (miejsca 1-6 oraz 7-10). W nich ponownie rozgrywano spotkania systemem mecz i rewanż, a następnie najlepsi od półfinałów walczyli o mistrzostwo. W PGE Skrze Bełchatów doszło do znaczącego transferu na pozycji rozgrywającego: Macieja Dobrowolskiego zamienił Paweł Woicki, a także na libero, gdzie Paweł Zatorski został pozyskany za Piotra Gacka. W fazie zasadniczej PGE Skra przegrała zaledwie jedno spotkanie, podobnie było w fazie grupowej. W półfinale przeciwnikiem podopiecznych Jacka Nawrockiego byli częstochowianie (z Fabianem Drzyzgą w składzie), którzy zdobyli w trzech meczach zaledwie dwa sety. Finał zapowiadał się nieco ciekawiej, bowiem ZAKSA Kędzierzyn-Koźle pod wodzą Krzysztofa Stelmacha wygrała pierwsze spotkanie w tie-breaku. W kolejnych meczach PGE Skra nie pozostawiła już rywalowi złudzeń i, nie będąc ani przez chwilę zagrożoną, sięgnęła po siódme z rzędu mistrzostwo kraju.
Mistrzowski skład PGE Skry: Grzegorz Bociek, Mariusz Wlazły, Bartosz Cedzyński, Daniel Pliński, Jakub Novotny, Karol Kłos, Bartosz Kurek, Maciej Krzywiecki, Michał Mysera, Miguel Falasca, Stephane Antiga, Paweł Woicki, Michał Winiarski, Radosław Wnuk, Łukasz Szablewski, Paweł Zatorski, Marcin Możdżonek, Michał Bąkiewicz.
8. Sezon 2013/2014 PGE Skra Bełchatów - Asseco Resovia Rzeszów 3:0 (3:2, 3:0, 3:0)
PGE Skra została zdetronizowana na dwa lata przez Asseco Resovię Rzeszów. W sezonie 2011/2012 poległa po najbardziej wyrównanym od lat finale, a rok później, przez słabą grę w sezonie zasadniczym, odpadła już w ćwierćfinale. Ostatecznie bełchatowianie zajęli 5. miejsce i było jasne, że nastał czas zmian. Jacek Nawrocki został zwolniony, a w jego miejsce zatrudniono Miguela Falaskę, który po sezonie w Rosji postanowił zakończyć karierę zawodniczą. Najważniejszymi ruchami kadrowymi były: pozyskanie Nicolasa Uriarte oraz Facundo Conte, a także powrót Stephane'a Antigi. Sprowadzenie Argentyńczyków okazało się strzałem w dziesiątkę, a przywrócenie Mariusza Wlazłego na pozycję atakującego pozwoliło temu zawodnikowi odżyć i zostać głównym bohaterem finałów (3 tytuły MVP w trzech spotkaniach!). Choć drużynie nie udało się wywalczyć Pucharu CEV ani Pucharu Polski, niepowodzenia tylko wzmocniły ekipę z Bełchatowa. Po pięciu porażkach w sezonie zasadniczym, przez play-offy przemknęli jak burza, nie przegrywając ani jednego spotkania. W wielkim finale PlusLigi Resovia walkę podjęła tylko w pierwszym spotkaniu, które i tak przegrała. W pozostałych dwóch została wręcz zdeklasowana i to bełchatowianie mogli przed własną publicznością rozpocząć mistrzowską fetę.
Mistrzowski skład PGE Skry: Mariusz Wlazły, Łukasz Pietrzak, Daniel Pliński, Karol Kłos, Samuel Tuia, Facundo Conte, Andrzej Wrona, Maciej Muzaj, Nicolas Uriarte, Stephan Antiga, Wojciech Włodarczyk, Aleksa Brdjović, Paweł Zatorski, Jędrzej Maćkowiak, Dawid Konieczny.
Opracowali: Dominika Pawlik i Marcin Olczyk