Atlasiński urodził się w kwietniu 1919 roku w niemieckiej miejscowości Kray. W zespole KPW zadebiutował w 1938 roku. Karierę zakończył w 1948 roku z powodu urazu kolana.
W listopadzie 1945 roku otrzymał złoty sygnet po rozegraniu dwusetnego spotkania w barwach Lecha. Po wojnie piłkarz awansował z Lechem po raz pierwszy w historii klubu do ekstraklasy. Wystąpił w niej sześć razy i strzelił jednego gola.
W 2015 roku "Przegląd Sportowy" pisał o byłym napastniku:
"Jego karierę przerwała kontuzja łąkotki. Ostatni raz na boisko w barwach Lecha zagrał w meczu z Tarnovią (2:2). Kilka razy opuszczał boisko z powodu bólu kolana. Utrudniał on grę, ale mimo to Atlasiński zdobył w nim bramkę. – Nie wiedziałem, że to będzie mój ostatni mecz. Nagle bach, koniec. Rozmawiałem z lekarzem i powiedział mi, że gdybym skończył grę wcześniej, udałoby się wyleczyć to kolano – opowiada."
Mimo zaawansowanego wieku Atlasiński do końca śledził wyniki Kolejorza. Na stadionie przy ulicy Bułgarskiej po raz ostatni pojawił się w 2012 roku kiedy symbolicznie ze środka boiska rozpoczął spotkanie z Wisłą Kraków.