Szymon Mierzyński: Dwa tygodnie, trzy mecze i Chelsea już ma wielki problem

East News
East News

Dwa tygodnie i trzy spotkania wystarczyły, by z nastrojów bojowych Chelsea przeszła w minorowe. Sezon ledwo się zaczął, a Jose Mourinho już ma wielkie problemy.

Pierwszym sygnałem ostrzegawczym dla The Blues - choć jeszcze nie tak istotnym - była porażka w pojedynku o Tarczę Wspólnoty z Arsenalem. "The Special One" po raz pierwszy musiał uznać wyższość Arsene'a Wengera, a jego zespół stracił szansę na pierwsze trofeum w edycji 2015/2016.

Wtedy jednak Chelsea wypadła nieźle, a przegrała głównie dlatego, że zabrakło jej skuteczności. Tamto spotkanie można było uznać za zwyczajny falstart. Tydzień później - na inaugurację Premier League - zrobiło się już jednak niewesoło, bo nie dość, że londyńczycy znów nie zwyciężyli, to remis, który osiągnęli w domowym starciu ze Swansea City absolutnie nie był dla nich wynikiem krzywdzącym, bo Łabędzie nie odstawały w najmniejszym stopniu.
[ad=rectangle]
Tamto spotkanie uwidoczniło już poważne problemy The Blues. W bardzo słabej formie jest ostoja drużyny w ostatnich latach, Branislav Ivanović. Serb długo był jednym z najlepszych zawodników na swojej pozycji w Premier League, tymczasem w 1. kolejce kompletnie nie radził sobie z Jeffersonem Montero, a w hicie z Manchesterem City wielokrotnie oglądał plecy Raheema Sterlinga.

W tym drugim meczu beznadziejnie zagrali też stoperzy - Gary Cahill i John Terry. Sergio Aguero robił co chciał w polu karnym Chelsea, a znamienny jest fakt, że wynik otworzył dopiero po piątej czystej sytuacji, do której doszedł. Błędy kolegów nadspodziewanie skutecznie naprawiał Asmir Begović. Bośniak to aktualnie jeden z niewielu jasnych punktów w zespole ze Stamford Bridge.

Przy tak słabo grającej defensywie dobitnie uwidoczniły się też niedostatki The Blues w ataku. Dopóki londyńczycy nie tracili bramek, a do zwycięstw wystarczyło im np. strzelenie jednej, kłopotu nie było. Teraz jednak - gdy Chelsea dała sobie wbić pięć goli w dwóch spotkaniach - okazało się, że druga linia oraz atak nie są w stanie wykreować na tyle dużo sytuacji, by to nadrobić.

Londyńczycy wciąż są zbyt zależni od Edena Hazarda. Belg zresztą też nie osiągnął jeszcze formy, którą wcześniej zachwycał kibiców. Podobnie jest z Diego Costą, przy czym u niego dochodzi jeszcze irytująca maniera, jaką jest ciągłe szukanie fauli i czekanie na gwizdek. Reprezentant Hiszpanii nie jest ulubieńcem sędziów, ale częściowo trudno się temu dziwić, bo zamiast kontynuować grę, woli rozłożyć ręce i liczyć na przerwanie gry.

Jose Mourinho szuka optymalnych rozwiązań - zarówno w pomocy, jak i ataku, ale póki co nie wygląda to dla niego zbyt dobrze. Dużą ambicję przejawiają Ramires i Willian, którzy w każdym ze spotkań starają się być widoczni, jednak zwłaszcza w przypadku tego drugiego problemem wciąż pozostaje niska efektywność.

"The Special One" nie ma też wielkiej alternatywy na ławce. Juan Cuadrado zalicza gorsze wejście do Chelsea niż niegdyś Fernando Torres i póki co nie wnosi do zespołu nic. Symboliczne było zresztą jego dośrodkowanie z 73. minuty meczu z Manchesterem City, po którym Costa mógł tylko odprowadzić piłkę wzrokiem i wrócić do środkowej strefy.

Przy słabej formie całego zespołu może się także nie powieść misja odbudowania Radamel Falcao. Kolumbijczyk - tak jak większość jego kolegów - prezentuje futbol nieuporządkowany i mało produktywny. Być może więcej dałby Chelsea Loic Remy, ale Francuz nie cieszy się wielkim zaufaniem Jose Mourinho i wygląda na to, że będzie tylko trzecim napastnikiem. Taka hierarchia może dziwić, bo w zeszłym sezonie to ten piłkarz skutecznie wypełniał lukę po Coscie, gdy były snajper Atletico Madryt z różnych powodów opuścił kilka meczów.

W niedzielę Chelsea potwierdziła pozyskanie Abdula Rahmana Baby, ale biorąc pod uwagę fatalny początek sezonu (najgorszy dla londyńczyków w 23-letniej historii Premier League), kolejne transfery wydają się koniecznością. Niewykluczone, że włodarze ze Stamford Bridge jeszcze bardziej podbiją stawkę za Johna Stonesa i ostatecznie przekonają Everton do sprzedaży tego gracza. Nowy stoper to wręcz potrzeba chwili, bo ani Gary Cahill, ani John Terry nie gwarantują obecnie stworzenia monolitu w defensywie.

Bez wątpienia nadejdzie moment, w którym londyńczycy "odpalą", lecz Mourinho jak mało kto zdaje sobie sprawę, że to musi się stać szybko. Obrona tytułu z tylnego krzesła i ciągłe gonienie lidera to w angielskich warunkach niesamowicie trudne zadanie, zresztą w ubiegłym sezonie takie było położenie rywali Chelsea i ta sztuka nie udała się nikomu, co doskonale obrazuje dzisiejszą sytuację mistrza.

Źródło artykułu: