Przed galą w Gelsenkirchen: Sylwetka Alberta Sosnowskiego

W sobotni wieczór oczy polskich kibiców boksu będą skierowane na stadion Veltins Arena w Gelsenkirchen, gdzie Albert Sosnowski skrzyżuje rękawice z Witalijem Kliczko i będzie miał okazję zdobycia pasa mistrza świata federacji WBC. Eksperci nie dają Polakowi wielkich szans, jednak sam pięściarz przygotowywał się do tej potyczki bardzo solidnie i zapewne zrobi wszystko, by odnieść historyczny sukces.

W tym artykule dowiesz się o:

Albert Sosnowski nie jest zawodnikiem utytułowanym i wiele osób było zdziwionych, gdy ogłoszono, że to właśnie on będzie kolejnym pretendentem do tytułu czempiona. "Dragon" rozpoczął zawodową karierę w lipcu 1998 roku i w pierwszych 19 pojedynkach odniósł komplet zwycięstw. Smak porażki poczuł dopiero w starciu z Kanadyjczykiem Arthurem Cookiem. Konfrontacja zakończyła się nokautem w 9. rundzie.

Następny etap kariery Sosnowskiego to druga seria triumfów, która tym razem trwała aż siedem lat. W tym okresie pięściarz pochodzący z Warszawy nie odnosił jednak spektakularnych sukcesów. Największym było zdobycie mało znaczącego pasa organizacji WBF. To trofeum "Dragon" wywalczył dzięki znokautowaniu Manuela Alberto Puchety.

Zdecydowanie najciekawszy był ostatni fragment kariery Polaka. Otwiera go dość bolesna porażka z przeciętnym Zuri Lawrencem. Po tej wpadce wielu przepowiadało Sosnowskiemu zmierzch przygody z zawodowym boksem. "Dragon" nie dał jednak za wygraną i w kolejnym starciu pokonał Danny'ego Williamsa. Ten triumf nie mógł przejść bez echa, wszak kilka lat wcześniej Amerykanin znokautował słynnego Mike'a Tysona.

W dwóch ostatnich potyczkach Polak mierzył się z zawodnikami włoskimi. Pierwsza z nich była nieudana, gdyż remis z Francesco Pianetą sprawił, że Sosnowski nie zdobył mistrzostwa Unii Europejskiej. Zrehabilitował się jednak w grudniu 2009 roku, gdy pokonał na punkty Paolo Vidoza i został czempionem Starego Kontynentu. Właśnie ten sukces otworzył mu drogę do pojedynku z Witalijem Kliczko.

Jakie są atuty "Dragona" w starciu z Ukraińcem? Teoretycznie Polak nie ma żadnych szans. Jego metryka nie rzuca na kolana, nigdy nie boksował z rywalem tak klasowym, w dodatku ustępuje swojemu najbliższemu oponentowi pod względem warunków fizycznych - różnica w zasięgu ramion wynosi 7 cm. Na pierwszy rzut oka nie jest to dużo, ale warto pamiętać, że bracia Kliczko tego rodzaju przewagę potrafią wykorzystywać perfekcyjnie.

Żadne racjonalne przesłanki nie przemawiają za "Dragonem", ale zawodowy boks już nieraz dostarczał niespodzianek i miejmy nadzieję, że w sobotę będziemy świadkami kolejnej. Jeśli Polak wytrzyma psychicznie, nie wystraszy się utytułowanego przeciwnika, to nie jest bez szans na sukces. Podczas ważenia i na otwartych treningach Sosnowski prezentował się bardzo korzystnie. Wyglądał na zmobilizowanego, pewnego siebie i dobrze przygotowanego do sobotniej walki. Oby znalazło to odzwierciedlenie w ringu!

Przebieg zawodowej kariery Alberta Sosnowskiego

LpDataRywalWynik
1. 22.07.1998 Jan Drobena (Czechy) zwycięstwo (KO)
2. 25.09.1998 Andrzej Dziewulski (Polska) zwycięstwo (KO)
3. 02.10.1998 Rene Hanl (Niemcy) zwycięstwo
4. 13.02.1999 Viktor Juhasz (Węgry) zwycięstwo (KO)
5. 12.03.1999 Chris Woollas (Wielka Brytania) zwycięstwo
6. 17.04.1999 Stipe Balić (Chorwacja) zwycięstwo
7. 28.05.1999 Gary Williams (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
8. 26.06.1999 Biko Botowamungu (Austria) zwycięstwo
9. 17.07.1999 Bruno Foster (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
10. 18.09.1999 Ignacio Orsola (Węgry) zwycięstwo (KO)
11. 22.10.1999 Jeff Lally (USA) zwycięstwo (KO)
12. 20.11.1999 Henry Kolle Njume (Kamerun) zwycięstwo
13. 11.03.2000 Luke Simpkin (Wielka Brytania) zwycięstwo
14. 08.04.2000 Slobodan Popović (Czarnogóra) zwycięstwo (KO)
15. 27.05.2000 Neil Kirkwood (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
16. 24.06.2000 Clarence Goins (USA) zwycięstwo (KO)
17. 19.08.2000 Dan Conway (USA) zwycięstwo
18. 30.09.2000 Everett Martin (USA) zwycięstwo (KO)
19. 27.11.2000 Michael Murray (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
20. 17.03.2001 Arthur Cook (Kanada) porażka (KO)
21. 07.07.2001 Dirk Wallyn (Belgia) zwycięstwo
22. 13.10.2001 Stanislav Tomkatchov (Ukraina) zwycięstwo (KO)
23. 27.10.2001 Robert Magureanu (Rumunia) zwycięstwo (KO)
24. 22.01.2002 Catalin Zmarandescu (Rumunia) zwycięstwo (KO)
25. 09.03.2002 Jacob Odhiambo (Kenia) zwycięstwo (KO)
26. 27.07.2002 Paul Bonson (Wielka Brytania) zwycięstwo
27. 07.12.2002 Jacklord Jacobs (Nigeria) zwycięstwo
28. 08.03.2003 Mindaugas Kulikauskas (Litwa) zwycięstwo (KO)
29. 12.04.2003 Mike Holden (Wielka Brytania) zwycięstwo
30. 05.07.2003 Jason Brewster (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
31. 22.11.2003 Chris Woollas (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
32. 31.01.2004 Greg Scott Briggs (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
33. 10.04.2004 Paul King (Wielka Brytania) zwycięstwo
34. 26.06.2004 Wojciech Bartnik (Polska) zwycięstwo
35. 11.09.2004 Kenny Craven (USA) zwycięstwo (KO)
36. 22.01.2005 Tommy Connelly (USA) zwycięstwo (KO)
37. 19.03.2005 Travis Fulton (USA) zwycięstwo (KO)
38. 28.05.2005 Orlin Norris (USA) zwycięstwo
39. 25.05.2006 Osborne Machimana (RPA) zwycięstwo
40. 04.11.2006 Lawrence Tauasa (Samoa) zwycięstwo
41. 08.06.2007 Steve Herelius (Francja) zwycięstwo (KO)
42. 14.09.2007 Manuel Alberto Pucheta (Argentyna) zwycięstwo (KO)
43. 25.01.2008 Colin Kenna (Irlandia) zwycięstwo
44. 25.04.2008 Terrell Nelson (USA) zwycięstwo (KO)
45. 06.08.2008 Zuri Lawrence (USA) porażka
46. 08.11.2008 Danny Williams (Wielka Brytania) zwycięstwo (KO)
47. 04.04.2009 Francesco Pianeta (Włochy) remis
48. 18.12.2009 Paolo Vidoz (Włochy) zwycięstwo
Źródło artykułu: