Marcin Matkowski i Mariusz Fyrstenberg, którzy w sobotę (godz. 19:15 czasu środkowoeuropejskiego) podejmą swoją drugą próbę awansu do finału Masters (wcześniej 2008 w Szanghaju), po raz drugi mają szansę na wyrównanie osiągnięcia Fibaka.
Fibak dwukrotnie zagrał w deblowym Masters w czasach gdy do turnieju kwalifikowały się cztery duety. Jedno zwycięstwo oznaczało zatem finał i w obu przypadkach poznaniak w duecie z Holendrem Tomem Okkerem do finału dochodził, by w walce o tytuł uznać wyższość rywali.
Deblowy debiut Fibaka w Masters to styczeń 1979, gdy w Nowym Jorku zorganizowano imprezę dla najlepszych zawodników poprzedniego roku. W pierwszym spotkaniu Fibak i Okker, jedyni nie-Amerykanie w drabince, pokonali 6:4, 6:3 Boba Lutza i Stana Smitha, ale w finale lepsi 6:4, 6:2, 6:4 okazali się Peter Fleming i John McEnroe. Ci ostatni rozpoczęli wtedy serię zwycięstw w siedmiu kolejnych Masters.
Rok później w Nowym Jorku miała miejsce powtórka: Fibak i Okker wygrywają 6:2, 7:6 w półfinale z Amerykanami Martym Riessenem i Sherwoodem Stewartem, by w grze o tytuł ulec Flemingowi i McEnroe 3:6, 6:7, 1:6.
Inne Masters
Fibak na podanej na stronie internetowej ATP w profilu tegorocznego Masters liście honorowej widnieje jako triumfator edycji 1976 i 1978. Jest to błąd, a co najmniej nieścisłość świadcząca o niekonsekwencji przy spisywaniu listy. Otóż oprócz właściwego Masters (toczonego wtedy kiedy i tam gdzie rywalizację singlistów) odbywały się także nazywane Masters podsumowujące turnieje dla najlepszych zawodników cyklu World Championship Tennis (WCT), poprzednika ATP Tour (od 1990).
Fibak w turnieju zakończenia jesiennej części sezonu 1982 dotarł do singlowego finału, a potem wygrał klasyfikację za okres zimowy.
W rozgrywanych osobno dla debla Masters WCT (oficjalna nazwa to World Doubles) Fibak triumfował zatem dwukrotnie (maj 1976 w duecie z Niemcem Karlem Meilerem oraz maj 1978 z Okkerem). Poza tym, był najwyżej rozstawiony w edycji 1977 (z Okkerem wygrali jeden mecz, co dało półfinał). Od 1979 roku deblowy Masters dla WCT przeniesiono z wiosny na styczeń (na tydzień przed Masters właściwym... w USA), z USA do Wielkiej Brytanii. Fibak czwarty z rzędu start (z Okkerem) zakończył wyjściem z grupy do półfinału. W styczniu 1980 Masters WCT za sezon 1979: Fibak notuje swój trzeci i jedyny przegrany finał (z Okkerem). W roku 1981 z nowym partnerem (Czechosłowakiem Tomášem Šmídem) nie wyszli z grupy. Po sześciu kolejnych startach cztery lata przerwy, ostatni występ w roku 1985 (wyjście z grupy z Amerykaninem Sandym Mayerem), wciąż w Wielkiej Brytanii.
