W tym artykule dowiesz się o:
10. Paul Pogba (MŚ U-20 2013)
Wicemistrz Europy, mistrz świata i swego czasu najdroższy piłkarz globu był gwiazdą turnieju rozegranego w 2013 roku w Turcji. Prowadzeni przez Pierre'a Makowskiego Francuzi wygrali mistrzostwa, pokonując w finale Urugwaj, a najlepszym graczem imprezy uznany został właśnie Paul Pogba, ich kapitan.
Francuz był wtedy po pierwszym sezonie w Juventusie Turyn, a w kolejnych latach wyrósł na czołowego pomocnika Europy. Przed sezonem 2016/2017, jako świeżo upieczony wicemistrz Starego Kontynentu, opuścił Starą Damę na rzecz Manchesteru United. Czerwone Diabły zapłaciły za niego 105 mln euro - wówczas był to światowy rekord.
Latem minionego roku był jednym z najważniejszych zawodników reprezentacji Francji, która zdobyła w Rosji mistrzostwo świata. Poza nim po złoto MŚ 2018 sięgnęło też trzech innych młodzieżowych mistrzów świata z 2013 roku: Alphonse Areola, Samuel Umtiti i Florian Thauvin.
9. Davor Suker (MŚ U-20 1987)
W 1987 roku młodzieżowy mundial wygrała Jugosławia i był to ostatni piłkarski sukces bałkańskiego kraju przed jego rozpadem. Wicekrólem strzelców turnieju został Davor Suker - jeden z najlepszych napastników świata ostatniej dekady XX wieku. Dla Sevilli, Realu Madryt i Arsenalu strzelił 154 gole. Do tego dołożył 45 bramek w reprezentacji Chorwacji - to niepobity do dziś rekord.
Wtedy w Chile Suker musiał uznać wyższość Niemca Marcela Witeczka, ale jedenaście lat później sięgnął po Złoty But MŚ 1998. Jego trafienia pozwoliły Chorwacji zdobyć brązowy medal mundialu we Francji. Wraz z nim III miejsce podczas rozgrywanego nad Sekwaną turnieju zajęli też inni mistrzowie świata U-20 z 1987 roku: Robert Jarni, Igor Stimac, Zvonimi Boban i Robert Prosinecki.
W Chile Suker siał w obronach rywali popłoch wraz z Predragiem Mijatoviciem, który po rozpadzie kraju reprezentował okrojoną Jugosławię. Po latach spotkał się z nim w Realu Madryt (1996-1999).
ZOBACZ WIDEO "Druga połowa". Gala Lotto Ekstraklasy bez Legii i Lechii. "Tylko mistrz musi być na wydarzeniu w komplecie"
8. Ronaldinho (MŚ U-20 1999)
Pierwszy i nie ostatni laureat Złotej Piłki w tym zestawieniu. Brazylijczyk wygrał plebiscyt "France Football" w 2005 roku - sześć lat po występie w młodzieżowym mundialu. Wtedy w Nigerii młodzi Canarinhos zawiedli, odpadając już w ćwierćfinale z Urugwajem.
Ronaldinho był wtedy wschodzącą gwiazdą Gremio Porto Alegre, a podczas MŚ U-20 1999 pozostał w cieniu innych zawodników. MVP turnieju został wybrany Malijczyk Seydou Keita, a koronę króla strzelców wywalczyli Hiszpan Pablo i Malijczyk Mahamadou Dissa. Spośród wszystkich uczestników tamtej imprezy największe sukcesy w seniorskiej karierze osiągnął jednak Ronaldinho.
Rok później wygrał z Brazylią Copa America, a w 2002 roku został mistrzem świata, będąc jedną z gwiazd turnieju. Do tego dołożył 14 trofeów wywalczonych z PSG, Barceloną, Milanem, Flamengo i Atletico Mineiro, a w 2005 roku zdobył Złotą Piłkę.
7. Luis Figo (MŚ U-20 1991)
Był członkiem reprezentacji Portugalii, która wygrała młodzieżowy mundial w 1991 roku. Nie był jednak największą gwiazdą swojej drużyny: najlepszym piłkarzem MŚ U-20 1991 wybrany został jego rodak Emilio Peixe, a w zespole więcej znaczył m.in. Rui Costa.
Później to jednak udziałem Luisa Figo stała się kariera, o jakiej jego koledzy z kadry mogli tylko pomarzyć. W 2000 roku został, jako drugi Portugalczyk po Eusebio, laureatem plebiscytu "France Football". Był wtedy najdroższym piłkarzem świata: kilka miesięcy wcześniej został bohaterem jednego z najgłośniejszych transferów wszech czasów, przenosząc się z Barcelony do Realu Madryt za 62 mln euro.
Do czasu pojawienia się Cristiano Ronaldo Figo uchodził za najlepszego obok "Perły z Mozambiku" portugalskiego piłkarza. W drużynie narodowej zagrał 127 razy - to rekord, który pobił dopiero Ronaldo.
6. Andres Iniesta (MŚ U-20 2003)
Jeden z najlepszych środkowych pomocników w historii futbolu błyszczał podczas MŚ U-20 2003. Hiszpania nie sięgnęła po tytuł, przegrywając w finale z Brazylią, ale Iniesta, który dopiero wchodził do pierwszego zespołu Barcelony, znakomicie przedstawił się szerszej publiczności.
Dziś 35-letni Hiszpan jest jednym z najbardziej utytułowanych piłkarzy wszech czasów. Z Barceloną sięgnął po 31 trofeów, a trzy kolejne zdobył z reprezentacją Hiszpanii. Jest mistrzem świata (2010) i autorem gola, który dał drużynie triumf w finale mundialu, oraz dwukrotnym mistrzem Europy (2008, 2012).
Iniesta odpowiadał za kreowanie gry w dwóch być może najlepszych drużynach w historii piłki: Barcelonie Pepa Guardioli (2008-2012) i reprezentacji Hiszpanii, która w latach 2008-2012 zdominowała europejski i światowy futbol.
5. Thierry Henry (MŚ U-20 1997)
Mistrzem świata U-20 w 1997 roku została Argentyna, a królem strzelców turnieju został Brazylijczyk Adailton, ale to Francuzi przylecieli wtedy do Malezji w składzie naszpikowanym późniejszymi gwiazdami.
Największą z nich był Thierry Henry. Strzelił trzy gole, pozostając w cierniu Davide'a Trezegueta, ale rok później to on miał większy od kolegi wkład w wygranie przez Francję MŚ 1998. Zdobył trzy bramki - najwięcej spośród Francuzów. W 2000 roku sięgnął z Trójkolorowymi po mistrzostwo Europy.
Henry to jeden z najlepszych napastników w historii futbolu. Zakończył karierę jako najskuteczniejszy obcokrajowiec Premier League (175) i czterokrotny król strzelców angielskiej ekstraklasy - to rekord ligi bez podziału na narodowości. Z 51 bramkami jest też najskuteczniejszym reprezentantem Francji w historii (51).
4. Marco van Basten (MŚ U-20 1993)
Gdyby stworzyć ranking najlepszych "9" w historii piłki, poza Thierrym Henrym bez wątpienia znalazłby się w nim także Marco van Basten. Nim kontuzja stawu skokowego zmusiła go do zakończenia kariery w wieku ledwie 29 lat, zdążył trzykrotnie (1988, 1989, 1992) wygrać plebiscyt "France Football", poprowadzić Holandię jako król strzelców do mistrzostwa Europy (1988) i dwa razy zostać capocannonierem - najlepszym strzelcem Serie A (1990, 1992).
Na MŚ U-20 zagrał w 1983 roku. Dla Holendrów nie był to udany turniej. Odpadli z niego już w ćwierćfinale z Argentyną, a sam van Basten strzelił tylko dwa gole. Późniejszy gwiazdor Milanu nie załapał się nawet do drużyny mistrzostw - na jego pozycję wybrano Bebeto, mistrza świata z 1994 roku. A królem strzelców i MVP turnieju był Brazylijczyk Geovani (8).
3. Xavi (MŚ U-20 1999)
Jeden z najwybitniejszy, o ile najwybitniejszy rozgrywający w historii futbolu. Lider drugiej linii wspomnianych wcześniej przy okazji Andresa Iniesty dwóch być może najlepszych drużyn wszech czasów: Barcelony Guardioli (2008-2012) i mistrzowskiej reprezentacji Hiszpanii (2008-2012).
Nieznacznie ustępuje Inieście pod względem liczby trofeów (32 wobec 34), ale nie będzie przesadą stwierdzenie, że bez Xaviego nie byłoby wielkiego Iniesty, a w drugą stronę taka zależność nie występuje - stąd wyższe miejsce Xaviego.
39-latek ma w CV też trofeum, którego Inieście brakuje - złoty medal młodzieżowego mundialu. Wywalczył go w 1999 roku na boiskach Nigerii. Wraz z nim po tytuł ten sięgnął Iker Casillas, ale późniejszy kapitan mistrzów świata i dwukrotnych mistrzów Europy, jeden z najlepszych bramkarzy w historii, był wtedy tylko zmiennikiem Daniela Aranzubii.
2. Diego Maradona (MŚ U-20 1979)
Gwiazdą pierwszych, zorganizowanych w 1977 roku MŚ U-20, był Władimir Biessonow, ale Rosjanin nie zrobił kariery, jakiej można się było spodziewać po kimś, kto błysnął na młodzieżowym mundialu. Dwa lata później jednak w Japonii narodziła się gwiazda Diego Maradony.
Niesamowity Argentyńczyk był już po debiucie w pierwszej reprezentacji, ale rok wcześniej przeżył duże rozczarowanie, ponieważ Cesar Luis Menotti nie powołał go do kadry na MŚ 1978, które przed własną publicznością Argentyna wygrała. Selekcjoner uznał, że "El Diego" był za młody na udział w turnieju.
Podczas młodzieżowego mundialu w Japonii 18-letni Maradona udowodnił jednak, że jest nie tylko niebywale utalentowane, ale też potrafi poprowadzić zespół do sukcesu. Był absolutnie najlepszym graczem turnieju, co znalazło odzwierciedlenie w przyznaniu mu Złotej Piłki. Z 6 golami został też wicekrólem strzelców imprezy.
Siedem lat później Maradona poprowadził Argentynę do drugiego w historii (i ostatniego) mistrzostwa świata. Do czasu pojawienia się Leo Messiego był bezsprzecznie najwybitniejszym argentyńskim piłkarzem i rywalizował z Pele o miano piłkarza wszech czasów. Bez wątpienia był natomiast najlepszym graczem swoich czasów.
1. Lionel Messi (MŚ U-20 2005)
Jest i on. Część Argentyńczyków do dziś ceni wyżej osiągnięcia Diego Maradony, który dał Albicelestes mistrzostwo świata, ale pięć Złotych Piłek nie pozostawia wątpliwości co do tego, kto jest najwybitniejszym piłkarzem, którzy zagrali na MŚ U-20. Cristiano Ronaldo, który może się pochwalić podobną kolekcją, w młodzieżowym mundialu nie wziął udziału.
A 18-letni Messi MŚ U-20 2005 wykorzystał do tego, by przedstawić się tym, którzy dotąd nie słyszeli o utalentowanym nastolatku z Barcelony. Miał wtedy na koncie raptem dziewięć występów w pierwszej drużynie Dumy Katalonii, ale po popisie na MŚ U-20 usłyszał o nim cały świat.
Messi zrobił w Holandii furorę. Strzelił sześć goli, w tym pięć w fazie pucharowej i przede wszystkim dwa w finale z Nigerią (2:1). Został nie tylko najlepszym piłkarzem turnieju, ale też królem strzelców. Półtora miesiąca później doczekał się debiutu w kadrze A.
na Instagramie 
na Facebooku 
