W meczu z Islandkami zwycięstwa odniosły: Monika Soćko (WASKO HetMaN Szopienice Katowice), Jolanta Zawadzka (Polonia Votum Wrocław), Joanna Majdan-Gajewska (KU AZS UMCS Lublin) i Joanna Dworakowska (KSz Polonia Warszawa).
W spotkaniu z drużyną Luksemburga punkty zdobyli: Bartosz Soćko (WASKO HetMaN Szopienice Katowice), Bartłomiej Macieja (KSz Polonia Warszawa), Kamil Mitoń (WASKO HetMaN Szopienice Katowice) i Mateusz Bartel (Polonia Votum Wrocław).
W ekipach mężczyzn mogą grać kobiety, stąd też często bywa używane określenie open teams. I tak na przykład w reprezentacji Węgier występuje jedna z najsłynniejszych szachistek w historii 34-letnia Judit Polgar, która od wielu lat gra wyłącznie w męskich turniejach.
Pochodzi z wyjątkowej szachowej rodziny; jej starsze siostry Zsuzsa i Zsofia są również znanymi szachistkami. W rodzinnym budapesztańskim domu wszystko podporządkowane było szachowej edukacji, gdyż ojciec Laszla Polgar uważał, iż do wielkich sukcesów można dojść tylko poprzez tytaniczną pracę. Siostry nie uczęszczały do szkół (edukacją zajmowali się rodzice), poświęcając cały czas treningowi szachowemu.
Dwa lata temu w 38. Olimpiadzie w Dreźnie medale zdobyli: złoty - szachiści Armenii, srebrny - Izraela, brązowy - USA, a w turnieju kobiet Gruzinki, Ukrainki i Amerykanki. Polki uplasowały się na piątym miejscu, a ich koledzy dopiero na 29.
W 1924 roku w Paryżu i 1926 w Budapeszcie odbyły się nieoficjalne olimpiady, natomiast organizację pierwszej, oficjalnej imprezy powierzono w 1927 roku stolicy Wielkiej Brytanii.
Przedwojenne olimpiady to pasmo największych sukcesów Polaków w historii. Trzon bardzo silnej reprezentacji stanowili: Ksawery Tartakower, Paulin Frydman, Kazimierz Makarczyk i Teodor Regedziński, a dwukrotnie wsparli ją: wielki Akiba Rubinstein i zawodnik z szerokiej światowej czołówki Dawid Przepiórka. W ostatnich trzech turniejach grał młody wówczas Mieczysław Najdorf.
W 1930 roku, w którym polska drużyna zdobyła złoty medal, Rubinstein dokonał niezwykłego wyczynu: na pierwszej szachownicy we wszystkich rundach wygrał trzynaście partii, remisując w pozostałych czterech.
W powojennej Polsce zabrakło arcymistrzów. Olimpijska drużyna została rozbita. Najwybitniejsi zawodnicy pozostali poza granicami kraju. W latach 1950-1990 awans zespołu do najlepszej dziesiątki uważany był za duży sukces. Udało się to trzykrotnie i to za sprawą jednego zawodnika, Adama Kuligowskiego. Jego doskonałe występy w latach 1978, 1980 i 1982 nieco pobudziły aspiracje miłośników królewskiej gry. Jednakże po błyskotliwej lecz krótkotrwałej karierze Kuligowski wziął rozbrat z szachami.
W latach dziewięćdziesiątych w polskiej drużynie nastąpiła zmiana pokoleń. W 2002 roku Tomasz Markowski z pozycji pierwszego rezerwowego uzyskał najlepszy indywidualny wynik w powojennych olimpiadach (8,5 z 10 pkt).
W sumie Polacy zdobyli sześć medali: złoty (1930), dwa srebrne (1931 i 1939) oraz trzy brązowe (1928, 1935, 1937), natomiast kobiety wywalczyły dwa brązowe (1980, 2002). Z tego ostatniego zespołu sprzed ośmiu lat w Chanty-Mansyjsku grają: Soćko, Dworakowska i Kądziołka.
Reprezentacja Polski na 39. Olimpiadę Szachową:
KobietyL
Monika Soćko (WASKO HetMaN Szopienice Katowice)Jolanta Zawadzka (Polonia Votum Wrocław) Joanna Majdan-Gajewska (KU AZS UMCS Lublin) Joanna Dworakowska (KSz Polonia Warszawa) Beata Kądziołka (KSz Stilon Gorzów Wlkp.)
Mężczyźni
Radosław Wojtaszek (Polonia Votum Wrocław)Bartosz Soćko (WASKO HetMaN Szopienice Katowice) Bartłomiej Macieja (KSz Polonia Warszawa) Kamil Mitoń (WASKO HetMaN Szopienice Katowice) Mateusz Bartel (Polonia Votum Wrocław).
