Przeciąganie liny - zasady
Przeciąganie liny to dyscyplina sprawdzającą siłę. Polega na starciu dwóch ośmioosobowych drużyn, przy czym łączna waga zawodników danej drużyny musi się mieścić w limicie ustalonym dla danej kategorii wagowej (kategorie opisano poniżej). Drużyny przeciągają linę, która na środku oznaczona jest linią środkową, a także dwoma liniami znajdującymi się cztery metry od linii środkowej. Podczas rozpoczęcia przeciągania środek liny musi znajdować się nad środkową linią podłoża. Przeciąganie liny kończy się, gdy znacznik na linie najbliżej zawodnika drużyny przeciwnej przekroczy środkową linię podłoża albo któryś zawodnik popełni faul (usiądzie lub przewróci się).
Przeciąganie liny to nie tylko sport siłowy, ale też techniczny. Zawodnicy muszą trzymać linę w odpowiedni sposób - dłonie powinny być zwrócone do góry, a lina znajdować się między tułowiem a ramieniem. Zawodnik znajdujący się na końcu liny (zawodnik kotwiczący) musi być usytuowany tak, żeby lina przechodziła z boku ciała, przekątnie przez plecy i przez drugie ramię, a koniec powinien zwisać luźno. Zawodnicy nie mogą obniżać łokci poniżej kolan, ponieważ jest to faul.
Przeciąganie liny - kategorie wagowe
Łączna waga członków drużyny decyduje o tym, w jakiej kategorii będą oni rywalizować. Rozgrywki międzynarodowe charakteryzują się następującym podziałem:
- waga superpiórkowa (do 480 kg);
- waga piórkowa (do 520 kg);
- waga lekka (do 560 kg);
- waga lekkośrednia (do 600 kg);
- waga średnia (do 640 kg);
- waga lekkociężka (do 680 kg);
- waga ciężka (do 720 kg);
- kategoria otwarta (bez ograniczeń);
- kategoria mieszana (ponad 600 kg).
ZOBACZ WIDEO: Robert Kubica wróci do Formuły 1? Michał Kościuszko zabrał głos (VIDEO)
Przeciąganie liny - techniki
Bardzo ważna w przeciąganiu liny jest odpowiednia technika. Jeżeli zawodnicy utrzymają odpowiedni rytm, mają szansę utrudnić zmagania swojemu przeciwnikowi. Podczas gdy przeciwnicy ciągną linę, drużyna powinna zaprzeć się w ziemię, żeby ograniczyć ruch liny, co utrudni przeciągnięcie ich bliżej środka. Znaczenie ma też waga zawodników - cięższa drużyna ma większe tarcie w stosunku do podłoża i trudniej ją przemieścić w stronę środka. Dlatego jeśli zawodnicy cięższej drużyny dysponują też odpowiednią siłą, mają przewagę nad oponentami.
Przeciąganie liny - historia
Przeciąganie liny było znane już w starożytnym Egipcie, Grecji i Chinach, a w Europie Zachodniej dyscyplina przeciągania liny znany była około 1000 roku. W XVI i XVII wieku przeciąganie liny upowszechniło się we Francji oraz Wielkiej Brytanii. W kolejnych wiekach przeciąganie liny stało się tak popularne, że w 1900 roku zarządzono, iż stanie się jedną z konkurencji na igrzyskach olimpijskich. Dwukrotnie (w 1912 i 1920 roku) przeciąganie liny stanowiło oddzielną dyscyplinę olimpijską. Mimo że w 1920 roku przeciąganie liny przestało być rozgrywane na igrzyskach olimpijskich, to nie przestało cieszyć się popularnością, zaczęły powstawać liczne związki i Międzynarodowa Federacja Przeciągania Liny. Obecnie ta dyscyplina jest chętnie oglądana na dorocznych zawodach World Games.
Przeciąganie liny - wypadki
Przeciąganie liny wielokrotnie okazało się sportem prowadzącym do kontuzji, szczególnie podczas prób bicia Rekordów Guinessa. W 1978 roku uczniowie szkoły w Pennsylvanii podjęli się przeciągania liny, która pękła - kilka osób straciło palce, a w sumie obrażenia odniosło 200 osób. W 1995 roku w Niemczech 650 osób wzięło udział w przeciąganiu liny, chcąc trafić do Księgi Guinessa, lecz na skutek pęknięcia liny dwie osoby zginęły. Kolejnym przypadkiem jest wydarzenie na Tajwanie z 1997 roku, gdzie - również w wyniku pęknięcia liny w czasie jej przeciągania - dwóch mężczyzn straciło ręce.
