W tym artykule dowiesz się o:
Rybnicka dominacja
Lata 60. oraz początek lat 70. były okresem totalnej dominacji ROW-u (Górnika) Rybnik w polskim żużlu. Rybniczanie dominowali nad rywalami niczym obecnie Fogo Unia Leszno w PGE Ekstralidze. Dość powiedzieć, że zdobyli siedem tytułów mistrzowskich z rzędu.
W obecnych realiach powtórzenie takiego wyniku wydaje się być niemożliwe, choć należy pamiętać, że leszczyńska Unia triumfowała już trzy razy z rzędu i jest głównym kandydatem do mistrzostwa w roku 2020, więc kto wie… Warto jednak oddać hołd tym, którzy przez lata stanowili o sile rybnickiego żużla.
W swojej kolekcji posiada dziesięć złotych medali DMP. Reprezentował Polskę na arenie międzynarodowej, zdobywając z nią w roku 1962 brązowy medal DMŚ. Do tego wielokrotnie przystępował do zmagań w IMŚ, gdzie zazwyczaj kończył rywalizację na finale kontynentalnym lub europejskim.
Co ciekawe, wskutek działania władz, do eliminacji IMŚ został dopuszczony dopiero w wieku 26 lat, co miało wpływ na to, że nigdy nie awansował do wielkiego finału mistrzostw świata.
Karierę zakończył w roku 1969 wskutek fatalnego wypadku na torze w Bydgoszczy.
ZOBACZ WIDEO #MagazynBezHamulców: Gorąca linia Ostafińskiego z Kryjomem. Co ma Pawlicki do Zmarzlika
Karierę zaczynał jeszcze w roku 1954, gdy klub funkcjonował pod nazwą Górnik Rybnik. Zdobył łącznie aż piętnaście medali DMP, z czego aż jedenaście złotych. Stawał też na podium IMP, dorzucając do swojej kolekcji dwa złote "krążki" oraz jeden brązowy.
Startował też w finałach IMŚ, choć bez większych sukcesów. Najlepszy wynik uzyskał w szwedzkim Goeteborgu w roku 1966, gdzie zajął dziewiąte miejsce. Z reprezentacją Polski dwukrotnie zdobył za to złoty medal DMŚ.
Kolejny z wielkich złotej ery rybnickiego żużla. Debiut w lidze zanotował w roku 1960. Łącznie w trakcie swojej kariery zdobył trzynaście medali DMP, z czego dziewięć złotych. Czterokrotnie zostawał indywidualnym mistrzem kraju.
Trzy razy z reprezentacją Polski zdobywał złoto DMŚ, pojawiał się też w finałach IMŚ - najlepszy wynik to ósme miejsce we Wrocławiu w roku 1970. Z kadrą Polski wywalczył też mistrzostwo świata par na swoim domowym torze w Rybniku.
Karierę zakończył wskutek fatalnego wypadku w roku 1976. Był nawet posłem w latach 1985-1989.
Dobrze znany nie tylko w Rybniku, ale również w brytyjskim Poole. Na Śląsku startował w latach 1957-1972, po czym na dwa sezony przeniósł się na Wyspy, by znów wrócić do rodzinnego miasta.
Został pierwszym Polakiem, który zdobył medal IMŚ, po tym jak w roku 1996 w Goeteborgu został brązowym medalistą mistrzostw świata. Cztery lata później powtórzył ten wyczyn we Wrocławiu. Dwukrotnie triumfował w DMŚ z reprezentacją Polski.
Na krajowym podwórku zdobył dwanaście medali DMP, w tym dziewięć złotych. Do tego raz został indywidualnym mistrzem kraju.
Andrzej Tkocz
Młodszy brat Stanisława i Jana, którzy także startowali na żużlu. W barwach ROW-u zdobył sześć medali DMP, w tym dwa złote (1970, 1972). Z reprezentacją Polski dwukrotnie wystartował w DMŚ, raz zdobywając brązowy medal (1974).
Startował nie tylko w Rybniku, ale też na Wyspach. Do Poole Pirates przeniósł się w latach 1978-1979.
Ludwik Draga
Pionier żużla w Rybniku. I choć reprezentował ten klub dość krótko, to zbudował fundamenty pod kolejne sukcesy, czym zapisał się w historii. Startował krótko po II wojnie światowej. Najpierw w Pogoni Katowice, a następnie w rybnickim RKM-ie.
Piotr Pyszny
Przedstawiciel już nieco młodszego pokolenia w rybnickim żużlu. Startował w latach 1971-1987. Czterokrotnie zdobywał medale DMP, w tym raz złoty. Należał do zespołu, który dla ROW-u wywalczył ostatni tytuł w historii klubu (1972). Bronił barw Polski w finale DMŚ w Londynie w roku 1979.
Startował też na Wyspach, gdzie reprezentował Poole Pirates, Halifax Dukes oraz Eastbourne Eagles.
na Instagramie 
na Facebooku 
