Uczestniczki Mistrzostw WTA: Karolina Woźniacka, jak feniks z popiołów

W 2014 roku Karolina Woźniacka wystąpiła w 19 turniejach i znakomita druga połowa sezonu zapewniła jej miejsce w kobiecym Masters. W głównym cyklu rozegrała w sumie 64 mecze i 46 z nich zakończyła zwycięstwem. Pochodząca z Odense 24-latka siedmiokrotnie dochodziła przynajmniej do półfinału i trzykrotnie stawała przed szansą na wywalczenie mistrzowskiego tytułu (Stambuł, Nowy Jork, Tokio). Udało jej się triumfować tylko w Turcji i było to jej 22. trofeum w głównym cyklu. [ad=rectangle] Woźniacka sezon zaczynała jako 10. rakieta globu, ale już po dwóch miesiącach spadła na 18. miejsce. W ostatnich 10 turniejach zdobyła jednak aż 3265 punktów, co pozwoliło jej szybko powrócić do światowej elity. Aktualnie Dunka zajmuje w rankingu WTA dziewiątą lokatę, ale każde pojedyncze zwycięstwo w Singapurze może oznaczać dla niej awans w światowej hierarchii, zwłaszcza że karierę zakończyła piąta obecnie Chinka Na Li.

Karolina Woźniacka urodziła się w Odense, a jej rodzice od zawsze byli związani ze sportem. Matka Anna reprezentowała Polskę w siatkówce, a ojciec Piotr był piłkarzem, który pod koniec lat 80. przeniósł się do Danii. Tam też na świat przyszła ich córka, która za tenisową rakietę chwyciła w wieku siedmiu lat. W 2006 roku Karolina była drugą juniorką świata, po tym jak zwyciężyła na kortach Wimbledonu. Wcześniej triumfowała także w prestiżowym Orange Bowl oraz była w finale singla Australian Open i debla w Rolandzie Garrosie, gdzie partnerowała jej jedna z najlepszych przyjaciółek, Agnieszka Radwańska.

Swoją zawodową karierę Woźniacka zaczęła w 2005 roku, a już sezon później cieszyła się z pierwszego mistrzostwa rangi ITF, wywalczonego w Stambule. Na awans do światowej czołówki potrzebowała nieco ponad dwa lata, gdy z trzema tytułami WTA kończyła 2008 rok na 12. miejscu. Następny sezon przyniósł tenisistce z Odense kolejne trzy trofea i pierwszy w karierze wielkoszlemowy finał na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku. Wówczas lepsza od niej okazała się Kim Clijsters.

Najlepsze w karierze Woźniackiej były lata 2010-2011. Po triumfach w Ponte Beach, Kopenhadze, Montrealu, New Haven, Tokio oraz Pekinie została ona na 19 tygodni liderką rankingu WTA. Miano pierwszej rakiety globu odzyskała w lutym 2011 roku i dzięki sześciu kolejnym turniejowym zwycięstwom była numerem jeden na świecie aż do zakończenia Australian Open 2012. W sezonach 2012 i 2013 Woźniacka wygrała łącznie trzy trofea, ale i tak kończyła je na 10. miejscu w rankingu WTA.

Na przestrzeni ostatnich miesięcy nastąpiło u Woźniackiej sporo zmian zarówno w jej karierze zawodowej, jak i w życiu prywatnym. Liczne zawirowania związane z poszukiwaniami odpowiedniego trenera i nieudany związek z golfistą Rorym McIlroyem miały w pierwszej połowie sezonu negatywny wpływ na wyniki uzyskiwane przez urodzoną w Odense tenisistkę.

Wyprawę na antypody zakończyła na III rundzie w Australian Open, co nie zadowalało byłej liderki rankingu WTA. W katarskiej Ad-Dausze przyszła niespodziewana porażka z Yaniną Wickmayer i dopiero w Dubaju Dunka osiągnęła półfinał, w którym uległa późniejszej triumfatorce, Venus Williams. W marcu Woźniacka dotarła do 1/8 imprezy w Indian Wells oraz 1/4 turnieju w Miami, lecz po raz kolejny musiała uznać wyższość zawodniczek notowanych w Top 10 (Jeleny Janković i Na Li).

Wyjazd do Monterrey także nie poprawił Woźniackiej humoru, ponieważ w półfinale zatrzymała ją Ana Ivanović. Występy na europejskiej mączce były wielką klapą, ale to właśnie na ten okres przypada osobisty dramat Dunki i zerwane zaślubiny. Tenisistka z Odense mimo fatalnego samopoczucia przystąpiła do wielkoszlemowego Rolanda Garrosa, w którym po trzysetowym pojedynku przegrała w I rundzie z Wickmayer. Znacznie lepiej było na kortach o nawierzchni trawiastej, na których Dunka doszła do półfinału w Eastbourne i IV rundy Wimbledonu.

Na korty twarde Woźniacka wkroczyła w Stambule, gdzie po zwycięstwie nad Robertą Vinci sięgnęła po swoje 22. trofeum w głównym cyklu. W USA spisała się znakomicie, dochodząc do ćwierćfinału w Montrealu i półfinału w Cincinnati. W międzynarodowych mistrzostwach Stanów Zjednoczonych po raz drugi wystąpiła w finale, w którym musiała uznać wyższość Sereny Williams. Dobre wyniki, finał w Tokio i półfinał w Wuhanie, zapewniły jej prawo gry w Mistrzostwach WTA.

Finały w 2014 roku:

Karolina Woźniacka po raz czwarty w karierze weźmie udział w Turnieju Mistrzyń. W swoim debiucie w 2009 roku pokonała w fazie grupowej Wierę Zwonariową oraz Wiktorię Azarenkę i z jedną porażką, doznaną w starciu z Jeleną Janković, awansowała do półfinału, w którym skreczowała w meczu z Sereną Williams. Sezon później także wystąpiła w katarskiej Ad-Dausze, ale tym razem wygrała dwa mecze w fazie grupowej oraz półfinałowy pojedynek ze Zwonariową, by w meczu o tytuł ulec Kim Clijsters.

Po raz ostatni Woźniacka zagrała w Mistrzostwach WTA w 2011 roku, w Stambule, gdzie na początek po trzysetowym boju ograła Agnieszkę Radwańską. Później Dunka przegrała w trzech partiach ze Zwonariową, a w decydującym o awansie do półfinału pojedynku nie dała jej szans zmierzająca po końcowy triumf Petra Kvitova.

Na czwarty występ w Mistrzostwach WTA Woźniacka czekała trzy lata. Urodzona w Odense tenisistka to jedyna w historii Dunka, która wystąpiła w Turnieju Mistrzyń. Ze Skandynawii dokonała tego wcześniej także Szwedka Catarina Lindqvist (1985, 1986, 1987, 1989). Czy w Singapurze popularna Karo wzniesie się na wyżyny swojego tenisa i poprawi wynik sprzed czterech lat?

Historia występów w Mistrzostwach WTA:

Uczestniczki Mistrzostw WTA 2014: Serena Williams Maria Szarapowa Petra Kvitova Simona Halep Eugenie Bouchard Agnieszka Radwańska Ana Ivanović Karolina Woźniacka