W tym artykule dowiesz się o:
Jedna z największych gwiazd nie tylko reprezentacji Niemiec, ale i całych mistrzostw. Pierwszoplanowym graczem Bayernu Monachium został już w sezonie 2009/2010, kiedy miał zaledwie 20 lat. Jego wielkim atutem jest wszechstronność. Klubowy kolega Roberta Lewandowskiego może grać w każdym miejscu ataku - jako ofensywny pomocnik, prawoskrzydłowy, cofnięty napastnik czy typowy snajper.
Z zespołem Bawarczyków sięgnął po 4 mistrzostwa kraju, 3 Puchary Niemiec, 2 Superpuchary, a w 2013 roku wzniósł trofeum za wygranie Ligi Mistrzów. W tym samym roku zdobył również Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata. W 328 klubowych spotkaniach strzelił aż 140 goli.
Mueller jest skuteczny również w koszulce reprezentacyjnej. W dorosłej kadrze zadebiutował w 2010 roku. Ma na koncie 68 meczów i 31 goli. Jednego z nich zdobył w spotkaniu z Polską - we wrześniu 2015 roku otworzył wynik wygranego 3:1 spotkania. Z Biało-Czerwonymi grał również w pierwszym eliminacyjnym boju do Euro 2016 (porażka 0:2) i towarzyskim starciu w 2011 roku (2:2, 2 asysty).
Z Niemcami sięgnął po złoty i brązowy medal mistrzostw świata oraz półfinał mistrzostw Europy. Na turnieju w 2010 roku z 5 golami i 3 asystami dostał nagrodę Złotego Buta. 4 lata później, również z 5 trafieniami, był drugi w tej klasyfikacji. W 2014 roku zajął 5. miejsce w plebiscycie Złota Piłka FIFA.
Bramkarz, który zrewolucjonizował futbol. Na ostatnim mundialu zachwycił komentatorów nie tylko grą między słupkami, ale również na przedpolu i daleko poza własnym polem karnym. W Bayernie często pełni rolę ostatniego stopera i jest znany z bardzo ryzykowanych wyjść nawet pod linię środkową. Świetnie panuje nad piłką i charakteryzuje się fantastycznym refleksem. Po zeszłorocznych mistrzostwach świata dostał nagrodę dla najlepszego bramkarza turnieju. W tym samym roku znalazł się za Cristiano Ronaldo i Lionelem Messim w rankingu Złotej Piłki.
Piłkarską karierę rozpoczynał w Schalke 04, skąd w 2011 roku przeszedł do Bayernu. Bawarczycy zapłacili za niego 24 mln euro, co do tej pory plasuje go na drugim miejscu wśród najdroższych bramkarzy w historii (za Gianluigim Buffonem). Już w swoim pierwszym roku przekonał do siebie kibiców za sprawą fantastycznej serii bez straconego gola, pobijając osiągnięcie legendarnego Olivera Kahna.
Sięgnął po 3 mistrzostwa kraju, 3 Puchary Niemiec, Superpuchar Niemiec, a w 2013 roku po trofeum za wygranie Ligi Mistrzów. Kilka miesięcy później zdobył również Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata.
Z Niemcami sięgnął po złoty i brązowy medal mistrzostw świata oraz półfinał mistrzostw Europy. Od debiutu w 2009 roku rozegrał 63 mecze. Przeciwko Polsce wystąpił 2-krotnie w ostatnich eliminacjach. Puścił 3 gole.
Mózg reprezentacji Niemiec i Realu Madryt. W zeszłym sezonie piłkarz nie do zdarcia, który jest idealnym łącznikiem między defensywą i ofensywą. Zachwyca fantastyczną skutecznością podań. Debiutował w Bayernie Monachium w wieku 17 lat i już w pierwszym meczu popisał się dwoma asystami. Przez półtora sezonu grał na wypożyczeniu w Bayerze Leverkusen, a po powrocie stał się już pierwszoplanową postacią Bawarczyków.
W lecie 2014 roku jako świeżo upieczony mistrz świata i jedna z gwiazd turnieju przeszedł za 25-30 mln euro do Realu Madryt. W zespole "Królewskich" szybko wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce i był jedną z najważniejszych postaci w zespole Carlo Ancelottiego.
Kroos zdobył 3 razy po mistrzostwo i Puchar Niemiec, 2 razy po Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwo Świata i Superpuchar Niemiec. W 2013 roku z Bayernem wygrał także Ligę Mistrzów.
Z reprezentacją zdobył złoty i brązowy medal mistrzostw świata oraz awansował do półfinału mistrzostw Europy. Zagrał w 62 spotkaniach i zdobył 9 goli. Pierwszego z nich w 2011 roku w towarzyskim meczu z Polską (2:2). Grał również w obu spotkaniach eliminacji do Euro 2016 (porażka 0:2 i wygrana 3:1).
Największa gwiazda reprezentacji Ukrainy i jedyny gracz podstawowego składu, który występuje w zachodniej Europie. W lecie wyścig po błyskotliwego skrzydłowego wygrała Sevilla. Konoplianka w Dnipro grał przez 8 lat i został wypuszczony dopiero po zakończeniu kontraktu.
Najbardziej zapracował na swoje nazwisko podczas występów w koszulce Ukrainy. Zagrał we wszystkich trzech meczach na Euro 2012, a w jedynym wygranym spotkaniu ze Szwedami popisał się asystą na wagę kompletu oczek. Trzy miesiące później rozpoczęły się eliminacje do mistrzostw świata, o które Ukraina rywalizowała m.in. z Anglią i Polską. Już w pierwszym meczu na Wembley podopieczni Olega Błochina sprawili wielką sensację. Bohaterem meczu był właśnie Konoplianka, który popisał się kapitalnym uderzeniem z 25 metrów wprost w okienko bramki Joe Harta. Anglicy do wyrównania zdołali doprowadzić dopiero w końcówce meczu. W tych samych eliminacjach zagrał również jedyny mecz przeciwko Polsce - wygrany u siebie 1:0.
3-krotny najlepszy gracz Ukrainy raz został wicemistrzem swojego kraju. Do tego występował w finałach Ligi Europy i Superpucharu Europy. W reprezentacji zagrał w 49 spotkaniach i zdobył 11 goli.
Drugie złote dziecko ukraińskiej piłki, który był już wielokrotnie na celowniku zachodnich klubów. Zazwyczaj występuje po przeciwległej stronie od Konoplianki - na prawym skrzydle. Fantastycznie operuje lewą nogą. Jarmolenko od 2007 roku jest zawodnikiem Dynamo Kijów i już w pierwszym sezonie w dorosłej ekipie otrzymał przydomek "nowy Szewczenko".
Zagrał we wszystkich 3 meczach na Euro 2012 i zaliczył asystę. Łącznie wystąpił w 55 spotkaniach reprezentacji i zdobył aż 22 bramki, w tym 2-krotnie trafiał w spotkaniach z reprezentacją Polski - w obu meczach eliminacyjnych do mistrzostw świata w Brazylii (wygrane 3:1 i 1:0). W pierwszym z meczów dodatkowo zaliczył asystę.
Z Dynamo 2-krotnie zdobył mistrzostwo i puchar kraju. Raz został królem strzelców rodzimej ligi i 2 razy był uznawany najlepszym piłkarzem Ukrainy. Od kilku lat jest łączony z klubami Premier League (m.in. Liverpool i Everton).
Roll on @england, says our #EURO2016 qualifying campaign hero @LaffK https://t.co/3re8TqdqaY #GAWA pic.twitter.com/7uFnSFlYqt
— Sunday Life Sport (@SundayLifeSport) grudzień 7, 2015Jeden z ojców sensacyjnego awansu Irlandii Północnej. 28-letni napastnik po przejściach, który grał już w Szwajcarii, Włoszech czy Turcji. Gwiazda reprezentacji, ale w klubie najczęściej przebywa poza kadrą.
Lafferty po grze w Burnley podpisał kontrakt z Rangers, z którymi 3-krotnie sięgnął po mistrzostwo kraju. Nie zdecydował się pozostać z klubem po przymusowej degradacji i trafił do szwajcarskiego Sion, gdzie grzeszył skutecznością. Z dobrej strony pokazał się w Palermo, któremu pomógł w powrocie do Serie A. W zespole jednak nie został, ze względu na łatkę "babiarza". Obecnie jest piłkarzem Norwich, ale w Premier League zagrał tylko przez... 13 minut. Wszystko wskazuje na to, że w styczniu ponownie zmieni klub.
W zespole nie gra, a w reprezentacji strzela jak na zawołanie. W eliminacjach zdobywał gole w 6 meczach z Węgrami, Wyspami Owczymi i Finlandią. Reprezentacja zdobyła w nich 16 na 18 możliwych punktów, a Lafferty zakończył eliminacje z 7 golami. W kadrze do siatki trafiał już 16-krotnie - w historii tylko David Healy mógł poszczycić się lepszym rezultatem (36).
Co ciekawe, trafiał również przeciwko Polsce - w eliminacjach do mistrzostw świata w RPA (remis w Chorzowie 1:1). W kadrze wystąpił 45 razy, a jeśli już zdobył gola... to jego reprezentacja ani razu nie przegrała!
na Instagramie 
na Facebooku 
