Niemcy przystępowali do tego starcia bez zdyskwalifikowanych Diego oraz Hugo Almeidy. Ukraińcy natomiast zagrali w najsilniejszym składzie.
Spotkanie od początku było bardzo otwarte. Na początku przewagę osiągnęli gracze z Ukrainy, którzy raz za razem starali się pokonać Tima Wiese. Już w 5. minucie w znakomitej sytuacji znalazł się Luiz Adriano, ale minimalnie spudłował. W 10. odpowiedzieli Niemcy, ale Claudio Pizarro nie zdołał wpisać się na listę strzelców.
W 20. kolejną szanse mieli podopieczni Tomasa Schaafa, ale wówczas Ozil sfaulował jednego z rywali. W 25. po akcji Prodla w sytuacji sam na sam znalazł się Luiz Adriano. Brazylijczyk zachował zimną krew, przerzucił piłkę nad Wiese i wyprowadził Werder na prowadzenie.
W 34. rzut wolny wywalczył Rosenberg, a pod nieobecność kontuzjowanego i zdyskwalifikowanego Diego do futbolówki podszedł defensor Naldo. Obrońca uderzył mocno, a fatalny w konsekwencjach błąd popełnił Pjatow i tym samym drużyna z Bundesligi zdołała doprowadzić do wyrównania.
Po 300 sekundach kolejny błąd popełnił golkiper zespołu z Ukrainy, ale Pizarro nie zdołał go wykorzystać. Po chwili znakomitym strzałem z dystansu popisał się Mariusz Lewandowski, jednak Wiese stanął na wysokości zadania, a jeszcze przed przerwą Polak znów mógł się wpisać na listę strzelców, jednak został uprzedzony przez jednego z rywali.
Po zmianie stron mecz nie był już rozgrywany w tak szybkim tempie, a i dogodnych sytuacji było mniej. W 57. świetną akcję przeprowadzili podopieczni Mircei Lucescu, ale nikt nie zdołał zamknąć akcji po wrzutce Srny. Po 120 sekundach w odpowiedzi szczęścia próbował Rosenberg, ale w dobrej sytuacji nie zdołał nawet oddać strzału.
Po fragmentach nieciekawej gry z obu stron, w 78. Pjatow w znakomity sposób wybronił strzał Pizarro, a dobijający Hunt nie zdołał dobić futbolówki do bramki. Ostatecznie regulaminowe 90 minut nie przyniosło rozstrzygnięcia i zadecydować musiała dogrywka.
Dodatkowy czas gry rozpoczął się w znakomity sposób. W 92. Wiese sparował uderzenie Srny. Po 300 sekundach na prowadzenie wyszedł klub z Ukrainy. Wówczas wspominany Chorwat podał do Jatsona, który był niepilnowany w polu karnym i po rękach bramkarza Werderu skierował futbolówkę do bramki.
Po chwili mogło być 2:2. Pjatow jednak w znakomity sposób zatrzymał Pizarro. W 105 natomiast powinno być 3:1. Willian próbował przelobować Wiese, ale ta sztuka mu się nie udała.
W drugiej części dogrywki najpierw do wyrównania mógł doprowadzić Tziolis, a w samej końcówce Claudio Pizarro, ale chociaż w drugim przypadku futbolówka znalazła drogę do bramki, to sędzia dopatrzył się faulu napastnika i dzięki tej decyzji, to Szachtach mógł wznieść trofeum ku górze.
Ten finał był trzecim w historii, w którym zagrały ze sobą dwa kluby odpadające w fazie grupowej Ligi Mistrzów oraz drugim, który został rozegrany na przedziale dwóch dni, a wszystko ze względu na czas obowiązujący w Turcji.
Mariusz Lewandowski jest czwartym Polakiem, który wygrał Pucharu UEFA oraz ósmym, który może wznieść ku niebiosom jakikolwiek z europejskich pucharów.
Od przyszłego sezonu UEFA CUP zastąpi Liga Europejska UEFA.
Szachtar Donieck - Werder Brema 2:1 (1:1, 1:1, 2:1)
1:0 - Luiz Adriano 25'
1:1 - Naldo 35'
2:1 - Jadson 97'
Składy:
Szachtar Donieck: Piatow - Srna, Kucher, Czyhrynski, Rat, Ilsinho (100' Gai), Lewandowski, Fernandinho, Willian, Jadson (112' Duljaj), Luiz Adriano (89' Gladkij).
Werder Brema: Wiese - Fritz (85' Pasanen), Proedl, Naldo, Boenisch, Niemeyer (103' Tziolis), Frings, Baumann, Ozil, Pizarro, Rosenberg (78' Hunt).
Żółte kartki: Srna, Lewandowski, Ilsinho (Szachtar) oraz Frings, Fritz, Tziolis, Boenisch (Werder).
Sędzia: Luis Medina Cantalejo (Hiszpania).
Widzów: 54 000.
Triumfatorzy Pucharu UEFA w latach 1958-2001 (do roku 1971 Puchar UEFA nosił nazwę Pucharu Miast Targowych):
1958 - Barcelona
1960 - Barcelona
1961 - AS Roma
1962 - Valencia
1963 - Valencia
1964 - Real Saragossa
1965 - Ferencvaros Budapeszt
1966 - Barcelona
1967 - Dinamo Zagrzeb
1968 - Leeds United
1969 - Newcastle United
1970 - Arsenal Londyn
1971 - Leeds United
1972 - Tottenham Hotspur
1973 - FC Liverpool
1974 - Feyenoord Rotterdam
1975 - Borussia Moenchengladbach
1976 - FC Liverpool
1977 - Juventus Turyn
1978 - PSV Eindhoven
1979 - Borussia Moenchengladbach
1980 - Eintracht Frankfurt
1981 - Ipswich Town
1982 - IFK Goeteborg
1983 - Anderlecht Bruksela
1984 - Tottenham Hotspur
1985 - Real Madryt
1986 - Real Madryt
1987 - IFK Goeteborg
1988 - Bayer Leverkusen
1989 - SSC Napoli
1990 - Juventus Turyn
1991 - Inter Mediolan
1992 - Ajax Amsterdam
1993 - Juventus Turyn
1994 - Inter Mediolan
1995 - AC Parma
1996 - Bayern Monachium
1997 - Schalke 04 Gelsenkirchen
1998 - Inter Mediolan
1999 - AC Parma
2000 - Galatasaray Stambuł
2001 - FC Liverpool
2002 - Feyenoord Rotterdam
2003 - FC Porto
2004 - Valencia CF
2005 - CSKA Moskwa
2006 - FC Sevilla
2007 - FC Sevilla
2008 - Zenit Sankt Petersburg
2009 - Szachtar Donieck
