Michał Gałęzewski: Twoja kariera rozwija się w bardzo niestandardowy sposób. Swoje największe sukcesy zacząłeś osiągać dopiero przed 40 urodzinami. Dlaczego wcześniej nie miałeś takich wyników?
Magnus Zetterstroem: Na początku kariery nie miałem żadnej pomocy z zewnątrz, czego osobiście bardzo potrzebowałem. Nie było też wokół mnie ludzi, którzy mogliby mi podpowiedzieć co mam robić. Przyznam też, że gdy zaczynałem jeździć na żużlu, nie potrafiłem wykrzesać z siebie wiele, by osiągnąć cel. Jak zacząłem być trochę starszy zrozumiałem, że aby coś osiągnąć, należy ciężej pracować. Teraz jestem dużo mądrzejszy i wiem co zrobić, by być dobrym zawodnikiem.
[ad=rectangle]
Zaczynałeś więc jako amator?
- (śmiech) Można tak powiedzieć. Nie miałem profesjonalnej bazy i odpowiednich podstaw. Nie pracowałem tak mocno, jak powinienem by się rozwijać.
Czy był taki moment, kiedy zacząłeś w siebie wierzyć?
- Gdy się coś wygrywa, wtedy wpływa to pozytywnie na wiarę w siebie, co pomaga osiągać jeszcze lepsze rezultaty. Dla mnie takim momentem było zwycięstwo w Indywidualnych Mistrzostwach Europy w 2002 roku. To był taki punkt mojej kariery, od którego wszystko zaczęło wyglądać inaczej.
[b]
Obecnie gdy młodzi zawodnicy nie osiągają spektakularnych rezultatów, często bardzo szybko kończą swoje kariery. Twój przykład pokazuje, że nigdy nie jest za późno na awans do Grand Prix, czy debiut w najwyższej klasie rozgrywkowej...[/b]
- Nigdy nie jest za późno na ciężką pracę i zmianę nastawienia. Każdy pewnego dnia może zostać mistrzem. Niektórym droga do maksymalnego poziomu zajmuje więcej czasu, innym mniej. Są zawodnicy, którzy nie muszą na to wiele pracować. Jak nie osiągasz odpowiednich wyników, nigdy się nie poddawaj. Daj sobie czas, skup się i rób wszystko, by być tak dobry, jak byś tego chciał.
Od odejścia z Wybrzeża w 2011 roku, twoje wyniki w polskiej lidze nie były satysfakcjonujące. Czy powodem było to, że nie byłeś tak ważną postacią w drużynie?
- W swojej karierze byłem w wielu bardzo dobrych klubach. W Łodzi było chyba najgorzej spośród wszystkich dotychczasowych miejsc. Nie wierzono tam we mnie, a ja nie czułem się dobrze w zespole Orła. Myślę, że słusznie to zdiagnozowałeś. Ja muszę czuć się ważną częścią drużyny, by osiągać rezultaty. Orzeł był bardzo mocnym klubem z Madsem Korneliussenem, Jasonem Doylem i Antonio Lindbaeckiem w składzie. Trzeba było mocno walczyć o miejsce w składzie, a z tym nie czułem się najlepiej. Cieszę się z tego, że wróciłem do Wybrzeża i liczę, że będę w Gdańsku liderem oraz pomogę w awansie.
Jak mógłbyś porównać żużel sprzed 20 lat do tego, który jest obecnie?
- Jest naprawdę wiele różnic. Teraz żużel jest bardziej profesjonalny jeśli chodzi o wszystko. Każdy zawodnik ma swoich mechaników, drużyny jeżdżą w tych samych kevlarach i całe teamy mają klubowe stroje. Poziom jazdy żużlowców jest nieporównywalny. Wtedy zawodnicy pracowali gdzie indziej na etacie i tam zarabiali pieniądze, a ścigali się przede wszystkim dla frajdy. Oczywiście i wtedy byli w stu procentach profesjonalni zawodnicy, ale to co jest teraz, wygląda zupełnie inaczej.
[b]
Aktualnie wiele klubów w całej Europie ma ogromne problemy finansowe. Czy nie było tak, że w pewnym momencie zawodnicy i prezesi zaczęli przesadzać z ofertami kontraktowymi?[/b]
- Trudno powiedzieć, czy były za duże kontrakty, czy nie. Wszystko zależy od finansowej sytuacji na świecie i w poszczególnych krajach. Jeszcze niedawno nie było takich problemów z pieniędzmi, jak teraz i odbija się to obecnie na wartościach proponowanych umów. Nie uważam, że żużlowcy zarabiają za dużo. Ryzykujemy swoje życie, a nasze koszty są bardzo duże. W wielu różnych dziedzinach pracy są różne zarobki i wynikają one z tego, co robisz.
Jak motywujesz się do dalszej pracy nad sobą?
- Ciągle moim wymarzonym celem jest zdobycie mistrzostwa świata. Podkreślam, że to są marzenia i mam świadomość, że najprawdopodobniej w tej sferze one pozostaną. Mam jednak różne pośrednie cele, nad którymi pracuję. Chcę być liderem Wybrzeża, medalistą Indywidualnych Mistrzostw Szwecji... Ciągle cieszę się jazdą i żużlem.
[nextpage]Jeszcze nigdy nie jeździłeś na trzecim poziomie rozgrywkowym w Polsce. Nie jest to dla ciebie problem, że teraz cię to czeka?
- Jestem profesjonalistą i na pewno to udźwignę. To dla mnie nowe doświadczenie i patrzę na to z optymizmem.
Ponownie zostałeś kapitanem Wybrzeża Gdańsk. Jakie są twoje pierwsze wrażenia po podpisaniu kontraktu?
- Nasza drużyna na papierze wygląda na bardzo mocną. Cieszę się, że mamy taki mocny zespół. Musimy jednak pokazać nasze umiejętności na torze. Znam sytuację finansową i organizacyjną klubu. Wszyscy musimy patrzeć z optymizmem na to, co nas czeka. Cieszy mnie to, że wracam do Gdańska. Bardzo dobrze, że działacze chcą powoli odbudować ten klub i jego podstawy. Pierwszym krokiem ma być jednak walka o awans do Nice PLŻ. Mamy na to szanse. Jak będziemy wygrywać wszystkie mecze u siebie, to kibice będą zadowoleni i czekają nas fajne miesiące.
Jakbyś scharakteryzował zespół Wybrzeża?
- To bardzo ciekawe połączenie. Jest u nas wielu młodych dzieciaków, a także ja oraz Renat Gafurow. Tak powinna wyglądać drużyna. myślę, że ten klub ma piękną przyszłość.
[b]
Trener Dzikowski mówił, że masz nie tylko jeździć, ale i pomagać młodym zawodnikom. Jak to ma wyglądać?[/b]
- Zrobię wszystko co w mojej mocy, by im pomóc. Młodzi zawodnicy muszą być głodni dobrych rezultatów i mogą mnie o wszystko poprosić. Pomogę w kwestii przełożeń, podejścia do zawodów... Jeździłem kiedyś w Grand Prix i wiem co trzeba robić, by się rozwinąć. W żużlu nie chodzi tylko o to, by zdać licencję. Trzeba walczyć z całej siły o swoje marzenia.
Jak byś ocenił składy pozostałych drużyn PLŻ 2? Kto będzie waszym największym rywalem?
- Trudno mi się wypowiadać na ten temat, gdyż w składach jest sporo zawodników, o których nie wiem zbyt wiele. Na pewno niektórzy z nich będą bardzo szybcy. Rozmawiałem o tej klasie rozgrywkowej z Peterem Karlssonem, który jeździł dla Ostrovii i powiedział, że ta liga naprawdę nie jest tak prosta, jak wiele osób by myślało. Dodatkowo nie byłem na wszystkich torach w PLŻ 2. Przykładowo w Krośnie jeździłem wiele lat temu.
Masz mieszkanie w Gdańsku oraz w Szwecji. Gdzie będziesz przebywał podczas sezonu?
- Moja baza jest w moim domu w Szwecji. Tam mieszka moja rodzina. Dodatkowo jeżdżę w barwach dwóch szwedzkich klubów - w Smedernie Eskilstuna z Elitserien i w Griparnie Nykoeping z Allsvenskan. W moim kraju będę miał mecze we wtorki i w czwartki. Od piątku mogę być już do dyspozycji Wybrzeża. Chcę być jak najdłużej w Gdańsku. To miejsce, które kocham. Mam tu swoje mieszkanie. To dobrze, że mogę tu przyjechać i przygotować się jak najlepiej do zawodów, a następnie mogę wrócić do Szwecji i się zrelaksować przed kolejnymi meczami.
Jakie jest twoje ulubione miejsce w Gdańsku?
- Oj, jest tutaj wiele bardzo fajnych miejsc. W lato najbardziej lubię przebywać na Stogach. Lubię też moje mieszkanie w dzielnicy Kowale... Bardzo fajnie jest chodzić wraz z rodziną po historycznym Głównym Mieście i korzystać z oferty gastronomicznej. Znajduję dużo miejsc do tego, by się odpowiednio zrelaksować.
Działacze klubu powiedzieli, że od zbliżającego się sezonu ma być więcej spotkań z kibicami w szkołach, czy na festynach. Jak się na to zapatrujesz?
- Pamiętam, że w 2008 roku też mieliśmy wiele spotkań w szkołach. Uważam, że to bardzo ważne. Można pokazać się ludziom z zupełnie innej strony i móc odpowiedzieć im na nurtujące ich pytania.
Czy Magnus Zetterstroem będzie najlepszym zawodnikiem PLŻ 2? 
na Instagramie 
na Facebooku 
super ze Zorro do nas wraca. Z stranieri jest to drugi zawodnik (zaraz po Gafurowie) na Czytaj całość