Żużel. Era Grand Prix należy do tej dwójki. Już tylko jeden gigant przed Zmarzlikiem

WP SportoweFakty / Michał Krupa / Na zdjęciu: Bartosz Zmarzlik
WP SportoweFakty / Michał Krupa / Na zdjęciu: Bartosz Zmarzlik

Największymi dwoma nazwiskami pod względem liczby zdobytych tytułów mistrzowskich w cyklu Grand Prix są Tony Rickardsson i Bartosz Zmarzlik. W tabeli medalowej Polak minimalnie ustępuje Szwedowi. A wywalczone przez obu piąte złoto łączy jeden fakt.

Sobotni wieczór w Danii na długo zostanie w pamięci polskich kibiców i rzecz jasna samego Bartosza Zmarzlika. 29-letni reprezentant Polski zapewnił sobie piąte indywidualne mistrzostwo świata w karierze. Nikt przed nim w całej historii speedwaya nie zdobył tylu tytułów w tak młodym wieku, nawet Tony Rickardsson. On dokonywał takiej sztuki, będąc trzy lata starszym.

Słynny Szwed w istniejącym od 1995 roku Grand Prix do soboty miał jako jedyny wywalczonych pięć złotych krążków. Teraz dołączył do niego Polak, który jako pierwszy w erze GP "ustrzelił" trzy z rzędu. W medalowej klasyfikacji obejmującej lata od powstania tego cyklu ustępuje Skandynawowi minimalnie, tzn. tylko jednym brązowym.

Oczywiście, przy Rickardssonie należy pamiętać, że pierwszy najważniejszy tytuł w życiu zdobył już w sezonie 1994, czyli ostatnim, w którym światowy finał odbywał się jednego dnia (i co ciekawe... w Vojens). Dlatego też szwedzki mistrz i dodatkowo Ivan Mauger są rekordzistami, jeśli mowa o wszystkich mistrzowskich koronach w sporcie żużlowym. Mają ich po sześć.

Rickardssona i Zmarzlika łączy ponadto fakt, że piąte tytuły świętowali w Vojens i w obu przypadkach na jedną rundę przed zakończeniem mistrzostw. Pierwszy dokonał tego w 2002 roku, dzięki czemu na finał sezonu do Sydney leciał głównie po odbiór trofeów. Drugiego za trzynaście dni taki sam start, tj. bez obciążenia czeka w Toruniu.

Tabela medalowa ery Grand Prix z uwzględnieniem samych mistrzów (1995-2024):

M.ZawodnikKrajZłoteSrebrneBrązoweSuma
1. Tony Rickardsson Szwecja 5 2 2 9
2. Bartosz Zmarzlik Polska 5 2 1 8
3. Greg Hancock USA 4 2 3 9
4. Jason Crump Australia 3 5 2 10
5. Tai Woffinden W. Brytania 3 2 1 6
6. Nicki Pedersen Dania 3 1 3 7
7. Tomasz Gollob Polska 1 2 4 7
8. Billy Hamill USA 1 2 - 3
9. Hans Nielsen Dania 1 1 1 3
10-13. Jason Doyle Australia 1 - - 1
10-13. Chris Holder Australia 1 - - 1
10-13. Mark Loram W. Brytania 1 - - 1
10-13. Artiom Łaguta Rosja 1 - - 1

ZOBACZ WIDEO: Przyjemski o torze w Bydgoszczy. Czy da radę się na nim odnaleźć?

Komentarze (5)
avatar
elek8
15.09.2024
Zgłoś do moderacji
5
2
Odpowiedz
Bartek to super sportowiec 
avatar
Kołalicja
15.09.2024
Zgłoś do moderacji
8
2
Odpowiedz
przestancie leszcze pitolic w komentach ze kiedys byl inny poziom, byl taki sam a nawet slabszy to ze 10 walczylo o tytyl mowi tlyko o tym ze nie bylo hegemona jak teraz Bartek, on jako jedyny Czytaj całość
avatar
Daniel Cz
15.09.2024
Zgłoś do moderacji
10
6
Odpowiedz
Zdobycie przez maugera 6 tytułów, przez toneyego w erze, kiedy przynajmniej 10 zawodników miało szanse na mistrza,,,,dziś może jeden ,dwóch mogą walczyć przez chwilę...to nie ten poziom co za M Czytaj całość
avatar
Dariusz Szuster
15.09.2024
Zgłoś do moderacji
6
2
Odpowiedz
Mistrz !