Polacy w Wielkim Szlemie: Radwańska może dorównać Fibakowi

Jeśli rozważamy wyniki naszych singlistów także przed Erą Otwartą (przełom roku 1968, gdy do udziału w Wielkim Szlemie dopuszczono zawodowców), nieosiągalna jest Jadwiga Jędrzejowska, która wystąpiła w trzech finałach (Wimbledon i Nowy Jork przed wojną, Paryż po wojnie), dwukrotnie była zatrzymywana w półfinale, a czterokrotnie w ćwierćfinale. W 1939 roku towarzystwo Jędrzejowskiej w paryskim ćwierćfinale zapewnił Ignacy Tłoczyński (poznaniak musiał wygrać wtedy tylko dwa mecze).

W poniedziałek przed Radwańską (w Melbourne utrzymała lepszą od Jędrzejowskiej skuteczność - 69% zwycięstw w Wielkim Szlemie) zagra o ćwierćfinał po raz dziesiąty. IV runda to umowny drugi tydzień, choć ta faza zaczyna się już siódmego dnia (poza Wimbledonem). Isia de facto wystąpi w drugim tygodniu po raz jedenasty, bowiem w 2007 roku jej mecz III rundy ze względu na deszcz w sobotę dokończono w drugi poniedziałek turniejowy.

Radwańska w IV rundzie Wielkiego Szlema

Historia walki Polaków o ćwierćfinał Wielkiego Szlema zaczyna się w 1927 roku w Paryżu. W piętnaście lat po debiucie Stanisława Jakimowicza w Wimbledonie jako pierwszy Polak mecz w Wielkim Szlemie wygrał Stanisław Czetwertyński, który w IV rundzie międzynarodowych mistrzostw Francji nie ugrał seta z legendarnym René Lacoste, jednym z "czterech muszkieterów", rewolucjonistą tenisa (zbierał dane o przeciwnikach, skonstruował maszynę do treningu z piłkami), założycielem firmy odzieżowej z symbolem słynnego krokodyla.

Urywek półfinału mistrzostw USA 1937

Jędrzejowska grała o wielkoszlemowy ćwierćfinał w sumie czternastokrotnie (1934-47), a co najmniej tę fazę osiągnęła dziewięć razy (1935-39). Fibak w 1/8 finału w przynajmniej jednym turnieju Wielkiego Szlema występował kolejno przez siedem lat (1976-82), w sumie walczył w IV rundzie także czternastokrotnie i, jak wiemy, udało mu się przejść ją cztery razy (1977 i potem trzy kolejne awanse w 1980).

Inni Polacy w walce o ćwierćfinał Wielkiego Szlema

Trudności logistyczne, a potem także termin świąteczno-noworoczny spowodowały, że mistrzostwa Australii powitały Polaków dopiero w 1978 roku, kiedy Fibak doszedł do 1/8 finału (ale musiał wygrać tylko dwa mecze, bo drabinka była o jeden szczebel krótsza od zwykłej wielkoszlemowej). Podobnież, drugi występ Polaka w Melbourne przyniósł walkę o ćwierćfinał (Kubot w ubiegłym sezonie przeciw Đokoviciowi) mimo tylko dwóch wygranych meczów (tym razem nasz reprezentant został beneficjentem wycofania się z gry wcześniejszego rywala).

Oprócz Lacoste i Đokovicia warto spojrzeć na nazwiska innych tenisistów, którzy stawali na drodze Polaków do najlepszej ósemki Wielkiego Szlema. Jędrzejowska idąc do wimbledońskiego finału 1936 odprawiła swoją partnerkę deblową, Susan Noel, z którą zdobyła wicemistrzostwo Francji. W 1953 roku w Paryżu Władysław Skonecki, najbardziej efektowny polski zawodnik tego okresu, uległ Kenowi Rosewallowi, który zakończył karierę z ośmioma tytułami wielkoszlemowymi (a 23 razem z deblem i mikstem). Tony Roche, później ósma rakieta świata i trener Federera, zatrzymał Władysława Gąsiorka w 1969 roku w Paryżu, gdzie dwa lata potem Ilie Năstase, pierwszy lider rankingu ATP, stracił seta z Tadeuszem Nowickim. Fibak przegrywał walkę o ćwierćfinał z Borgiem, Connorsem i Noahem, ale potrafił też pokonał w tej fazie Vilasa i Gerulaitisa. W czasach najnowszych, w 2008 roku, Venus Williams zamykała drogę do ósemki Marcie Domachowskiej (Melbourne), potem Radwańskiej (Nowy Jork).

Oglądaj mecze WTA Tour z udziałem Igi Świątek, Magdy Linette i innych topowych zawodniczek w serwisie CANAL+ online. (link sponsorowany)