7 
Największy problem mogą stanowić wysokości świadczeń przy ubezpieczeniach dotyczących udziału w zawodach międzynarodowych. Tu chodzi między innymi o ligi zagraniczne. Mamy tutaj roczną składkę w wysokości 76 euro, która daje nam w zamian pokrycie kosztów leczenia do 14 tysięcy euro i kosztów transportu do 5 tysięcy euro. Niby dużo, ale w skomplikowanych przypadkach o wiele za mało.
Nie trzeba szukać daleko, bo przecież w tym sezonie mieliśmy fatalny przypadek Maksyma Drabika, który w meczu ligi szwedzkiej złamał nogę w trzech miejscach i wylądował w tamtejszej klinice. Nieoficjalnie wiadomo, że transport żużlowca do Polski, który był organizowany i finansowany przez Betard Spartę Wrocław wyniósł 12 tysięcy euro. Samo leczenie też było drogie i znacząco przekroczyło kwotę 14 tysięcy euro.
Oczywiście są zawodnicy, których stać na dopłacenie różnicy. Są też kluby, które interesują się mocno losem swoich żużlowców i w razie czego spieszą z pomocą. Nie tak to jednak powinno wyglądać. Należałoby stworzyć jednak możliwość płacenia wyższej składki, która przełożyłaby się na większe świadczenie. FIM od roku pracuje nad takim rozwiązaniem, ale efektu nie ma. Wiemy też jednak, że nasz związek szuka możliwości wyjścia z tej sytuacji na własną rękę. Zobaczymy co z tego wyjdzie.
Żadnych wątpliwości nie budzą natomiast ubezpieczenia powiązane z licencjami krajowymi. Tutaj mamy trzy stawki - od 950 do 1600 złotych i sumy ubezpieczenia od 50 do 150 tysięcy złotych. Ktoś mógłby powiedzieć, dlaczego w sporcie tak urazowym, jak żużel nie ma więcej. Jednak fakty są takie, że 90 procent żużlowców bierze ubezpieczenie za najniższą stawkę. Co bardziej przezorni dokupują natomiast indywidualne polisy na własną rękę.
[/b]
ZOBACZ WIDEO Od dziecka marzył o tym, żeby zostać kapitanem
Czy w ubezpieczeniach dotyczących zawodów międzynarodowych powinna być możliwość uzyskania większych świadczeń za wyższą stawkę? 
na Instagramie 
na Facebooku 
Rozwiń odpowiedzi (2) 
